شن یون به زودی به کانادا می آید و در شهر های مختلف به اجرا خواهد پرداخت. جهت تهیه بلیط به سایت شن یون مراجعه کنید: www.shenyun.com
تبلیغات شن یون همه جا هست. اگر ندیدهاید، شاید دقت نکردهاید. تصویری با رنگهای درخشان بانویی چینی را نشان میدهد که در حال نمایش حرکاتی پرواز مانند است. اما واقعاً شن یون چیست؟ نمایش آن شامل چه بخشهایی است؟ چه شاعر باشید، چه هنرمند از هر رستهای، یا فقط یک خریدار بلیط باشید که صرفا علاقه مند است، یک نگاه نزدیکتر به آن منظرهای هنری را آشکار می‌کند که ارزش کاوش را دارد.
شن یون چیست؟
همانطور که تبلیغ نشان می دهد، نمایش رقص محور است. رقص کلاسیک و رقصهای قومی از بسیاری از قومیتهای چین و همراه با آن ارکستری زنده که ترکیبی از سازهای چینی و غربی است. آنان با مجموعهای از لباس ها و ضمایم و پس زمینهای انیمیشن که رقصندگان و اجراگران با آن تعامل دارند تکمیل میشوند. در لحظاتی عمیق و خیال انگیز، خوانندگان به زبان چینی آواز میخوانند و تک نوازی با ساز ارهوی دو زهی به زیبایی مینوازد. دو مجری متبسم که هر دو به زبان انگلیسی و چینی روان سخن میگویند، در فاصله میان اجراها برنامه را هدایت میکنند.
من در چند سال گذشته خانواده ام از جمله دو فرزند کوچکم را به دیدن شن یون بردهام؛ در یک کلام، عاشق آن هستیم. (میتوانید شعرهای مرا درباره آن بخوانید: «رقص را دوست دارم» و «به محض دیدن شن یون»). اما این داستان گفتنیهایی فراتر از صرفا یک بررسی فردی یا یک تجربه خانوادگی شگفت انگیز در بر دارد.
شن یون در سال ۲۰۰۶، در نیویورک، به وسیله گروهی از چینیها که از آزار و شکنجه رژیم کمونیستی چین گریزان بودند، تأسیس شد. پشت پرده آن بیشباهت به دوره رنسانس نیست؛ یعنی زمانی که اندیشمندان یونانی از امپراتوری متجاوز عثمانی در قرن پانزدهم میلادی فرار کردند و درنهایت فرهنگ باستانی خود را به کرانههای هنرخیز ایتالیا آوردند. اکنون، چین باستان دوباره متولد شده است اما در جای دیگری، در آمریکا.
رقص کلاسیک چینی چیست؟
اگر ستارهای در این نمایش وجود داشته باشد، آن رقص کلاسیک چینی است. مکتب کلاسیک رقصی که در غرب با آنها بیشتر آشنا هستیم، باله است که کمتر از ۴۰۰ سال پیش در دربار بزرگ پادشاه فرانسه لوئی چهاردهم ایجاد شد. با این حال، رقص کلاسیک چینی در اصل میراث باستانی بسیار ارزشمندی است که قدمت آن دست کم به سه هزار سال پیش و به دربارهای بزرگ امپراطوران چین برمیگردد.
برای آن که بتوانید تاحدودی تصویری از این رقص را در ذهن مجسم کنید، مجسمههای یونان یا مصر باستان را که در موزهها هستند درنظر آورید. آنان شکل رقص فرهنگهای پیشرفته شان را که اکنون از بین رفته اند نشان می‌دهند. البته این در مقابل ارزش تاریخی و وسیع شن یون هنوز تصوری نامناسب است.
«سینتیا پانیاگوا»، بالرین و رقصنده فولکلور که اجرای سال ۲۰۱۸ را در مرکز لینکلن نیویورک سیتی دیده بود، گفت: «من واقعا عاشق آن شدم. انگار هیپنوتیزم شده بودم. ظرافت و زیبایی آن مرا با خود برده بود. فرهنگ و همچنین تکنیک آن بیعیب و نقص بود. تاریخ، معنویت و … همه چیز در آن وجود داشت.»
آتول ویلوبی بالرین مشهوری که اجرای سال ۲۰۱۷ ، در ملبورن استرالیا را دیده بود گفت: «فکر میکنم واقعا جادویی است. این چهارمین باری است که اجرای شن یون را دیدهام و به طور باور نکردنیای عالی هستند. قرار بود که هرگز دوباره برنگردم، زیرا نمیتوانم این واقعیت را تحمل کنم که آنها بسیار عالی هستند. این باعث میشود حسادت کنم. ای کاش میتوانستیم این کمال را در باله کلاسیک بدست آوریم. سعی میکنیم اما به هیچ طریقی به آن نمیرسیم.»
رقص کلاسیک چینی سیستم یا مکتب رقص مخصوص خود بوده و شامل مجموعهای حیرت انگیز از حرکات ناگهانی خاص، پرشها، تکنیکهای چرخش و حالتهای سخت و دشوار است. مشخص است که مبدا بسیاری از تکنیکهای دیدنی و جذاب بدنسازی و ژیمناستیک چینی که احتمالا در جاهای دیگر دیدهاید نیزهست.
