تمرینکنندگان فالون گونگ و اویغورها مورد هدف قرارگرفتند
دکتر ریموند اسکلتار، رئیس سابق انجمن پزشکی آمریکا، در این اجلاس خاطرنشان کرد که انجمن جهانی پزشکی (WMA)، علیه برداشت اجباری اعضای بدن موضعگیری کرده است.
او گفت: «انجمن جهانی پزشکی در سال ۲۰۲۰ اعلامیهای برای جلوگیری و مبارزه با جنایات مربوط به پیوند عضو صادر کرد. طبق گزارشهای متعدد درباره نقض مداوم این استانداردهای اخلاقی در رابطه با اویغورها و تمرینکنندگان فالون گونگ زندانی توسط جمهوری خلق چین، قطعنامههای قبلی این عمل را محکوم کردند.»
فالون گونگ یا همان فالون دافا، روشی معنوی شامل تمرینات مدیتیشن، و آموزههای مبتنی بر اصول حقیقت، نیکخواهی و بردباری است که بیش از ۲۲ سال است توسط حزب کمونیست چین تحت آزار و شکنجه بیرحمانه قرارگرفته است.
یک ائتلاف بینالمللی متشکل از پنج گروه غیرانتفاعی (شامل پزشکان مخالف با برداشت اجباری اعضای بدن (DAFOH) در ایالات متحده، آزادی وجدان (CAP) در فرانسه، انجمن مراقبتهای بینالمللی پیوند اعضای بدن تایوان، انجمن پیوند اخلاقی اعضای بدن در کره جنوبی و انجمن تحقیقات گردشگری پیوندی در ژاپن این رویداد را برگزار کرد.
دکتر تورستن تری، بنیانگذار DAFOH و میزبان این اجلاس، در ۱۵ سپتامبر ادعا کرد که هدف پکن از برداشتن اعضای بدن از مرزهای چین فراتر میرود. او به رسانه اِپک تایمز گفت که هدف از این کار از بین بردن هنجارهای بینالمللی است که نیاز به رضایت اهداکنندگان عضو دارد. چنین اضمحلالی به نفع صنعت پیوند اعضا در چین خواهد بود، که به تأمین گسترده و فوری اعضای بدن از زندانیان عقیدتی بستگی دارد. ترِی گفت: «بنابراین چین بسیار مشتاق است که این سیستم [اخلاق پزشکی غربی] را از بین ببرد تا اساساً برداشت اجباری اعضای بدن استاندارد مشترکی در پزشکی پیوند شود.»
انجمن DAFOH دو بار نامزد جایزه صلح نوبل شد و در سال ۲۰۱۹ جایزه عدالت اجتماعی مادر ترزا را دریافت کرد.
در سال ۲۰۱۹، دادگاه لندن در خصوص برداشت اجباری اعضای بدن، شواهد مبنی بر گسترده بودن این عمل و اینکه با مجوز دولت چین صورت میگیرد را مورد دادرسی قرار داد. همانطور که افراد بسیاری در اجلاس جهانی تأیید کردهاند، تمرینکنندگان فالون گونگ، که رژیم چین در پی از بین بردن باورهای معنویشان است، زندانی شدهاند و منبع اصلی تأمین عضو هستند.
به گفته منبعی در فالون گونگ، یکی از مؤلفههای کلیدی تمرین فالون گونگ راستگویی است که باعث میشود این افراد طعمههای آسانی برای مقامات چینی باشند؛ مقاماتی که به سادگی درِ خانههایشان را میزنند و از آنها میخواهند که به گناهکار بودن خود اعتراف کنند.
تمرینکنندگان فالون گونگ همچنین از موادی مانند الکل و دخانیات که ممکن است به اعضای بدنشان آسیب برساند، اجتناب میکنند که آنها را به طعمههای دلخواه جراحان پیوند غیراخلاقی تبدیل میکند.
بر اساس گزارش رسانههای دولتی چین، در سال ۱۹۹۹، بیش از ۱۰۰ میلیون تمرینکننده فالون گونگ در چین وجود داشته است. آنها یک تهدید برای دولت تلقی میشدند زیرا در آن برهه تعدادشان از اعضای حزب کمونیست چین فراتر رفته بود و اعتراضات مسالمتآ میزی را علیه انتشار اطلاعات نادرست در رسانههای دولتی چین ترتیب داده بودند.
بر اساس گزارش دیدهبان حقوق بشر، این آزار و اذیتها پس از دادخواهی ۲۵ آوریل ۱۹۹۹به طور جدی آغاز شد. «بنا بر گفتهها، بیش از ۱۰ هزار تمرینکننده که اکثراً میانسال بودند، در یک ستون منظم در دو طرف جونانگهای، محوطهای در قلب پکن، جایی که رهبران چین زندگی و کار میکنند، صف کشیدند.»
در حالی که دولت آمریکا و رسانهها توجه زیادی به نسلکشی اویغورها به دست چین داشتهاند، توجه کمی به نسلکشی مشابه علیه فالون گونگ شده است. برای این امر سه دلیل قابل بحث وجود دارد. نخست آنکه فالون گونگ از نظر برخی از محققان یک باور معنوی نسبتاً جدید تلقی میشود، بنابراین این آیین کمتر شناخته شده است و عموم مردم ملاطفت کمتری نسبت به آن نشان میدهند. دوم آنکه نسلکشی اویغورها مذهب قدیمیتر مسلمانان را هدف قرار میدهد. و سوم آنکه مقامات حزب کمونیست چین تبلیغات سیاسی به راه انداختهاند تا فالون گونگ را با عبارت تحقیرآمیز «فرقه» برچسبگذاری کنند.
