رژیم چین گفته است که موسسه جنجالی ویروس‌شناسی ووهان (WIV)، هیچ ارتباطی با ارتش ندارد، این در حالی است که این موسسه تقریباً یک دهه با پرسنل نظامی در یک پروژه تحت حمایت دولت کار کرده است.
انستیتوی ویروس‌شناسی ووهان (WIV)، از سال ۲۰۱۲ تا ۲۰۱۸ در یک پروژه با حمایت مالی بنیاد ملی علوم طبیعی چین که یک نهاد تحقیقاتی علمی با بودجه حکومتی است شرکت داشته است. تحقیقات این پروژه در آزمایشگاه‌های انستیتوی ووهان، آزمایشگاه‌های نظامی و سایر آزمایشگاه‌ها انجام شده است که منجر به کشف عوامل بیماری‌زای مربوط به حیوانات وحشی می‌شود.
انستیتوی ویروس‌شناسی ووهان، مستقر در شهری که نقطه صفر شیوع ویروس کرونا است، به عنوان یک موسسه ویروس‌شناسی پیشرفته، تنها آزمایشگاه P4 (بالاترین آزمایشگاه سطح ایمنی زیستی) در چین و بزرگترین مخزن ویروس‌های خفاش در آسیا شناخته می‌شود.
در ماه‌های اخیر، وزارت امور خارجه چین و شی ژنگلی، ویروس شناس این موسسه، وجود ارتباط بین این موسسه و ارتش را انکار کردند و گفتند که هیچ محققی در این موسسه به آن آلوده نشده است و مبتلا به کووید۱۹ نشده است.
با این حال، طبق تحقیق انجام شده توسط وزارت امور خارجه ایالات متحده چندین محقق در این موسسه در پاییز سال ۲۰۱۹ بیمار شدند. یعنی قبل از شناسایی اولین مورد شیوع عمومی در ووهان.
وزارت امور خارجه آمریکا می‌گوید که حداقل از سال ۲۰۱۷ این موسسه به نمایندگی از ارتش چین به تحقیقات طبقه بندی شده از جمله آزمایشات حیوانات آزمایشگاهی پرداخته است. با این حال، رهبر چین انکار کرده است که این موسسه درگیر تحقیق با ارتش چین بوده است.
در حالی که شی جین‌پینگ رهبر چین در ژوئیه سال ۲۰۲۰ به مجله ساینس گفت که هیچ نشتی از عوامل بیماری‌زا یا عفونت پرسنلی رخ نداده است، در اواخر ماه مارس، رسانه‌های خارج از کشور چین گزارش دادند که سه نفر از کارکنان این موسسه علائمی مشابه کووید۱۹ از اوایل نوامبر ۲۰۱۹ داشتند.
همکاری نظامی و غیرنظامی
بنیاد ملی علوم طبیعی چین در فوریه ۲۰۱۸ نتایج تحقیقی در مورد عوامل بیماری‌زای حیوانات را در وب سایت خود قرار داد و گفت که این پروژه بیش از ۱۶۴۰ نوع ویروس جدید را با استفاده از فن آوری متاژنومیکس کشف کرده است و تحقیقات توسط یک تیم نظامی انجام شده است.
کائو ووچون، عضو تیم نظامی پروژه، یک سرهنگ و اپیدمیولوژیست در ارتش چین است. وی از سپتامبر ۲۰۱۷ محقق آکادمی علوم پزشکی نظامی بوده است و طی ۲۱ سال گذشته در آنجا کار کرده است و در ژانویه ۲۰۲۰، گفته شد برای تولید واکسن کووید۱۹ به موسسه ووهان پیوسته است.
کائو همچنین مدیریت پروژه‌ای به نام NSFC را به همراه محققان دیگری از موسسه ووهان، در زمانی که شیوع ویروس کرونا در ووهان آغاز شد به عهده گرفت.
در میان سه مدیر دیگر این پروژه، شو جیانگو رهبر پروژه بود. شو ۶۹ ساله، مدیر آزمایشگاه اصلی دولتی مرکز کنترل و پیشگیری بیماری‌های چین برای پیشگیری و کنترل بیماریها، و مدیر انستیتوی تحقیقات بهداشت عمومی در دانشگاه نانکای بوده و در رزومه وی آمده است که بابت پروژه فوق بیش از ۸۲۰ هزار دلار دریافت کرده است.
