روزنامه واشنگتن پست با انتشار گزارشی سرکوب معترضان در ایران و چین را مقایسه کرد و نوشت: نسخه نهایی رهبران ایران و چین برای بقا، سرکوب و عبور از اعتراضها به هر قیمت است.
نویسنده واشینگتن پست در این گزارش عنوان کرد که سرکوب اعتراضهای اخیر در ایران و چین تعریف دیگری از واژه «آزار» ارائه دادهاند که بر اساس آن، آزار یعنی: «آنچه دولتهای ظالم با مردم خود میکنند.»
در این گزارش آمده است: به نظر میرسد چیزی که بیش از همه مردم هر دو کشور را به خیابانها کشانده است، به ستوهآمدن از دستورهای بیوقفه و اجباری مقامهای دولتی است. در ایران، پوشیدن اجباری حجاب یا روسری برای زنان بهعنوان بخشی از سختگیریهای مداوم و در چین، قرنطینههای بیپایان و آزمایشهای کرونا، علاوه بر نظارت و سانسور نظاممند، از عوامل اعتراضهای مردماند.
چارلز لین تحلیلگر واشنگتن پست ضمن اشاره به اعلامیه استقلال ایالات متحده نوشت: تجربه نشان میدهد که انسانها ظلم و بدی حکومتها را تا آنجا که قابل تحمل باشد، تحمل میکنند، اما هنگامی که روندی طولانی از سوءاستفادهها و غصب قدرت حاکی از مسلط شدن استبداد مطلق باشد، این حق مردم و تکلیف مردم است که چنین حکومتی را سرنگون کننند.
به عقیده نویسنده این گزارش، آنچه چینیها را در روزهای اخیر به افزایش اعتراضها سوق داد نه تنها سیاست «کووید صفر»، بلکه این احساس بود که سیاستمداران درباره هزینههای جانبی این سیاست به آنها دروغ گفتهاند.
واشنگتن پست همچنین به اعتراضهای اخیر در ایران اشاره کرد و نوشت هنگامی که مقامها به یک اشتباه فاحش یا خشونت مرگبار واکنش درستی نشان نمیدهند، عواقب آن واقعا انفجاری خواهد بود؛ مانند آنچه در ایران رخ داد که میلیونها نفر معتقد بودند پلیس گشت ارشاد با دستگیری مهسا امینی و سپس کتک زدنش موجب مرگ او شده است، اما حکومت با طفره رفتن از مسئولیت و مجازات نکردن عوامل آن، موجب واکنش واقعا انفجاری از سوی مردم شد.
این روزنامه همچنین اضافه کرد: علی خامنهای، رهبر جمهوری اسلامی و شی جینپینگ، رهبر چین، هر کدام بر این باورند که احکام ایدئولوژیک به این دو رهبر اجازه میدهد تا شیوه زندگی مورد نظر خود را حتی در جزئیات به مردمشان دیکته کنند. هر دو رهبر این دیدگاه را پذیرفتهاند که سقوط کمونیسم در اروپای شرقی و اتحاد جماهیر شوروی بهعنوان بزرگترین نمونه پیروزی بر استبداد، ناشی از توطئهای بود که ایالات متحده آن را طراحی کرد و مسکو فاقد ابزار یا ارادهای برای خنثی کردن آن بود.
به عقیده نویسنده این گزارش، خامنهای و شی قادرند آزار رسمی مردمشان را بهطور عملگرایانه تنظیم کنند. به همین دلیل، رهبر چین در حال کاهش سختگیری در سیاست کووید صفر برای خنثی کردن اعتراضها است. در مقابل، دولت خامنهای گزارشهای رسانههای غربی مبنی بر لغو گشت ارشاد را تکذیب کرده است، اگرچه گزارش شده که حضور گشت ارشاد در خیابانها کاهش یافته است.
واشینگتن پست در پایان نوشت که نسخه نهایی هر دو رهبر ایران و چین برای ثبات که از نظر آنها مترادف با بقای رژیم است، تنها سرکوب معترضان است. از نظر آنها، ناآرامی پاسخ قابل پیشبینی مردمشان به تحت فشار دائمی بودن، نیست بلکه وضعیتی است که نیروهای خارجی برای آزمایش عزم سیاسی حاکمیت ایجاد کردهاند. به همین دلیل، این حکومتها میگویند که قصد دارند به هر قیمتی از این اعتراضها عبور کنند.
