تفاوت قتل عام گرم و سرد یکی از موضوعات مقالهای است که محققی کانادایی اخیرا در مجله مطالعات قتل عام منتشر کرده است.
دکتر «ماریا چئونگ»، استاد دانشگاه منیتوبا در کانادا در این مقاله توضیح میدهد که قتل عام گرم کشتار خشونتآمیز گروهی از قربانیان در زمانی کوتاه است؛ در حالی که قتل عام سرد، روندی آرام و چند جانبه از کشتار گروهی از افراد طی زمانی طولانیتر است.
او توضیح میدهد که کشتار سرد تنها در خصوص نابودی گروهی از افراد نیست، بلکه شامل شکنجه ذهنی و اجتماعی این گروه نیز میشود.
چئونگ در مصاحبهای گفت: «هیچ کس توجهی به این نوع کشتار نمیکند؛ زیرا آنقدر آرام صورت میگیرد که جلب توجه نمیکند و در واقع این روندی برنامهریزی شده از کشتار با هدفی مشخص است … آنچه که موجب قتل عام میشود تنها مقیاس کشتار نیست، انگیزه پشت آن نیز هست که به منظور پاکسازی گروهی از افراد است.»
قتلعام و فالون گونگ
تحقیق و نوشتن مقاله چئونگ با عنوان «قتل عام سرد: فالون گونگ در چین» که با همکاری «دیوید ماتاس»، وکیل حقوق بشر کانادایی و سازمان پزشکان مخالف برداشت اجباری اعضای بدن صورت گرفت، دو سال به طول انجامید.
نویسندگان مقاله آوردهاند که کارزار حزب کمونیست چین در مقابله با فالون گونگ که در سال ۱۹۹۹ به راه افتاد، نوعی از قتل عام سرد است. وقتی صحبت از قتل عام میشود، بیشتر مفهوم کشتار فیزیکی را در بر دارد و تاکیدی بر جنبههای دیگر قتل عام ندارد.
چئونگ میگوید: «در مورد فالون گونگ، این قتل عام تنها جنبه فیزیکی ندارد. نمیتوان جنبههای روان شناختی و اجتماعی آن را نادیده گرفت.»
فالون گونگ که فالون دافا نیز نامیده میشود، روشی کهن برای تمرین بدن، ذهن و روح است که در سال ۱۹۹۲ به عموم معرفی شد. در دهه ۱۹۹۰ این روش در چین به طور گسترده مورد استقبال قرار گرفت و عده زیادی آن را تمرین میکردند. این روش ریشه در فلسفههای باستانی بودیستی و دائوئیستی دارد و اساس آن حقیقت، نیکخواهی و بردباری است.
حزب کمونیست چین، با احساس ترس و تهدید از سوی فالون گونگ که ارزشهای سنتی را زنده میکرد و ترس از محبوبیت آن که تا پایان سال ۱۹۹۹، ۷۰ تا ۱۰۰ میلیون نفر آن را تمرین
میکردند، کارزار گستردهای از آزار و اذیت فالون گونگ را در ۲۰ جولای ۱۹۹۹، در سراسر چین به راه انداخت. در آن زمان، «جیانگ زمین»، رهبر وقت حزب دستور رسمی حذف این گروه را صادر کرد.
بدین ترتیب میلیونها نفر از مردم که فالون گونگ را تمرین میکردند زندانی شدند، در جلسات شستشوی مغزی اجباری شرکت کردند و مورد شکنجه قرار گرفتند. با آنکه تاکنون مرگ هزاران نفر در بازداشت رسما تایید شده است، اما رقم واقعی کشته شدگان دهها هزار نفر تخمین زده میشود. این کارزار خشونت آمیز تاثیری مخرب بر زندگی بسیاری از تمرینکنندگان این روش و خانوادههایشان داشته است.
همچنین مخفی کاری نظام مند این رژیم در پنهان نگاه داشتن این خشونت علیه فالون گونگ در چین موثر بوده است. در این مقاله آورده شده است که واژههای مرتبط برای جستجو درباره فالون گونگ در چین بلاک شده است. مطالب آنلاین را نیز سانسور و به جای آن تبلیغات دروغین و اطلاعات غلط را در سراسر رسانهها و دنیای آنلاین- نه تنها در چین بلکه به صورت بینالمللی- پخش کردهاند.
