نمایشگاه نقاشی « هنر جِن، شَن، رِن »، در دانشگاه تورنتو به نمایش عموم گذاشته شد. موضوع و نگاه این نمایشگاه بینالمللی، نگاهی اجمالی به زیباییها و نیز مصیبتهای مربوط به چین است.
این مجموعه آثار هنری که به سبک کلاسیک نقاشی شده است، از یک سو زندگی معنوی و دنیای درونی گروهی از تزکیهکنندگان را به نمایش میگذارد و از سویی نمایانگر تراژدی نقض حقوق بشر در چین است.
ترجمه عنوان این نمایشگاه، هنر حقیقت، نیکخواهی و بردباری است و طی آن نقاشیهای بیش از ۱۲ هنرمند با پیشینههای متنوع، از نظر تجربه حرفهای، سبکهای هنری و پیشینه فرهنگی را به نمایش میگذارد.
هاپ چِن، که در سازماندهی این رویداد هنری در ماه اکتبر کمک کرد، زمانی که ۶ ساله بود، پدرش را از دست داد. چراکه پدرش به خاطر اعتقاد به روش معنوی فالون گونگ، تحت آزار و شکنجه عوامل حزب کمونیست چین قرار گرفت و جان خود را از دست داد.
یکی از آثار این مجموعه، با عنوان « کودک بی خانمان »، دختر کوچکی را نشان میدهد که از مدرسه به خانه بازگشته است. او با چشمانی اشکبار پشت در ایستاده است و بعد از در زدن، متوجه می شود کسی نیست که در را برایش باز کند.
خانم چن به بازدید کنندگان این نمایشگاه گفت: « بعد از مدرسه، من منتظر ماندم تا پدرم بایاید و با هم به خانه برگردیم. اما آن روز پدرم نیامد و وقتی به خانه برگشتم، در را زدم و پدرم را صدا کردم، اما هیچ کس جواب نداد. من گریه می کردم، در میزدم و او را صدا میکردم. »
چن افزود که چگونه وقتی کودک بود، پدرش به دلیل امتناع از دست کشیدن از اعتقاد به فالون گونگ، بارها مورد هدف رژیم کمونیستی چین قرار گرفت.
فالون گونگ یک روش مدیتیشن، مراقبه و تزکیه چینی بر مبنای سه اصل حقیقت، نیکخواهی و بردباری است که از سال ١٩٩٢ به دلیل فواید چشمگیر در بهبود سلامت روحی و جسمی، در چین محبوبیت زیادی پیدا کرد و صدها میلیون هوادار پیدا کرد، و به سایر نقاط دنیا نیز گسترش یافت. اما حزب کمونیست چین نگران شد که گسترش آن، باعث حذف باورها و ایدههای کمونیستی از جامعه شود، بنابراین از سال ١٩٩٩ راه آزار و سرکوب شدید و ظالمانه آن را در چین در پیش گرفت.
بخشی از آثار این نمایشگاه به نشان دادن چگونگی تأثیرات مثبت تمرین فالون گونگ در زندگی مردم و بازگشت آنها به ارزشهای سنتی چینی اختصاص یافته است، و بخشی دیگر نیز به رنجهای جانکاهی میپردازد که تمرینکنندگان این روش معنوی، از جمله خود هنرمندان این آثار، در نتیجه آزار و شکنجه فالون گونگ در چین تحمل کردهاند.
روشنایی در شب
پاول لی، یک تمرینکننده فالون گونگ که در حال حاضر در کانادا زندگی می کند، در سخنرانی در این نمایشگاه گفت: نقاشی « روشنایی در شب » او را به یاد زمانی میاندازد که به همراه پدرش برای پخش برگههایی در میان مردم، اقدام میکرده است. آنها این کار را به عنوان راهی برای مقابله با دروغهایی که در رسانههای دولتی چین علیه فالون گونگ منتشر میشد، انجام میدادند. دورغهایی که پس از شروع آزار و شکنجه ظالمانه علیه فالون گونگ در سال ۱۹۹۹ توسط حزب کمونیست چین آغاز شد.
لی گفت پدرش در حال حاضر در چین زندانی است. او ۱۳ سال است که در زندان به سر می برد به جرم اینکه علیه آزار و شکنجه فالون گونگ صحبت کرده است.
وی گفت من و پدرم در سال ۲۰۰۴ در منطقهای روستایی بودیم و برای مردم عادی نامه فرستادیم. وقتی نامهها را تحویل میدادیم، سه ماشین پلیس سراغمان آمدند. آنها میدانستند که ما تمرین کننده فالون گونگ هستیم. بنابراین ما را به زور سوار ماشین کردند.
وی توضیح داد که حتی ۱۳ سال بودن در زندان عزم پدرش را برای کمک به متوقف کردن آزار و شکنجه کم نکرده است. درست مثل شخصیتهای نقاشی.
در ظاهر به نظر میرسد که این یک عمل ساده و کوچک است، اما اگر عمیقتر به آن فکر کنید، حتی قدم بیرون گذاشتن از منزل برای این کار شجاعت و قدرت فوق العادهای میطلبد.
اگر به این نقاشی بنگرید، به چشمان آنها بنگرید، در حالی که از ماجرا مطلع هستید و از فشارهایی که با آنها روبرو هستند مطلع هستید… وقتی به چشمان آنها نگاه کنید، متوجه میشوید که هیچ ترسی در آنها وجود ندارد. فقط نیکخواهی و اعتقاد وجود دارد.
گزارش توسط انتیدی نیوز، تورنتو.
مطالب دیگر:
رونمایی از دستگاهی برای استخراج پلاستیک از رودخانهها
فصلی تاریک در تاریخ مدرن : روزی که ۳۶ نفر غیر چینی در چین دستگیر شدند