صد و پنج سال پیش در نیمه شب پانزدهم آوریل سال ۱۹۱۲، کشتی عظیم و مجلل تایتانیک با بیش از ۲۲۰۰ مسافر از بندر ساوتمتون انگلیس به مقصد نیویورک رهسپار شد که در میانه راه به یک کوه یخ برخورد کرد. تایتانیک پس از دو ساعت و چهل دقیقه در اعماق آب‌های سرد اقیانوس اطلس شمالی غرق شد و بیش از ۱۵۰۰ نفر از مسافران داخل آن از دنیا رفتند.
در آن زمان تایتانیک بزرگترین کشتی و شاهکار مهندسی آن دوران در جهان بود وغرق نشدنی به نظر می‌‌‌رسید. کشته شدن این همه افراد، خشم همگانی بسیاری را برانگیخت.
یکی از عوامل اصلی این فاجعه این بود که با وجود اینکه تایتانیک توان حمل ۶۴ قایق نجات را داشت و می‌توانست ۴۰۰۰ نفر را در خود جای دهد، اما در آن زمان فقط ۲۰ قایق نجات را حمل می‌کرد.
در سال ۱۹۸۵ دکتر رابرت بالارد لاشه تایتانیک را کشف کرد. این لاشه در درعمقی بیش از ۱۳۰۰۰ فوت در زیر سطح یخی اقیانوس آتلانتیک شمالی قرار داشت.
در طول صد و پنج سالی که از فاجعه نخستین سفر دریایی تایتانیک گذشته است، این واقعه همان‌قدر که هراس آور بوده، الهام بخش نیز بوده است. جیمز کامرون در سال ۱۹۹۷ با الهام از واقعه تایتانیک فیلمی تهیه کرد که توانست برنده ۱۱ جایزه اسکار شود و فروش حدود دو میلیارد دلار، پرفروش‌ترین فیلم تاریخ سینمای جهان در زمان خود شود. این فیلم در حال حاضر پس از فیلم آواتار، دومین فیلم پر فروش تاریخ سینمای جهان است.
به مناسبت صدمین سالگرد این رویداد، فیلم تایتانیک جیمز کامرون که ساخته شده بود به صورت تری‌دی دوباره به بازارعرضه شد.
برخی از آمار قابل توجه از انجمن جهانی تایتانیک و هرالد تایمز به شرح زیر می‌باشد:
مسافران: ۲۲۲۳
نجات یافتگان: ۷۰۶
غرق شدگان: ۱۵۱۷
هزینه‌ی ساخت تایتانیک: ۷۵۰۰۰۰۰ دلار (هفت میلیون و پانصد هزار) یا ۲۱۶۰۰۰۰۰۰ (دویست و شانزده میلیون ) دلار امروز
گنجایش کشتی: ۴۶۳۲۹ تن – ناخالص
ابعاد (طول): ۲۷۰ متر
عرض: ۲۹ متر
عمق: ۱۸ متر
ارتفاع: ۵۳ متر
