با تب بالا شروع شد، نشانهای از کووید۱۹ که نتیجه آزمایش هم مثبت شد. سپس یانگ لیانگ‌هوا، که قبلاً گزارشگر ارشد روزنامه پیپلز دیلی، سخنگوی رسمی رژیم کمونیستی چین پ و سردبیر نسخه بین‌المللی این روزنامه بود، مجبور شد در اورژانس منتظر تختی در بیمارستان عالی پکن باشد، بیمارستانی که از قبل مملو از جمعیت بود.
به سفارش مدیران ارشد رسانه دولتی و مدیر بیمارستان، یانگ در نهایت در بخش مراقبت‌های ویژه بستری شد و ساعاتی بعد درگذشت. علت مرگ وی عفونت باکتریایی ریه بود.
یانگ یکی ازچهره‌های برجسته در لیست بلندبالای افراد وابسته به حزب کمونیست چین بود که در میان افزایش شدید اومیکرون در چین جان باخت.
با گسترش ویروس در خانواده‌ها، هرج و مرج بیمارستان‌ها و مراکز سوزاندن اجساد را گرفته و حتی افراد رده بالای حزب کمونیست چین که از امتیازاتی بالایی برخوردارند از گزند این ویروس در امان نمانده‌اند.
علاوه بر یانگ، کسانی که در چند هفته گذشته درگذشته‌اند عبارتند از ژو ژیچون، معاون سابق سردبیر و نائب رئیس در روزنامه دولتی جوانان چین. ژی ژیهونگ، سیاستمداری که زمانی ریاست کمیته کنفرانس مشورتی سیاسی خلق چین در استان جیانگشی را بر عهده داشت. چو لانلان بازیگر ۳۹ ساله اپرای پکن؛ هو جون، اقتصاددان مارکسیست؛ لیو جی، معاون سابق کمیته ملی ورزش; وو گوانینگ، طراح نشانهای یادبود المپیک ۲۰۰۸ پکن. و همچنین ده‌ها استاد برجسته در دو مؤسسه معتبر دانشگاهی چین، دانشگاه پکن و دانشگاه تسینگ‌هوا.
حدود دوازده متخصص برجسته سلامت نیز درگذشته‌اند، از جمله نان دنگچون، که به عنوان پیشگام در صنعت توانبخشی پزشکی چین شناخته می‌شود، و وی شولی دانشمند برتر داروسازی.
ارقام رسمی دولت چین بسیار پایین‌تر از ارقام واقعی است
علیرغم افزایش آگهی‌های ترحیم افراد سرشناس که در رسانه‌های دولتی ظاهر می‌شوند، جزئیات کمی در مورد علل مرگ آنها ذکر شده است.
رژیم چین برای از بین بردن اخباری که وجهه حزب کمونیست چین را خدشه‌دار می‌کند، به بازی قدیمی‌اش مبنی بر کم کردن ارقام ابتلا و مرگ ناشی از کووید روی آورده است. کمیسیون ملی بهداشت تاکنون تنها تعداد انگشت شماری از مرگ و میر ناشی از کووید را برشمرده است – ۹ مورد در بازه زمانی سه هفته. فقط تعداد بیمارانی که بر اثر ذاتالریه ناشی از کووید و نارسایی تنفسی جان خود را از دست می‌دهند در این رقم گنجانده شده است. کسانی که بیماری‌های زمینه‌ای دارند به حساب نمی‌آیند.
اما گزارش‌های موجود تصویر بسیار تلخ‌تری را ارائه می‌دهند.
سالن‌های مردهسوزخانهها در سراسر کشور چین برای سوزاندن اجساد به صورت شبانه روزی فعالیت می‌کنند و مقامات بهداشتی پزشکانی را که در پنج سال گذشته بازنشسته شده‌اند تشویق می‌کنند تا دوباره به نیروی کار بپیوندند تا کمبود کارکنان را کاهش دهند. بسیاری از پرسنل پزشکی در حال انجام وظیفه خود به کووید مبتلا شده‌اند. یکی از جراحان ارشد بیمارستان پکن به رسانه‌های چینی گفت که حدود ۷۰ درصد از کارکنان بخش بهداشتی واحد او بیمار هستند، از جمله خودش، اما او باید به کار خود ادامه می‌دهد.
شرکت تحقیقاتی بهداشتی ایرفینیتی مستقر در لندن بر اساس مدل‌سازی داده‌های منطقه‌ای چین تخمین زده است که احتمالاً روزانه بیش از ۵۰۰۰ نفر بر اثر کووید-۱۹ جان خود را از دست می‌دهند.
فعالیت خارج از ظرفیت مردهسوزخانهها و بیمارستان‌های چین
افزایش موارد ابتلا به کووید-۱۹ در چین باعث شده است مردهسوزخانهها برای مدیریت هجوم اجساد به طور شبانه‌روزی کار کنند.
قیمت تجهیزات پزشکی هم‌زمان با تقلای بیماران برای گرفتن تخت در بیمارستان‌های خارج از ظرفیت به شدت افزایش یافته است؛ بیمارستان‌هایی که در آن پزشکان و پرستاران علیرغم ابتلای خود به کووید-۱۹ به کارشان ادامه می‌دهند.
برای بسیاری تنها گزینه محافظت از خود پس از ابتلا به ویروس، در خانه ماندن است. مردهسوزخانهها به قدری پر شده‌اند که امکان انتقال اجساد در روز مرگ افراد یا حتی فردای آن وجود ندارد.
