تفسیر
در سال ۱۹۸۱، رونالد ریگان، رئیس جمهور وقت آمریکا گفت: «این اتحاد جماهیر شوروی است که برخلاف موج آزادیهای انسانی و کرامت انسانی به پیش میرود.»
دقیقا تا ۲۶ دسامبر ۱۹۹۱، منتقدان اظهار میداشتند که اتحاد جماهیر شوروی هرگز سقوط نخواهد کرد. پس از آن اتحاد جماهیر شوروی دیگر وجود نداشت. درستی صحبت ریگان اثبات شد. ریگان فهمیده بود که اتحاد جماهیر شوروی، باوجود ارتش به ظاهر شکست ناپذیر و با داشتن دیگر نشانههای ظاهری قدرت، با کشمکشها و نقاط ضعف داخلی همراه شده بود.
وقتی پرده فرو افتاد و ماهیت اتحاد جماهیر شوروی که همواره به مثابه ببری کاغذی بوده، در معرض دید قرار گرفت، همه چیز برای جهان آشکار شد. تمامیت خواهی و توتالیتاریسم همیشه نوعی حیله است.
آیا امروز این سناریو میتواند در چین که از سال ۱۹۴۹ در چنبره حزب کمونیست (ح.ک.چ) بوده اتفاق بیفتد؛ رژیمی که اکنون از طریق ویروسی کریه و منفور تحت آزمونی شدید قرار گرفته است؟
مرگ لی ونگ لیانگ، عمیقا باور مردم این کشور را به قدرت مطلق و لغزش ناپذیری حزب کمونیست چین به لرزه درآورد. لی چشم پزشکی بود که در دسامبر درباره ظهور کرونا، ویروس تازه جهش یافته و نامگذاری نشدهای که در ووهان ظاهر و باعث نگرانی زیادی شد، به مقامات این کشور هشدار داد.
با این حال، لی به سبب این هشدار شجاعانه و آگاهانه، به وسیله دولت دستگیر و مجبور شد از هشدار دادن به صورت علنی خودداری کند. اندکی پس از آن، او با همان ویروس کورونا درگذشت. مرگ وی و گسترش نگران کننده این بیماری منجر به ناآرامیهای عمومی و انتقاد بی سابقه از رهبری این رژیم تمامیت خواه شد. این موضوع همچنین باعث شد بسیاری از شهروندان چینی که قبلاً سکوت اختیار کرده بودند شروع به زیر سوال بردن اعتبار رژیمی کنند که تا به حال قدرت مطلق به نظر میرسید.
در مورد هنگ کنگ، شهروندان این کشور به طور حتم این مسئله را روشن کرده بودند که هیچ بخشی از آنچه رژیم چین ارائه کرده را نمی خواهند. اگرچه بحران ویروس کرونا به طور موقت اعتراضات عمومی این کشور را پایان داد، اما واضح است که مردم هنگ کنگ مصمم هستند تا رد پای استعمار انگلیس را که دارای «سنتی دموکراتیک و با آزادیهای شخصی» است را حفظ کنند. چیزی که سرزمین اصلی چین فاقد آن است.
هنگ کنگیها همچنین بسیار مرفهتر از هموطنان خود در سرزمین اصلی هستند و میدانند که دموکراسی و رونق اقتصادی دست در دست هم دارند. سیستم توتالیتر در سرزمین اصلی که اجازه میدهد تا شرکتهای آزاد فقط تحت کنترل کامل ح ک چ به فعالیت بپردازند، نمیتوانند با آنچه اعجازی در هنگ کنگ است رقابت کنند.
همین موضوع در تایوان نیز صدق میکند. تایوان یک دموکراسی پررونق است و شهروندان در آنجا به مراتب موفقتر از همتایان خود در سرزمین اصلی چین هستند. در انتخابات اخیر، باوجود قهر وغضب پکن، رای دهندگان تایوان بدون هیچ تردیدی از این که دموکراسی موفقشان قربانی استبداد ح.ک.چ شود امتناع کردند.
