طی گزارشی که اخیراً توسط بیبیسی منتشر شده است، به نقل از رسانههای محلی چین، شش نفر از جمله چند پزشک به دلیل برداشتن غیرقانونی اعضای بدن قربانیان تصادفات در چین به زندان محکوم شدند.
انتشار این گزارش با واکنشهایی از سوی فعالین حقوق بشر مواجه شد. چرا که آنها معتقدند، این اقدام پکن، با هدف گمراه کردن افکار عمومی، و پنهان کردن جنایات هولناکی است که در حوزه پیوند عضو این کشور، سالها است که در حال وقوع است، و عوامل این جنایات نه تنها با کیفر روبرو نمیشوند، بلکه همچنان در مناصب بالای حکومتی مستقر هستند.
دیوید کیلگور، وکیل و فعال حقوق بشر کانادایی، که در این خصوص سالهاست تحقیق میکند در واکنش به انتشار این گزارش نوشته است «پکن میخواهد دنیای دموکراتیک باور کند که از سال ۲۰۰۱ تاکنون اعضای بدن تمرینکنندگان فالون گونگ، مسلمانان اویغور و سایر زندانیان عقیدتی، دیگر در مقیاس رو به رشدی در حال برداشت نیست».
اتان گاتمن، روزنامه نگار و فعال حقوق بشر که او نیز در این خصوص پژوهشهای گستردهای انجام داده است در خصوص گزارش بیبیسی واکنش نشان داده و گفته است که «اگر بیبیسی به خود زحمت یک جستجوی در گوگل را میداد، میدید که هر بار که تحقیقی در این زمینه به وجود میآید، این داستان ظاهر میشود. در این مورد، بیبیسی با انتشار این داستان، سعی کرده در بازی پکن برای انحراف افکار عمومی، از تحقیق مستندی که خبرگزاری فرانسه منتشر کرده است، شرکت کند.»
کیلگور، به همراه همکار خود دیوید ماتاس، مجموعه تحقیقات خود را در گزارشی جامع در سال ۲۰۰۶ با عنوان «محصول خونین» منتشر کردند، که در واقع مجموعه شواهدی از برداشت غیرقانونی اعضای بدن توسط حکومت کمونیستی چین بود. آنها نتیجه گرفتند که زندانیان عقیدتی فالون گونگ به عنوان بانک زنده اعضای بدن برای تأمین تجارت سودآور پیوند اعضای بدن در چین استفاده میشدند.
در سالهای بعد اتان گاتمان، با به روزرسانی گزارش «محصول خونین» به کیلگور و ماتاس پیوست. این گزارش که در ژوئن ۲۰۱۶ منتشر شد و «سلاخی» نامیده شد، نتیجه گرفت که تعداد پیوندهای انجام شده در چین بسیار بیشتر از تعداد رسمی اعلام شده است و منبع اصلی اعضای بدن، افراد بیگناهی است که کشته میشوند، و در درجه اول تمرین کنندگان فالون گونگ هستند.
فالون گونگ یک روش مدیتیشن، مراقبه و تزکیه چینی بر مبنای سه اصل حقیقت، نیکخواهی و بردباری است که از سال ١٩٩٢ به دلیل فواید چشمگیر در بهبود سلامت روحی و جسمی، در چین محبوبیت زیادی پیدا کرد. اما رهبر وقت حزب کمونیست چین، جیانگ زِمین، در سال ۱۹۹۹ نگران شد که گسترش آن، باعث حذف باورها و ایدههای کمونیستی از جامعه شود، بنابراین راه آزار و سرکوب شدید آن را در پیش گرفت.
سال گذشته دادگاه مستقلی در لندن، پس از یک سال تحقیق تأیید کرد که زندانیان عقیدتی «در مقیاس قابل توجهی» در چین برای اعضای بدن خود کشته شدهاند و همچنان نیز کشته میشوند.
بیشتر بخوانید: یک دادگاه مستقل: چین هنوز در حال کشتن انسانها برای برداشت اجباری اعضای بدن است
این دادگاه پیش از این در ماه ژوئن ۲۰۱۹، پس از بررسی و تحقیقی یک ساله، به اتفاق آرا به این نتیجه رسید که در چین زندانیان عقیدتی در مقیاسی وسیع، با هدف برداشت اندامهای حیاتیشان به قتل میرسند.
این دادگاه به ریاست آقای جئو نایس، با ارائه گزارشی ۱۶۰ صفحهای به همراه ۳۰۰ صفحه ضمیمه شامل اظهارات شاهدان، بیان کرد که هیچ نشانهای از توقف این جنایات توسط چین وجود ندارد.
مطالب دیگر:
سی ادعای دادخواست سیدنی پاول که بیاعتبار بودنِ نتایج انتخابات جورجیا را نشان میدهد
جمهوری خواهان پنسیلوانیا در دادخواستی نتایج انتخابات را به چالش میکشند
قاضی مک کالو: جمهوری خواهان احتمالا در دادخواست پنسیلوانیا پیروز میشوند