مجلس سنای جمهوری چک روز ۲۰ مارس قطعنامهای را مبنی بر حمایت از گروههایی که در چین تحت آزار و شکنجه قرار دارند، از جمله تمرین‌کنندگان روش معنوی فالون گونگ ( فالون دافا) ، مسیحیان، مسلمانان اویغور و تبتیها، تصویب کرد. پیش از آن نیز در روز اول مارس پارلمان کرواسی به اتفاق آرا، به کنوانسیون پارلمان اروپا علیه قاچاق اعضای بدن انسان رأی داد و به هشتمین کشور اروپایی که این معاهده را تصویب می‌کند، تبدیل شد.
به گزارش وب‌سایت مینگهویی، در قطعنامه تصویب شده در مجلس سنای چک، از رئیس جمهور و دولت خواسته شده است تا از چین بخواهند با پایان دادن به آزار و شکنجه گروههای نامبرده، و آزادی همه زندانیان عقیدتی، از کنوانسیونهای بین‌المللی حقوق بشر پیروی کند.
این قطعنامه واکنشی به دادخواستی ملی درباره «قتل عام تمرین‌کنندگان فالون گونگ بهدست رژیم کمونیست چین» بود. بیش از ۳۷۰ هزار نفر از اهالی جمهوری چک، این دادخواست را امضاء کردند.
فالون گونگ یک روش مدیتیشن، مراقبه و تزکیه چینی است که از سال ١٩٩٢ به دلیل فواید چشمگیر در بهبود سلامت روحی و جسمی، در چین محبوبیت زیادی پیدا کرد. اما حزب کمونیست چین نگران شد که گسترش این روش معنوی باعث حذف باورها و ایده‌های کمونیستی از جامعه شود، بنابراین از سال ١٩٩٩ راه آزار و سرکوب شدید آن را در پیش گرفت. برداشت اعضای حیاتی بدن آنان که منجر به قتل‌شان می‌شود بخشی از این آزار و سرکوب است.
فالون گونگ بیشترین افراد مورد آزار و شکنجه را در چین دارد. در سال ۱۹۹۹، حدود ۱۰۰ میلیون نفر پیرو چینی داشت. افرادی که از تعالیم این روش پیروی می‌کنند، توسط رژیم چین تحت آزار و شکنجه و در زندانهای آن کشور تحت «بازآموزی» قرار میگیرند.
سناتور مارک هیلسر از اعضای مجلس سنای چک گفت: «ما کشوری هستیم که رژیم استبدادی کمونیست را تجربه کردهایم: سیاست‌های کمونیستی را تجربه کردهایم، اعدامهایی که به دلایل سیاسی صورت گرفتهاند را تجربه کردهایم، زندانی شدن را تجربه کردهایم، و سانسور شدن را تجربه کردهایم.»
به گفته وی «ما به خوبی می‌دانیم که نقض حقوق بشر و احترام نگذاشتن به آزادی چه معنایی دارد. بنابراین فکر می‌کنم که کشور ما، به لطف آن تجربیات، باید به نقض حقوق بشر در سایر نقاط جهان و همچنین ارزشهایی که از بین رفته‌اند، حساس باشد.»
بر اساس گزارش این سناتور، رژیم چین بسیار تهاجمی است و حقوق اساسی بشر، مانند حق دادرسی عادلانه، حق آزادی عقیده و حق آزادی بیان را نادیده میگیرد. دکتر هیلسر گفت: «اگر درباره آن سکوت کنیم، به این معناست که موافق هستیم.»
سناتور پاول فیشر نیز گفت: «اگر بندهای اعلامیه بین‌المللی حقوق بشر را بخوانیم، متوجه میشویم که رژیم چین تک تک بندها را نقض می‌کند.»
به گفته سناتور فیشر، زندانیان پشت دیوارهای اردوگاههای کار اجباری هیچ حق و حقوقی ندارند. «انسان به حامل اعضای بدن [برای افرادی که نیاز به پیوند عضو دارند] تبدیل می‌شود. کنترل بدن افراد سالم و زنده از آنها گرفته می‌شود تا بالاترین کیفیت برای کسانی که نیازمند اعضای بدن هستند، تأمین شود. تصادفی نیست که این اردوگاهها به بیمارستان‌ها بسیار نزدیک هستند تا از تجزیه مواد بیولوژیکی جلوگیری شود.»