همه اینها برای رهبری ح.ک.چ بسیار نگران کننده است. چگونه میتوانند در کشوری با یک میلیارد و نیم میلیارد نفر کنترل مطلق را حفظ کنند درحالی که بیشتر مردم گوشیهای هوشمند دارند و به خوبی میدانند که هنگ کنگیها و تایوانیها آزاد و مرفه هستند اما خودشان نیستند.
بیشتر چینیها، خواه در سرزمین اصلی چین، هنگ کنگ، تایوان یا جاهای دیگر نجیب و زحمت کش هستند. آنها لیاقت چیزی به مراتب بهتر از حزب کمونیست حاکم انگلی را دارند که با آنها مانند ربات رفتار میکند. رژیمی که فالون گونگ، مسیحیان و اویغورها را مورد آزار و اذیت قرار میدهد. در حال حاضر دو کانادایی را گروگان گرفته و احتمال محکوم شدن آنان به اعدام وجود دارد. فقط به این دلیل که کانادا با احترام به درخواست استرداد قانونی ایالات متحده، کار درستی انجام داد.
در این زمان، با جهانی غرق شده در بحران ویروس ووهان یا بهتر بگوییم «ویروس ح. ک. چ»، هنوز معلوم نیست آینده جهان چه خواهد بود و این عدم وضوح برای خود چین حتی کمتر است. آیا پس از عبور از این بحران، اقدامات بین المللی علیه ح.ک.چ برای میلیاردها دلار خسارت و هزاران جان از دست رفته صورت خواهد گرفت؟ پروندههای حقوقی کلان تشکیل خواهد شد؟ آیا نگاهها به این سمت خواهد چرخید؟
از این گذشته، حزب کمونیست چین زودتر از اینها در حدود دهم دسامبر ۲۰۱۹ از انتشار این بیماری جدید اطلاع داشت و به جای اینکه اقدامی در برابر آن انجام دهد، تقریبا یک ماه را به سرپوش گذاشتن بر آن سپری کرد.
براساس منابع معتبر تخمین زده میشود که اگر رژیم سریع اقدام کرده بود، به جای این که ویروس کرونا تبدیل به بحرانی جهانی شود، فقط به رخداد محلی جزئی محدود میشد. اما به جای به عهده گرفتن مسئولیت ایجاد این ویروس و گسترش وحشتناک آن، حزب تئوریهای توطئهای را ایجاد کرد که ارتش آمریکا مولد آن بوده و ویروس را گسترش داده است.
آیا رژیم چین پاسخگوی این فاجعه بزرگ و رفتار عاری از وجدان خود خواهد بود؟ یا آیا داراییهای عظیمش به آن اجازه خواهد داد که بدون رکود از مهلکه بگریزد؟ هنوز معلوم نیست که در این زمان چگونه بازی پایان خواهد یافت؛ اما یک چیز روشن است: اکنون درک دقیقی از این که ح. ک. چ حقیقتا چقدر خطرناک و بی رحم است داریم.
هنگامی که ریگان سقوط کمونیسم روسی اتحاد جماهیر شوروی را در سال ۱۹۸۱ پیش بینی کرد، بسیاری از مورخان و سایر صاحبنظران که دارای مدارک دانشگاهی بسیار آنچنانی تر از اعتبار دانشگاه ساده یورکا که ریگان در آن درس خواند، بودند، او را مورد انتقاد و حتی تمسخر قرار دادند. اما درستی صحبت او اثبات شد. چند سال بعد چرنوبیل فساد و بی عرضگی امپراتوری اتحاد جماهیر شوروی را آشکار کرد و نقش مهمی در فروپاشی آن ایفا کرد.
آیا اثبات خواهد شد که ویروس کرونا چرنوبیل حزب کمونیست چین است؟
برایان گیزبرشت قاضی بازنشسته و عضو ارشد Frontier Centre در سیاستهای عمومی است.
نظرات بیان شده در این مقاله، نظرات نویسنده است و لزوماً منعکس کننده نظرات اپک تایمز نیست.
مطالب دیگر:
کاهش ناگهانی ۲۱ میلیون کاربر تلفن همراه در چین ! تعداد واقعی مرگ و میر چند نفر است؟
پمپئو : پنهان کاری حزب کمونیست چین، جهان را در معرض مرگ قرار داده است !