همچنین، رقص کلاسیک چینی با بازیگری هم ترکیب شده که احتمالا در جاهای دیگر ندیدهاید. آن به نوعی خود را به داستان سرایی قرض داده است. چیزی مثل مخلوطی از باله و شکسپیر: ملاحت و ظرافت فرم انسانی از یک سو، و از سوی دیگر، جست و خیزهای تئاتری که میتواند به طور حیرت انگیزی دراماتیک یا حتی خندهدار و کمیک باشد.
«تیم آلن»، بازیگر و کمدین معروف که اجرای سال ۲۰۱۷ را در لس آنجلس دیده، گفت: «طنز را در آن احساس میکنم، به نظر میرسد که فرهنگی انحصاری و مخصوص به یک جا نیست. کمدی، کمدی است و من موسیقی کمدی را دوست دارم. وقتی چیزی خنده دار است بلافاصله میتوانم بگویم، حتی اگر چینی صحبت نکنم. خیلی عالی است.»
بنابراین، تقریبا نیمی از قطعات ما را به روایتی سوق می‌دهند، از افسانههای باستانی قهرمانان و دوشیزگان گرفته تا صحنههایی از رمان های کلاسیک. تلخترین قطعات آن شاید نمایشهایی باشد که در آن آزار و اذیت تمرین کنندگان روش صلحآمیز فالون دافا به وسیله حزب کمونیست چین را به تصویر میکشند.
کاردینال «جوزف ذن زِ کیون» از کلیسای کاتولیک هنگ کنگ که اجرای سال ۲۰۱۷ را در تایوان دیده، گفت: «آنها حقیقت را محکم به دست گرفتهاند و این کار را با روشی صلح آمیز انجام می‌دهند. امیدوارند که حتی آن کسانی که مرتکب اشتباه شدهاند میتوانند در نهایت درک کنند و از اعمال بد خود دور شوند. این از مبارزه سیاسی متفاوت است؛ آنها به خاطر ایمان خود این گونه پشتکار دارند.»
داستانی عمیق برای عصر مدرن
انواع مختلف قطعهها گرد هم آمدهاند، تحت داستانی عمیق از خالق که برای انتقال هنر و فرهنگ کلاسیک به زمین آمده است. هنر و فرهنگی که امروز مورد تهاجم قرار گرفته است. این داستان چه در درون هنر و چه در بیرون از آن، داستانی مهیج است. چرا که شن یون درحقیقت در چین ممنوع است و گزارشهای مفصلی از آزار و اذیت و مبارزات ضد شن یون که توسط کنسولگریهای چین و رسانههای چینی خارج از کشور در سراسر جهان انجام شده، وجود دارد.
این داستان معنوی شامل پیامی تکان دهنده است که در بین زبانها، فرهنگها و گروههای مختلفی سنی طنین انداز میشود و جوامع هنری در سراسر جهان از مرکز لینکلن نیویورک گرفته تا «تئاترودل اپرا» روم و تئاترهای بزرگ ژاپن و تایوان آن را تحسین و تمجید میکنند.
و این پدیدهای جهانی است: پنج شرکت گردشگری شن یون با سفر به بیست کشور در پنج قاره و با تولیدات جدید سالیانه، در حال خلق آنچه که به معنای واقعی کلمه میتواند بزرگترین نمایش روی زمین باشد، هستند.
همان گونه که در محلههای چینی نشین سراسر دنیا و نیز هنرهای رزمی که تقریبا در هر گوشه جهان امروزی رایج است، میبینیم، در فرهنگ پنج هزار ساله چین، چیزی جهانی وجود دارد. حال به نظر می رسد که شن یون، لایه جدیدی از فرهنگ را آشکار می‌کند که مردم به سرعت آن را کاملا زیبا و متعالی دریافتهاند.
برای مثال، سخنان نافذی از نهمین سمفونی بتهوون که شاید مشهورترین اثر کلاسیک در غرب باشد، نگاشته شده است:
«آیا خالق جهانتان را احساس میکنید؟ Ahnest du den Schöpfer, Welt؟
او را در بالای خیمه ستارگان جستجو کنید! Such’ ihn über’m Sternenzelt!
این اشعار (که ابتدا فردریش شیلر شاعر آلمانی آن را سروده) کاملا متناسب با مضمون شن یون است.
امروز، در دنیایی که هنرهای کلاسیک اغلب برای بقا تلاش میکنند و اشکال هنری جدید و عجیب و غریب اغلب درک و هضمشان دشوار است، شاید انگاره فرهنگ الهی با زیباییهای بارز که اکنون به معنای واقعی کلمه به وسیله رژیم کمونیستی چین مورد هجوم و نابودی قرار گرفته، بزرگترین داستان زمان ما باشد.
«کیت بلانشت»، بازیگر برنده جایزه اسکار، پس از دیدن نمایش شن یون در سیدنی استرالیا گفت: «بسیار زیباست… سطح مهارت و نیز قدرت الگوهای باستانی و روایتها شگفت آور بودند.»
شن یون به زودی به کانادا می آید و در شهر های مختلف به اجرا خواهد پرداخت. جهت تهیه بلیط به سایت شن یون مراجعه کنید:
تریلر ۲۰۲۰ شن یون:
مطالب دیگر:
چگونه شن یون هنرهای کلاسیک را احیا می‌کند؟
