منشا آرای تقلبی کجاست؟
برای فهمیدن این موضوع که آرای تقلبی از چه طریقی به دست قاچاق‌برها می‌رسید، محققین ارتباط میان سازمان‌های چپ‌گرا را که در مناطق مورد فعالیت قاچاق‌برها کاملاً جاافتاده بودند، بررسی کردند.
دسوزا گفت که داده‌های موقعیت مکانی خریداری‌شده نشان داد که قاچاق‌برها ابتدا در کنار این سازمان‌های چپ‌گرا توقف می‌کردند و یک محموله یا کیف از رای‌ها را بر می‌داشتند و سپس درست مثل یک پستچی مسیری را برای انداختن رای‌ها طی می‌کردند. این انتقال آرا در نیمه‌شب، بین ساعت یک تا سه بامداد، انجام می‌شد.
به گفته دسوزا گروه حقیقت رای برای تایید یافته‌های خود به تصاویر دوربین‌های مداربسته در آن ایالت‌ها دسترسی پیدا کردند.
دسوزا بیان کرد که در این ویدیوها معمولاً قاچاق‌برها چهره خود را در هودی پنهان کرده‌اند و به اطراف نگاه می‌کنند تا مطمئن شوند کسی آن‌ها را زیر نظر ندارد و سپس به سرعت به سوی صندوق‌ها حرکت می‌کنند. همچنین برخی از آن‌ها دستکش پوشیده‌اند تا اثر انگشتشان بر روی برگه رای‌ها باقی نماند.
دسوزا افزود که قاچاق‌برها اغلب از دستان خود در حال انداختن آرا به صندوق‌ها عکس میگرفتند.
«آن‌ها باید اثبات می‌کردند که به صندوق‌ها مراجعه کرده‌اند و آرای تقلبی را به صندوق انداخته‌اند. به نظر می‌رسد از این طریق دستمزد خود را دریافت می‌کردند. تمام این اتفاقات در تصاویر دوربین‌های مداربسته ضبط شده‌است».
دسوزا امیدوار است که نمایش این اتفاقات در یک فیلم مستند «باعث پیگیری دستگاه‌های مجری قانون شود زیرا آن‌ها باید قدم بعدی را بردارند».
به گفته این کارگردان، در این مستند محاسبه دقیقی برای ارزیابی تاثیر فعالیت قاچاق‌برها بر انتخابات ۲۰۲۰ انجام شده‌است. اما تنها یک تخمین بر اساس این فرض که «۲۰۰۰ قاچاق‌بر به طور میانگین به ۴۰ صندوق رای مراجعه کرده‌اند و ۵ رای را در صندوق انداخته‌اند» نشان می‌دهد که حداقل چهارصد هزار رای غیرقانونی به صندوق‌ها انداخته شده‌است. تنها در پنسیلوانیا تخمین زده شده‌است که حدود ۱۱۰۰ قاچاق‌بر، هر کدام به حدود ۵۰ صندوق مراجعه کرده‌اند.
طبق بررسی گروه حقیقت رای و طبق آمار رویترز، حاشیه رای جو بایدن در هر پنج ایالت چرخشی از یک فاصله نزدیک در جورجیا (حدود ۱۲۰۰۰ رای)، آریزونا (حدود ۱۱۰۰۰ رای) و ویسکانسین (حدود ۲۱۰۰۰ رای) تا فاصله زیادی در پنسیلوانیا (حدود ۸۲۰۰۰) رای و میشیگان (حدود ۱۵۵۰۰۰ رای) متغیر بوده‌است. اگر آرای تقلبی قاچاق‌برها را از آرای بایدن در این ایالت‌ها کم کنیم، دونالد ترامپ پیروز انتخابات در این ایالت‌ها می‌شود.
با این حال به گفته دسوزا نمی‌توان آرای انداخته‌شده توسط قاچاق‌برها را به سادگی به اسامی رای‌دهندگان ارتباط داد زیرا هیچ اسمی بر روی برگه رای نوشته نشده و پاکت رای‌ها که حاوی نام و نشانی رای‌دهنده است، طی پروسه شمارش آرا از رای‌ها جدا شده‌است. در نتیجه تشخیص رای‌های تقلبی از سایر آرا غیرممکن است.