سالهای طولانی پخش اطلاعات دروغین و دستکاری اطلاعات در رسانهها که تحت کنترل رژیم چین هستند، درگیری رژیم در کشتار فالون گونگ را مخفی نگه داشته است.
در این مقاله آمده است که بدین ترتیب رژیم موجب شده که تمرین کنندگان فالون گونگ در چین طرد شوند و از حقوق اولیه محروم باشند. اما زجری که از آن میگذرند از چشم عموم پنهان است و اغلب نادیده گرفته میشود.
چئونگ نوشته است: «اگر شخصی باشد که بخواهد اطلاعات بیشتری از فالون گونگ کسب کند، با سانسور سراسری و اطلاعات دروغین پخش شده نمیتواند درک درستی از این روش به دست آورد؛ مگر آنکه قویا درباره تمام جوانب آن تحقیق کند.»
آزار و شکنجه فالون گونگ ۱۸ سال است که از دید عموم پنهان مانده است و این محیطی را به وجود آورده است که فالون گونگ متحمل قتل عام سرد شود.
بیشتر بدانید:
برداشت اجباری اعضای بدن
شدیدترین جنبه کمپین جیانگ زمین در نابودی فالون گونگ، برداشت اجباری اعضای بدن از تمرین کنندگان زندانی فالون گونگ است که منجر به مرگشان میشود.
«دیوید ماتاس»، وکیل حقوق بشر کانادایی، اولین گزارش خود را درباره برداشت اعضای بدن از بدن تمرین کنندگان فالون دافا در زندان در سال ۲۰۰۶ منتشر کرد. او و همکارش در سال ۲۰۱۶ گزارشی دیگر در این باره منتشر کردند که تایید میکرد که ۱۶۹ بیمارستان پیوند عضو مورد تایید دولت با ظرفیت انجام بیش از یک میلیون پیوند عضو از سال ۲۰۰۰ در سراسر چین وجود دارد. یعنی درست بعد از آغاز کارزار آزار و شکنجه فالون گونگ.
بیشتر بخوانید: گزارش تحقیقاتی : بیمارستانی برای آدمکشی (بخش اول)
گزارش تحقیقاتی : بیمارستانی برای آدمکشی (بخش دوم)
چئونگ میگوید که «حالا بیش از ۱۷۰ بیمارستان در چین عمل پیوند عضو را انجام میدهند؛ طوری که انگار تجارتی معمولی است … هیچ کس نمیداند که این کشتاری حساب کتاب شده است؛ مگر آنکه درباره منبع عضو برداشتی سوال کنند. بنابراین این به فعالیتی روزمره اما مخفی تبدیل شده است. جنایتی بینهایت عظیم.»
چئونگ افزود که پنهان نگاه داشتن آزار و اذیت فالون گونگ، عاملی کلیدی در تاییدی بر قتل عام سرد بودن این روند است. مخفی نگاه داشتن و سرپوش گذاشتن بر این جنایات، درک عمق این فاجعه و کشتار را برای ناظران، خارجیها و عموم مردم دشوار میسازد.
در روند پیوسته و طولانی آزار و شکنجه فالون گونگ، سرپوش گذاشتن سیستماتیک حزب کمونیست چین و حاشیه سازی و زدن تهمت و برچسب به تمرین کنندگان این روش، منجر به عادی سازی جنایات و کشتار در چین شده است.
عادی سازی بدین معنی است که جنایت به بخشی عادی و معمولی از جامعه و زندگی روزمره تبدیل میشود و جامعه دیگر قادر به تشخیص آن نیست. نتیجه آن اما بیتوجهی مردم است که منجر میشود که این قتل عام با تعدادی اندک یا حتی بی هیچ مخالفی ادامه پیدا کند.
چئونگ گفت: «فکر میکنم که مردم خیلی مایلند بدانند که چرا ماجرای فالون گونگ یک قتل عام سرد در نظر گرفته میشود. زیرا بسیاری از مردم درک نکردهاند که این آزار و شکنجه روشی برنامه ریزی شده برای زمانی طولانی با هدفی مشخص بوده است.»
مطالب دیگر:
چگونه از سد ناتوانی و بیماری گذشتم و راهی برای امید و اعتماد به زندگی پیدا کردم
