دولت ایالات متحده در هفته جاری گمرک این کشور را موظف کرد اقدام به توقیف آن دسته از کالاهای وارداتی از چین کند که از سوی شرکت‌های چینی مرتبط با زندان‌ها و اردوگاههای کار اجباری چین ارسال شده است.
مقامات گمرک آمریکا نیز پس از آن اعلام کردند که اقدام به توقیف تمام پوشاک‌های تولید شده توسط گروه شرکت‌های «هیرو وَست» کرده‌اند، چراکه اطلاعات واصله نشان می‌داد که این شرکت‌ها برای تولید محصولات خود در چین، از زندانیان به عنوان نیروی کار استفاده می کنند.
چَد ولف، سرپرست وزارت امنیت میهن ایالات متحده، در بیانیه‌ای در این خصوص گفت «استفاده چین از کار اجباری برای ساختن کالا غیرقانونی و غلط است، و نقض جدی حقوق بشر از سوی آنها را نمی‌تواند تحمل کند. این وزارت‌خانه متعهد است تا از هر ابزار موجود برای شناسایی و جلوگیری از ورود محصولات ساخته شده با کار اجباری به ایالات متحده، استفاده کند. استفاده از کار اجباری فقط یک مسئله جدی حقوق بشر نیست، بلکه باعث ایجاد رقابت ناعادلانه در زنجیره‌های عرضه جهانی می‌شود.»
اداره گمرک و حفاظت مرزی ایالات متحده آمریکا، یک زیرمجموعه از وزارت امنیت میهن ایالات متحده است.
برنا اسمیت، دستیار کمیسر اجرایی اداره گمرک و حفاظت مرزی در این زمینه گفت «هدف این اداره اطمینان از این است که کالاهای ساخته شده توسط کار اجباری هرگز به دست مصرف کنندگان آمریکایی نرسند.»
وزارت بازرگانی آمریکا نیز ماه گذشته تعدادی از شرکت‌های چینی درگیر در کار اجباری را در لیست سیاه قرار داد.
اوایل آگوست نیز گمرک ایالات متحده، محموله‌ای عجیب شامل ۱۳ تُن موی انسان که از منطقه مسلمان‌نشین سین‌کیانگ، واقع در چین، وارد این کشور شده بود را کشف و ضبط کرد.
افرادی که پیش از این در اردوگاههای کار اجباری استان سین‌کیانگ حبس بوده‌اند، و همینطور بازرسین مستقل و گروه‌های فعال حقوق بشر مسلمانان اویغور، تأیید کرده‌اند که این موها، متعلق به زنانی است که در اردوگاههای مختلف کار اجباری در استان سین کیانگ حبس هستند.
سابقه اردوگاههای کار اجباری در چین به دهه ۱۹۵۰، در دوران مائو برمی‌گردد. در دهه ۱۹۸۰، حزب کمونیست چین این نظام کار اجباری را مجدداً احیاء کرد و از سال ۱۹۹۹ با شروع آزار و شکنجه روش معنوی فالون‌گونگ، فعالیت این اردوگاه‌ها به اوج خود رسید. به طوری که صدها اردوگاه جدید به اردوگاههای پیشین افزوده شد.
پیش از این، حزب کمونیست چین، وانمود به برچیدن نظام اردوگاههای کار اجباری کرد. اما ناظرین و شاهدان از داخل چین می‌گویند که این اردوگاه‌ها با همان روش‌های سابق، تحت نام مراکز بازپروری، زندان، مراکز آموزش و… به فعالیت خود ادامه می‌دهند و گروه‌های مختلفی، شامل مخالفان سیاسی، اقلیت‌های مذهبی و عقیدتی، وکلا و روزنامه‌نگاران در این اماکن حبس هستند.
طی گزارشی منتشر شده توسط سی‌ان‌ان، یک شهروند آمریکایی پس از خرید یک جعبه تزئیناتی، متوجه نامه‌ای شد که در آن جاسازی شده بود. در نامه نوشته بود که جعبه در اردوگاه کار اجباری «ماسانجیا» واقع در استان لیائونینگ چین ساخته شده است، و افزوده بود که در این مکان هزاران نفر حبس هستند و پانزده ساعت در روز کار می‌کنند. پس از انتشار این نامه، گفتگویی با برخی زندانیان سابق اردوگاه ماسانجیا انجام شد و آنان ادعاهای این نامه را تأیید کردند.
«لینگ شن‌لی»، یکی از افرادی است که در اردوگاههای کار اجباری چین حبس بوده است. وی پس از آزادی به کانادا پناه برد و طی یک کنفرانس خبری گفت «کار ما تولید توپ‌های ورزشی با مارک‌های معروف دیگر بود. برای این کار با سوزن‌های آهنی، نخ را از سوراخ‌ها عبور می‌دادیم و دو سر آن را کشیده و محکم می‌کردیم. تکرار این کار برای مدت طولانی باعث می‌شد دست‌ها بریده شوند و خونریزی کند. مواد آغشته به ماده‌ای سمی بود. به همین دلیل دست‌ها ورم کرده و دچار عفونت می‌شدند. حتی در چنین شرایطی هنوز مجبور بودیم ساعت‌ها کار کنیم.»
مطالب دیگر:
هشدار ایمونولوژیست مشهور درباره موج دوم ویروس کرونا
درخواست فعالان حقوق‌بشر از کانادا برای حمایت از مردم هنگ‌کنگ
ترامپ می‌گوید شیوع کووید۱۹ باعث خراب شدن روابطش با رهبر چین شده است