از این رو محققین تلاش کردند تا ارتباط میان قاچاق‌برها و «سازمان‌های چپ‌گرا» را بررسی کنند. یکی از یافته‌ها این بود که شماری از قاچاق‌برها جزو حامیان آنتیفا یا «جنبش جان سیاهان اهمیت دارد» بودند.
دسوزا افزود که تحلیل‌گران برای تشخیص رابطه میان قاچاق‌برها با آنتیفا یا جنبش مذکور، داده‌های موقعیت مکانی مربوط به شورش‌های خشونت‌آمیز در آتلانتا را که در همان بازه زمانی رخ داده بود، تحلیل کردند و تلاش کردند تا تلفن همراه قاچاق‌برها را با تلفن همراه شورشیان انطباق دهند.
دسوزا همچنین به این نکته اشاره کرد که اگرچه سابقه تقلب انتخاباتی به قرن نوزدهم باز می‌گردد، قوانین جدید وضع‌شده به دلیل همه‌گیری کرونا، شرایط لازم برای تقلب در انتخابات را فراهم کرد.
جمع‌آوری آرای پستی در برابر قاچاق آرا
دسوزا بیان کرد که میان جمع‌آوری آرای پستی توسط اشخاص ثالث که تا حدودی در برخی از ایالت‌های آمریکا امری قانونی است و قاچاق آرا که در تمام ایالت‌ها غیرقانونی است، تفاوت وجود دارد.
طبق بررسی گروه حقیقت رای، قوانین مربوط به جمع‌آوری آرای پستی در ایالت‌های چرخشی سخت‌گیرانه‌تر است. «برای مثال در جورجیا، شما تنها می‌توانید رای خود را به عضوی از خانواده خود یا اگر در یک موسسه نگهداری قرار دارید به سرپرست خود بسپارید.»
«در هیچ ایالتی پول دادن به هر شخصی، مخصوصاً یک قاچاق‌بر، برای انتقال رای مجاز نیست؛ زیرا ورود پول به این پروسه باعث آلوده شدن آن و بروز پدیده رشوه می‌شود».
به گفته دسوزا افشاگران پرداختن پول به قاچاق‌برها را تایید کرده‌اند و این موضوع حتی در مصاحبه یکی از قاچاق‌برها در مستند او آشکار شده‌است.
اغلب قاچاق‌برها هنگام انداختن رای در صندوق‌ها از دستان خود عکس میگرفتند تا مدرکی از انجام وظیفه آن‌ها باشد و در ازای این کار پول میگرفتند؛ اما این تصاویر شبیه به سلفی‌هایی که در آن‌ها گفته می‌شود: «من رای دادم» نیست.
دسوزا افزود که سازمان‌های به‌کارگیرنده قاچاق‌برها اغلب سازمان‌های غیردولتی و غیرانتفاعی بوده‌اند. «قانون آمریکا سازمان‌های غیرانتفاعی را از مداخله آشکار در فعالیت‌های انتخاباتی منع کرده‌است.»
دسوزا گفت که اگرچه نام این سازمان‌ها در فیلم مستند بیان نشده‌است، سازندگان این فیلم با هرگونه تحقیقات از سوی دستگاه‌های مجری قانون همکاری می‌کنند.
«ما بدون انتخابات آزاد و منصفانه یک دموکراسی نیستیم؛ بلکه یک کارتل تبهکار در لباس دموکراسی هستیم.»
دسوزا امیدوار است که مستند او بینندگان را به تفکر درباره شواهد ارائه‌شده تشویق کند. «این از آن دسته از فیلم‌ها نیست که در آن‌ها فریاد زده می‌شود و بر چیزی اصرار می‌شود. در این فیلم افراد گوناگون، نظرات گوناگونی را بیان می‌کنند که شما می‌توانید آن‌ها را بشنوید و خودتان درباره‌شان قضاوت کنید.»
«من این اطلاعات را منتشر می‌کنم زیرا می‌خواهم مردم آمریکا خودشان قضاوت کنند.»
مطالب دیگر:
دیدگاه: من اکنون یک نویسنده شوروی هستم
رئیس سیا: چین با دقت در حال بررسی جنگ روسیه و اوکراین برای جاه طلبی‌هایش در مورد تایوان است
مسدود شدن راه صادرات ۲۵ میلیون تن غلات انباشته شده در اوکراین