آندره گاتولین، سناتور فرانسوی، رئیس اتحادیه بینپارلمانی در خصوص چین است. او در این اجلاس گفت که مسئله تاکتیک حزب کمونیست چین برای لکهدار کردن وجهه فالون گونگ به عنوان یک «فرقه» در بحث وحشتآور پیوند اجباری اعضای بدن در فرانسه موثر بود.
او گفت:«اینکه قربانیان این قطع عضوهای اجباری اغلب پیروان اقلیتهای مذهبی مانند فالون گونگ هستند که دولت چین آنها را فرقه نشان میدهد، همیشه باعث ایجاد بی اعتمادی در بین مردم ما میشود که حاکی از آن است که یک حالت نسبتاً متعصبانه از سکولاریسم بیش از یک قرن حاکم بوده است.
اتهام فرقهگرایی منفور به نظر میرسد و اغلب منجر به توقف بدون مجوز [فرقه] میشود؛ حتی با وجود اینکه مأموریت بینالمللی هوشیاری و مبارزه با سوءاستفادههای فرقهای قبلاً چندین بار اشاره کرده است که فالون گونگ در این گروه قرار نمیگیرد، این امر برقرار است.»
مأموریت بینالمللی هوشیاری و مبارزه با سوءاستفادههای فرقهای یک سازمان دولتی فرانسوی است که وظیفه آن تجزیه و تحلیل فرقهها و محافظت از قربانیان آنها است.
گاتولین گفت:«پکن در ایجاد تبلیغات سیاسی شاهکار کرده است تا بتواند فالون گونگ را با تصویری غیرقابل قبول و تبعاً غیرقابل دفاع نشان دهد.»
بر اساس قرائت معتبری از حقوق ایالات متحده، حزب کمونیست به صورت مشابه سعی کرده است اویغورها را منفور نشان دهد و فعالیتهای اعتراضی مشروع آنها را «تروریسم» بنامد، در حالیکه حزب کمونیست چین خود تروریست است. تری مارش، وکیل آمریکایی حقوق بشر، و تنگ بیائو، عضو هیئت علمی دانشگاه شیکاگو، این بحث را در مقالهای در سال ۲۰۲۰ در ژورنال خطر سیاسی (Journal of Political Risk) مطرح کردهاند که در آن مقاله موضوع برداشت اجباری اعضای بدن بهعنوان یک نوع تروریسم توسط حزب کمونیست چین مورد بحث قرارگرفته است.
نماینده آمریکا، استیو شابوت (اوهایو) خاطرنشان کرد که حزب کمونیست چین «عامل اصلی برداشت اجباری اعضای بدن» است. چابوت، در مقام رهبر جمهوریخواه کمیته فرعی وزارت امور خارجه (نماینده اوهایو) گفت که «اقدامات پکن را برای بازسازی جهان به شکل تصویر مورد نظر حزب کمونیست چین» به دقت زیر نظر دارد.
با توجه به سرکوب وحشیانه اویغورها و تبتیها توسط حزب کمونیست چین، چابوت گفت:«نباید تعجبآور باشد که جمهوری خلق چین با رهبری کمونیست درگیر یکی از وحشیانهترین اقدامات تاریخ بشری – برداشت اجباری اعضای بدن – شده است تا برای حزب کمونیست چین و دوستان عزیزش سلامتی و ثروت به ارمغان بیاورد.»
همانطور که تری تشخیص داده است، یک خطر برای غرب این است که حزب کمونیست چین ممکن است آنقدر قدرتمند شود که بتواند فقدان اخلاق پزشکی خود را در سطح جهان منتقل کند.
چابوت افزود: «جهانی که از ارزشهای حزب کمونیست چین پیروی کند، جهانی است که در آن کسانی که از خط مشی حزب تبعیت نمیکنند، ممکن است در اردوگاه کار اجباری قرار گیرند یا اعضای بدنشان برداشت شود. این چشم انداز دنیایی است که هیچکس نمیخواهد در آن زندگی کند و چشم انداز دنیایی است که همه ما در حال مبارزه با آن هستیم.»
برداشت اجباری اعضای بدن که عملی ضد انسانیت است بخش جداییناپذیری از عملیات تروریستی حزب کمونیست چین و نسلکشی فالون گونگ است.
نیازی نیست که یک وکیل بینالمللی باشید تا متوجه شوید سرکوب وحشیانه فالون گونگ که از سال ۱۹۹۹ آغاز شد با تعریف سازمان ملل از نسلکشی مطابقت دارد. و افزایش گردشگری پیوندی در چین در اوایل دهه ۲۰۰۰ با آغاز نسلکشی فالون گونگ همخوانی دارد. این دو به هم مرتبطاند. برداشت اجباری اعضای بدن علیه فالون گونگ وسیلهای سودمحور برای نسلکشی پزشکی است.
قسمتهای دوم، سوم و چهارم این مجموعه مقالات را اینجا بخوانید
نوشته: اندرس کور دارای فوق لیسانس علوم سیاسی از دانشگاه ییل و دکترای دولتی از دانشگاه هاروارد است.
نظرات بیان شده در این مقاله نظرات نویسنده است و لزوماً منعکس کننده نظرات اپکتایمز نیست.
مطالب دیگر:
سناتورهای ایالت اورگان خواستار بررسی ادعاهای مربوط به دستکاری اطلاعات آماری کووید۱۹ شدند
برداشت اجباری اعضای بدن در چین؛ نسلکشی پزشکی برای کسب سود (بخش ۱)
فرماندار تگزاس با صدور فرمان اجرایی هر نهادی را از واکسیناسیون اجباری منع کرد