سناتور واکلاو چالوپک گفت: «به تدریج واقعیتها را درباره برداشت اجباری اعضای بدن آموختیم. این واقعیتها آنقدر ترسناک و وحشتناک هستند که نمیتوانیم آن را تصور کنیم.»
پیش از آنکه این قطعنامه در مجلس سنای جمهوری چک به تصویب برسد، پارلمان کرواسی کنوانسیون علیه قاچاق اعضای بدن را تصویب می‌کند.
پس از آنکه پارلمان اروپا در سال ۲۰۱۳ قطعنامه محکومیت «برداشت اجباری اعضای بدنِ زندانیان عقیدتی در چین، از جمله تعداد زیادی از تمرین‌کنندگان فالون گونگ که به‌خاطر اعتقادات معنوی خود زندانی شده‌اند، و نیز زندانیان اویغور و تبتی» را تصویب کرد، این کنوانسیون در سال ۲۰۱۵ مطرح شد.
این کنوانسیون علاوه بر جرم شناختن عمل غیرقانونی برداشت اعضای بدن، امضاءکنندگان این معاهده را ملزم می‌کند که هرگونه کمک و همکاری در چنین اعمالی و درخواست و مشارکت اهداءکنندگان یا گیرندگان عضو در عمل‌های غیرقانونی پیوند عضو را جرم تلقی کنند.
دکتر برانیمیر بونجاس، عضو پارلمان، طی مذاکرات جلسه پارلمانی اعلام کرد: «هموطنان ما ناخواسته به‌عنوان استفاده‌کنندگان این خدمات [در این عمل غیرقانونی] مشارکت می‌کنند- آنها به خارج از کشور، مخصوصاً چین سفر می‌کنند تا اعضای بدن لازم را سریع‌تر تهیه کنند. این افراد باید این سؤال را از خود بپرسند- چگونه ممکن است در چین بر خلاف اتحادیه اروپا، هیچ گونه زمان انتظاری وجود نداشته باشد؟»
او به یافته‌های سازمان‌های بین‌المللی اشاره کرد حاکی از اینکه چین با وجود فقدان یک سیستم اهدای عضو، بیش از یک دهه است که هر سال بیش از ۱۰۰ هزار عمل پیوند عضو را انجام داده است.
او گفت: «وقتی از مسئولان چین درباره منبع چنین اعضای بدنی می‌پرسید، این مسئله را این‌گونه توجیه می‌کنند که آنها را از زندانیان محکوم به مرگ تأمین کرده‌اند، اما سالانه فقط ۲۰۰۰ نفر از چنین زندانیانی در چین وجود دارند که مشخصاً برای چنین تعداد زیادی از عمل پیوند عضو کافی نیست.»
«شش گزارش جامع بین‌المللی نشان می‌دهند که مرسوم‌ترین منبع اعضای بدن در چین زندانیان عقیدتی است. بگذارید آن را به‌روشنی بیان کنیم- آنها معتقدان معنوی هستند و اکثر آنها تمرین‌کنندگان فالون گونگ همراه مسیحیان، تبتیان و مسلمانان اویغور هستند.»
دکتر بونجاس افزود: «پس از انتشار آن گزارش‌ها واکنش مسئولان چینی این بوده که این اعداد و ارقام مربوط به بازار سیاه بوده‌اند، اما تمام عمل‌های پیوند عضو در چین در بیمارستان‌های دولتی و تحت نظارت دولت انجام می‌شوند. بنابراین چنین اطلاعاتی واقعاً پذیرفتنی نیستند.»
دکتر بونجاس با اشاره به قوانینی که در ایتالیا، اسپانیا و جمهوری چک تصویب شده و شهروندانش را از رفتن به چین برای تهیه اعضای بدن غیرقانونی منع می‌کند، هشدار داد صرفاً تصویب این کنوانسیون این مشکل را به‌طور کامل حل نخواهد کرد.
دولت کرواسی از ابتکارعمل‌های بیشتری برای اطلاع‌رسانی به متخصصان بهداشت و گستره وسیع‌تری از عامه مردم خبر داد؛ اطلاع‌رسانی درباره وسعت این موضوع تا آنها را قادر به تشخیص، پیشگیری و گزارش‌دهی درباره عمل‌های غیراخلاقی پیوند عضو سازد.
مطالب دیگر:
فالون دافا، تمرینی معجزهآسا برای سلامتی جسم و ذهن
شاهد عینی از برداشت زنده اعضای بدن در چین پرده برمیدارد؛ از بیهوشی استفاده نمیکنند