صاحب یکی از مؤسسات رسیدگی به امور اجساد از شنیانگ، مرکز استان شمال‌شرقی لیائونینگ، به شرط ناشناس ماندن به اپک تایمز گفت:«کاری از دست ما بر نمی‌آید. آمار مرگومیر بیش از حد زیاد است.»
حدود شش مؤسسه دیگر در نقاط مختلف به طور مشابه تأیید کرده‌اند که فهرست‌های انتظار بلندی دارند.
کارگر دیگری از مؤسسه چانگپینگ پکن، یکی از سه مرده‌سوزخانه کووید-۱۹ در این شهر، پانزدهم دسامبر به اپک تایمز گفت:«۲۰ ساعت است که نخوابیده‌ام.»
همکاران او نیز به کووید-۱۹ مبتلا شده‌اند. این مرکز که به گفته او روزانه به امور حدوداً ۱۰۰ جسد رسیدگی می‌کند، تا ۱۰ روز آینده وقت‌هایش پر است.
وی افزود:«اگر این مرگ‌ها در خانه اتفاق بیفتد، نمی‌توانیم اجساد را ببریم، زیرا هیچ خودرویی در دسترس نیست. ما با تقاضا از کل شهر سروکار داریم و تعداد اجسادی که باید سوزانده شوند خیلی زیاد است.»
زیر سوال رفتن آمار رسمی
صحنه‌هایی که این کارگران به تصویر کشیدند، با آنچه رژیم چین در خصوص آمار رسمی مرگومیر اعلام کرده است، تضاد کامل دارد؛ آماری که در ۲۰ دسامبر تنها ۵ مورد مرگومیر را در سراسر این کشور و همگی را در پکن ثبت کرده بود. آمار رسمی شمار ویروس و نمودارهای مرگومیر در چین همواره غیرقابل اعتماد تلقی می‌شوند، چرا که رژیم تحولاتی که ممکن است وجهه‌اش را خدشه‌دار کند، کم‌اهمیت جلوه می‌دهد.
نیروهای پلیس ۱۹ دسامبر بیرون یک مؤسسه رسیدگی به امور اجساد در پکن نگهبانی می‌دادند و روزنامه‌نگاران را به پشت محوطه پارکینگ راندند. این در حالی رخ داد که حدود دوازده مینی‌ون سیاه، ظاهراً برای رها کردن اجساد وارد شدند. مقامات کمیسیون ملی بهداشت از آن زمان تا کنون تصریح کرده‌اند که افراد مبتلا به بیماری‌های زمینه‌ای را در شمارش رسمی مرگومیر کووید-۱۹ لحاظ نمی‌کنند.
نِد پرایس، سخنگوی وزارت خارجه آمریکا، ۲۰ دسامبر گفت که ایالات متحده امیدوار است شاهد کنترل کووید-۱۹ در چین باشد و واشنگتن آماده ارائه حمایت‌های بهداشتی است.
او در یک کنفرانس مطبوعاتی افزود: «قطعاً این موضوع به این دلیل است که نمی‌خواهیم شاهد گسترش مرگ یا بیماری در هیچ جا باشیم. همچنین می‌دانیم هر زمان و در هر نقطه که این ویروس به صورت گسترده و کنترل‌نشده گسترش یابد، امکان بروز گونه‌های جدید نیز وجود دارد.»
مکافات
هنگ هه، تحلیلگر امور چین، معتقد است که عاملی متافیزیکی در پس افزایش فعلی کووید هست. او گفت در حالی که تلفات واقعی شیوع این بیماری ناشناخته است، تعداد مقامات چینی که تحت تاثیر قرار گرفتهاند، قابل توجه است.
بسیاری از آنها مسئولان اصلی در ساختار قدرت رژیم بوده‌اند و متعهد شده‌اند که مبلغان حفظ وجهه حزب کمونیست چین باشند.
او به اپک تایمز گفت: «شاید فکر کنید که مسئله مهمی نیست، اما این حزب یک سندیکای جنایتکار است. گره زدن زندگی به سرنوشت حزب هیچ خیری برای شما ندارد … این ایده که آنچه را که بکارید، درو می‌کنید، از دوران باستان عمیقاً در ذهن چینی‌ها ریشهدار بوده است.»
هنگ معتقد است که باوری در چین است که کارهای خوب پاداش در پی دارند و کارهای بد مکافات. به همین دلیل است که مردم چین به افرادی که در کارهای اشتباه همکاری می‌کنند هشدار می‌دهند – به ویژه آزار و اذیت باورهای معنوی.
هنگ به کمپینهای سرکوب وحشیانه رژیم با هدف قرار دادن فالون گونگ و سایر باورها اشاره می‌کند.
او گفت: «به گونهای میتوان این را مجازات کارمایی را در نظر گرفت.»
این مفهوم در مقاله مارس ۲۰۲۰ توسط آقای لی هنگجی، بنیانگذار روش معنوی فالون گونگ، توضیح داده شد.
«اما درحال حاضر، بیماری همه‌گیری مانند ویروس ح‌ک‌چ (یا «ویروس ووهان») با هدفی آمده است و نشانه‌گیری خود را دارد. آن اینجا است تا اعضای حزب و آنهایی را که در کنارش هستند ازبین ببرد. اگر کسی به این شک دارد، فقط به آن کشورها یا افرادی که از همه شدیدتر آسیب دیدند نگاهی بیندازید: آنهایی هستند که به حزب کمونیست چین نزدیک شدند. پس مردم چه کاری می‌توانند انجام دهند؟ مردم باید از حزب کمونیست چین فاصله بگیرند و همراهی با آن را متوقف کنند.»
