در پی ارسال کمکهایی دارویی از سوی حکومت کمونیستی چین، رسانههای چینی و تلویزیون دولتی این کشور با استقبال از همکاری میان دو کشور ایران و چین، از راه اندازی کمپین «دل به دل راه دارد» در راستای گسترش همکاریهای دو کشور در مبارزه با کرونا خبر دادند، و متقابلاً پیامهای تشکر از سوی مقامات ایرانی برای چین ارسال شده است.
نزدیک به هشت ماه از زمان ورود همهگیری کرونا به داخل ایران میگذرد و اکنون ایران یکی از کشورهایی است که در صدر مرگومیر ناشی از این بیماری قرار دارد. آمار روز به روز نگران کنندهتر میشود، و اقتصاد خسته و فرسوده از تحریمها و بحرانها را، بیش از پیش در معرض فروپاشی قرار میدهد.
به گفته بسیاری از محققان، کارشناسان حوزه سلامت، و خبرنگاران، اگر چین در هفتههای نخست شیوع ویروس در ووهان، اقدام به پنهانکاری نمیکرد و پزشکانی را که سعی داشتند به مردم درباره شیوع ویروس هشدار دهند مجبور به سکوت نمیکرد، این بیماری به جای آنکه یک بحران جهانی شود، به یک مشکل محلی در آن منطقه خلاصه میشد و این تعداد از مردم، در ایران و جهان جان خود را از دست نمیدادند و برای پرسنل زحمتکش پزشکی این چنین دردسر و رنج ایجاد نمیشد و بر اقتصاد کشور نیز چنین فشاری مضاعفی، تحمیل نمیشد.
پنهانکاری حزب کمونیست چین باعث گسترش جهانی این ویروس شد و درحالی که هنوز مقیاس واقعی بیماری و تعداد کشته شدگان در چین پنهان و نامعلوم است، حزب کمونیست یک کمپین اطلاعاتی و رسانهای در دنیا به راهانداخته است، تا وانمود کند مقصر در جای دیگری است و حتی دیگر کشورها را به ستایش خود واداشته است.
آنها با انجام حرکاتی نمایشی مانند ارسال کمکهای دارویی و یا تجهیزات حفاظت شخصی مانند ماسک، و یا تبلیغات در خصوص ساخت واکسن، سعی میکنند چهرۀ یک هیولا را بَزَک کرده و ژست انساندوستی و خیرخواهی بگیرند.
طبق مطالعه دانشگاه ساوتهمپتون در این خصوص، اگر «مداخلات غیردارویی، نظیر تشخیص زودهنگام موارد ابتلا به ویروس، جداسازی افراد مبتلا، محدودیتهای مسافرتی، قرنطینه و… میتوانست یک هفته، دو هفته یا سه هفته پیشتر انجام شود، موارد ابتلا به بیماری به ترتیب ۶۶ درصد، ۸۶ درصد و ۹۵ درصد کاهش مییافت و به طور قابل توجهی گستره جغرافیایی ابتلا به این بیماری را محدود میکرد.»
تدروس آدهانوم، رئیس سازمان بهداشت جهانی، که پُست و مقام خود را مدیون حزب کمونیست چین است، در خصوص خطر شیوع کروناویروس به موقع به مردم دنیا هشدار نداد. با اینکه سازمان بهداشت جهانی، یک نهاد بینالمللی بسیار مهم، با متخصصان و مقاماتی متعهد است، رئیس این سازمان، با نادیده گرفتن تعهد خود، اقدام به خوشخدمتی به حزب کمونیست چین، کرده است.
این در حالی است که برخی منابع میگویند، هدف چین از ارسال دارو و یا واکسن به ایران، پیش از هر چیزی، آزمایش تولیدات خود است. به این معنی که مردم ایران و دیگر کشورها را به عنوان موش آزمایشگاهی در نظر میگیرند. ادعایی که توسط وزیر بهداشت ایران رد شده است.
اکنون که دنیا درگیر بیماری کشندۀ کووید۱۹ است، با نگاه به پیشینۀ حکومت کمونیستی چین، در حوزه بهداشت و درمان، بخصوص در بخش پیوند عضو، انتظاری بیش این نمیرود که درباره این بیماری نیز، برای جان مردم کشور خود و مردم دنیا، ارزشی قائل نباشد، و با پنهانکاری، و وارونهجلوهدادن حقایق، تمام دنیا را به خطر بیاندازد.
در چین، طبق شواهد و مدارکی متعدد، حزب کمونیست، بیش از ۲۰ سال است که از طریق ارتباط سازمانیافتهای که میان بیمارستانها، زندانها و اردوگاههای کار اجباری برقرار است، اقدام به برداشت اندام حیاتی بدن صدها هزار انسان زنده کرده و این گونه باعث قتل آنان شده است.
زمان انتظار برای پیوند عضو در چین فقط چند روز است و در مواردی حتی کمتر از یک روز است. درحالی که در دیگر کشورها باید ماهها در انتظار بود. در نتیجه بسیاری از مردم، از دیگر کشورها برای دریافت عضو راهی چین میشوند. سود هنگفت ناشی از فروش اعضای بدن باعث شده زندانیان عقیدتی و سیاسی در چین قربانی تجارت سیاه اعضای بدن شوند.
مسلمانان اویغور، ساکنان تبت و زندانیان سیاسی بخشی از قربانیان هستند. اما عمده قربانیان کسانی بودهاند که روش معنوی فالونگونگ را تمرین میکردهاند.
کمونیستهای چینی که جمله «دل به دل راه دارد» را برای سیاستهای فریبکارانه خود، از ادبیات ما وام گرفتهاند، بهتر است پاسخ را هم با جمله دیگری از ادبیاتمان بشنوند که سعدی شیرینسخن در حکایتی میفرماید «مرا به خیر تو امید نیست، شر مرسان!»
مطالب دیگر:
مایکروسافت و دیگر غولهای آیتی، از بایدن حمایت میکنند
چرا افزایش مخالفت شدید با قرنطینه میان کارشناسان سلامت در حال افزایش است
روز جهانی کوروش، روزی برای احترام به کرامت انسانی و حقوق بشر
