به نظر می‌رسد که در انتخابات فدرال کانادا که روز ۲۱ اکتبر برگزار خواهد شد، بحث سیاست خارجی، زیر سایه مسائل داخلی قرار بگیرد و خیلی جلب توجه نکند. اما توجه رأی دهندگان به چند موضوع در حوزه سیاست خارجی، که به چین و آمریکا مربوط می‌شود، و عملکرد سیاستمداران آتی کانادا در این خصوص اهمیت دارد.
انتخابات فدرال کانادا که چهل و سومین انتخابات عمومی کانادا است، روز ۲۱ اکتبر ۲۰۱۹ برای انتخاب اعضای مجلس عوام کانادا به موجب قانون انتخاباتی کانادا برگزار خواهد شد.
در حال حاضر چندین پرونده سیاست خارجی وجود دارد که هرکس دولت بعدی را تشکیل دهد باید با آنها روبرو شود، و در عین حال به کانادا این فرصت را می‌دهد که جایگاه خود را در دنیای دائماً در حال تغییر امروزی بیابد.
یکی از مهمترین مسائل در سیاست خارجی فعلی کانادا؛ موضوع چین است، جایی که صادرات کانادا به آنجا همچنان متوقف شده است و شهروندان کانادایی در پشت میله‌های زندان‌های چین باقی مانده‌اند، و سیاست پکن در قبال کانادا، از زمان دستگیری مدیر اجرایی شرکت چینی هواوی در کانادا، موضع خصمانه تری به خود گرفت.
علاوه بر این، کنگره آمریکا هنوز توافق ایالات متحده – مکزیک – کانادا یا به اختصار USMCA را تصویب نکرده است. چین، که دومین اقتصاد بزرگ جهان است، به طرق مختلف وزن خود را از دست می‌دهد. روسیه به تجاوز منطقه ای خود ادامه می دهد. تحولات جدید بسیاری در حال تغییر دادن اتحادهای قدیمی است. از جمله آینده برگزیت، آینده اتحادیه اروپا، و سیاست « اول آمریکا » دولت ایالات متحده.
جفری هیل، استاد علوم سیاسی در دانشگاه لثبریج می‌گوید، وقتی صحبت از سیاست خارجی کانادا می‌شود، خیلی مسائل به نتیجه انتخابات سال ۲۰۲۰ آمریکا و اینکه سیاست آمریکا چیست، بستگی دارد. اما آنچه برای کانادا مهم است، توسعه روابط و همکاری با کشورهایی دموکراتیک و با منافع مشترک است.
وی گفت: کانادا یک کشور نسبتاً کوچک است و نمی‌تواند به طور مستقل وارد درگیری با یک قدرت بزرگ شود.
عملکرد درهم تنیده و مختلط کانادا
هیل گفت، عملکرد اخیر کانادا در صحنه های جهانی مختلط بوده است.
به گفته وی « وزیر امور خارجه، کریستیا فریلند در برخورد با کشورهای اروپایی رهبری بسیار موثری فراهم کرده است. »
وی افزود « من فکر می‌کنم این منطقه‌ای است که کانادا از طریق همکاری با کشورهای ناتو برای ایجاد یک بنیان و اساس، در آن ناحیه از جهان، از نظر منابع، دیپلماسی، اقتصادی و منابع قدرت سرمایه گذاری کرده است. »
وی گفت: اما وقتی صحبت از شرق آسیا می‌شود، عملکرد کانادا « متناوب » بوده است.
عملکرد کانادا در آسیا-اقیانوسیه ، در راستای منافع کوتاه مدت است، و این یک دستور العمل برای شکست است.
هیل گفت، پکن می‌داند که ما در برخورد با منطقه آسیا-اقیانوسیه جدی نبوده‌ایم. به عنوان مثال، این جدی نبودن، در مردد بودن اتاوا در توافق نامه مشارکت اقیانوس آرام دیده شد. توافق نامه‌ای تجاری که ده‌ها کشور در آن حضور داشتند، ولی پکن از حضور در آن محروم بود.
وی افزود: برای تنظیم درست این مسیر، رویکرد کانادا در نحوه تعامل با کشورهای آن منطقه، باید سیاست‌گزاری شود.
« اگر کانادا آمادگی سرمایه گذاری اساسی در زمینه منابع دیپلماتیک و اقتصادی و سایر منابع را نداشته باشد، دلیلی وجود ندارد که این کشورها آن را جدی بگیرند. »
شووالوی مجومدار، عضو ارشد مونک می‌گوید که چین در عرصه بین المللی، بزرگترین مسئله مربوط به استراتژی کانادا است.
وی گفت « پشت پرده هر دیالوگ جهانی، خواه مربوط به محیط زیست باشد، امنیت ملی، یا نظم بین المللی، زمینه اصلی ظهور چین فراهم شده است، در این شرایط چگونه جهان باید به این ظهور واکنش نشان دهد؟ » « به نظر من ضروری است که همه کانادایی ها درباره راه حل‌های موجود بحث کنند. »
این تحلیلگر می‌افزاید « دیگر مسایل سیاسی که کانادا با آن روبرو است نحوه حرکت به سمت دوران چند قطبی است که با تغییراتی همچون تحول در سیاست خارجی ایالات متحده، برگزیت، و اختلالات ناشی از پیشرفت در فناوری مشخص همراه شده است. »
وی در انتها افزود اینکه چگونه رهبران احزاب، فناوری، بازیگران بین المللی و کانادایی را در کنار یکدیگر قرار می‌دهند، باید بخشی از گفتگوی انتخاباتی باشند.
مطالب دیگر:
کانادا -مردی که صندوقهای روزنامه اپکتایمز را تخریب و پر از آشغال میکرد بازداشت شد
نفوذ چین در کانادا : تجمع حامیان رژیم چین برای محکوم کردن اعتراضات مردم هُنگ‌کنگ
جشن‌های مهرگان، رسم شکرگزاری، مهربانی و راستگویی