شو در اوایل ۲۰۲۰ به ووهان رفت تا به عنوان رهبر تیم فعالیت کند. در ۱۴ ژانویه ۲۰۲۰ او به مجله ساینس چاینا گفت که همه‌گیری شدید نیست و اگر دیگر عفونت جدیدی رخ ندهد ممکن است هفته آینده متوقف شود.
در واقع، مردم ووهان از اوایل ژانویه سال ۲۰۲۰ به دلیل علائم ریوی به بیمارستان‌ها آمده بودند، اما رژیم تا ۲۰ ژانویه از اعلام اینکه ویروس می‌تواند در بین انسانها منتقل شود، خودداری کرد. این تأخیر باعث مسافرت مردم ووهان شد و اجازه داد ویروس از ووهان به سراسر جهان گسترش یابد.
زن خفاشی
شی، ۵۶ ساله، مرکز بیماری‌های عفونی در موسسه ووهان را هدایت می‌کند. او وقتی چین از شیوع شدید سندرم تنفسی حاد (سارس) در سال ۲۰۰۲ و ۲۰۰۳ رنج برد، ویروس‌های کرونا را بررسی کرد.
مقامات پکن گفتند که ویروس سارس در نوامبر ۲۰۰۲ در استان گوانگدونگ در جنوب چین از سیوت (یک حیوان گوشت خوار) به انسان منتقل شد و به سایر شهرهای چین و همسایگی آن هنگ کنگ سرایت کرد. زیرا رژیم اجازه اطلاع رسانی عمومی در مورد این عفونت را نمی‌داد. بیماری در دو ماه اول حداقل ۷۷۴ نفر را کشت و نزدیک ده هزار نفر را از ۳۱ کشور آلوده کرد.
شی و تیمش اعتقاد نداشتند که سیوت‌ها منشأ سارس هستند و فقط میزبان متوسط هستند. آنها تحقیق در مورد خفاش‌ها را از مناطق مختلف چین در سال ۲۰۰۴ آغاز کردند.
در سال ۲۰۱۱، تیم شی یک ویروس مشابه سارس را از خفاش‌های ساکن در غاری در استان یونان در جنوب غربی چین کشف کردند. رسانه‌های دولتی جزئیات ویروس را گزارش نکردند، اما گفتند که تیم شی به مدت ۵ سال به گرفتن نمونه از همان غار ادامه دادند.
هفته‌ها پس از اعلام علنی شیوع کووید۱۹ توسط رژیم چین، شی و تیم او مقاله‌ای را در مجله نیچر منتشر کردند که این بیماری را به خفاش‌ها مرتبط می‌کرد. تیم شی ویروس خفاش کرونا را در خفاش‌هایی که از معدن مس متروکه در شهر تونگوان، شهرستان موجیانگ در استان یونان جمع‌آوری کرده بودند، کشف کردند. محققان حتی پس از آلوده شدن شش کارگر هنگام کار در آنجا، برای چندین روز از معدن بازدید کرده بودند.
در تاریخ ۱۵ ژوئیه سال ۲۰۲۰، جاناتان لاتام، ویروس‌شناس و آلیسون ویلسون، زیست‌شناس مولکولی از ایتاکا، واقع در نیویورک، پس از ترجمه تحقیق نوشته شده توسط لی ژو، پزشک چینی که معدن کاران را معالجه می‌کرد، مقاله‌ای را در ایندیپندنت منتشر کردند. تحقیق پزشک چینی در ماه مه ۲۰۱۳ تالیف شده بود.
او نوشته بود که شش معدنچی که مدفوع خفاش را در آوریل ۲۰۱۲ از معدن خارج کرده بودند، پس از ۱۴ روز کار در آنجا، همگی با علائم شدید مانند تب بالا، سرفه خشک و اندام دردناک مواجه بودند. سرانجام سه نفر از آنان جان خود را از دست داد و نمونه‌های آنها برای تحقیقات بیشتر به مرکز بیماری‌های عفونی در حال ظهور در موسسه ووهان ارسال شد.
مطالب دیگر:
تصویب قطعنامه‌ای در وست‌مورلند، ویرجینیا، برای محکومیت برداشت اجباری اعضای بدن در چین
دریافت چهارصد میلیون دلار وام حمایتی کرونا توسط شرکت‌های آمریکایی وابسته رژیم چین
سوابق مالی جان کری، درآمد میلیونی او از سهام شرکت‌های نفتی را نشان می‌دهد
