برخی از افراد معروف که در این سال به دنیا آمدهاند عبارتند از:
کوآنگ یین ژائو (نخستین امپراتور سلسله سونگ):
کوآنگ یین ژائو (۹۷۶ -۹۲۷ میلادی)، بنیانگذار سلسله سونگ (۱۲۷۹ – ۹۶۰ میلادی) بود که حدود ۳۰۰ سال به طول انجامید. او همچنین با نام امپراتور تایزو سونگ هم شناخته شده است. این امپراتور به تحرکات مکرر نظامی که بیش از نیم قرن چین را خسته کرده بود، پایان داد و با موفقیت «امپراتوری غیرنظامی» را دوباره برقرار کرد. در دوران سلطنتش تحولاتی را آغاز کرد که چین را مرفهتر ساخت. جمعیت به یکصد میلیون نفر رسید و دستاوردهای برجسته چین در اقتصاد، فن آوری و فرهنگ، این کشور را در جهان پیشتاز کرد.
کوآنگ یین ژائو سلسله باشکوه سونگ را که سالها بر رشد سازمانی و فرهنگی مباشرت داشت، تاسیس کرد.
کوبلای خان (بنیانگذار سلسله یوان):
کوبلای خان (۱۲۹۴-۱۲۱۵ میلادی) پنجمین خان بزرگ امپراتوری مغول و نوه چنگیز خان بود. او زمامدار و ژنرال مغولی مشهوری بود. وی چین را فتح و سپس سلسله یوآن (۱۲۷۹-۱۳۶۸ میلادی) را تاسیس کرد و نخستین امپراتور آن شد. کوبلای خان از حاکمان بزرگ این سلسه به شمار میآمد. او هوشمندی زیادی در استفاده بخشی از رسوم سیاسی چین و تاکتیک تقسیم قدرت به بخشهای کوچکتر در اداره این امپراتوری بزرگ از خود نشان داد.
توماس جفرسون (سومین رئیس جمهور آمریکا):
توماس جفرسون (۱۸۲۶-۱۷۴۳ میلادی) نویسنده اصلی اعلامیه استقلال بود و سپس از سال ۱۸۰۱ تا ۱۸۰۹ سومین رئیس جمهور ایالات متحده شد.
او در جایگاه مقامی رسمی، مورخ، فیلسوف و زمیندار، شخصیتی برجسته در توسعه زودهنگام آمریکا بود. او همچنین بنیانگذار دانشگاه ویرجینیا بود.
ارنست میلر همینگوی (برنده جایزه نوبل ادبیات):
ارنست همینگوی (۱۹۶۱-۱۸۹۹)، روزنامه نگار، رمان نویس، و نویسنده داستانهای کوتاه اهل آمریکا بود.
سبک نویسندگی او تاثیری قوی بر ادبیات قرن بیستم داشت؛ در حالی که سبک زندگی پرماجرا و چهره مردمیاش تحسین نسلهای بعدی را هم به دنبال داشت.
همینگوی بیشتر آثار خود را در حدود اواسط دهه ۱۹۲۰ تا اواسط دهه ۱۹۵۰ خلق کرد و در سال ۱۹۵۴ جایزه نوبل ادبیات را بدست آورد. رمان کوتاه «پیرمرد و دریا» و بسیاری از دیگر آثار او در زمره آثار کلاسیک آمریکا به شمار میروند.
چیانگ کای شک (رهبر نظامی و سیاسی چین):
چیانگ کای شیک (۱۸۸۷-۱۹۷۵)، که ژنرال چیانگ یا چیانگ چونگ چنگ نیز نامیده میشود، سیاستمدار و رهبری نظامی بود که بین سالهای ۱۹۲۸ و ۱۹۷۵، ابتدا تا سال ۱۹۴۹ در سرزمین اصلی چین و سپس در تایوان تا زمان مرگش، در مقام رهبر جمهوری چین خدمت میکرد. چیانگ در سال ۱۹۲۵ پس از «سان یات سن»، بنیانگذار حزب ملی کومینتانگ، رهبر این حزب شد و کمونیستها را از حزب اخراج کرد و منجر به یکپارچگی موفق کشور شد.
دولت چیانگ بر مبارزه با کمونیسم در چین و نیز مقابله با تجاوز ژاپن متمرکز بود.
مطالب دیگر:
در آستانه سال نوی چینی : چینیها درباره افراد متولد سال خوک چه میگویند؟
