در چهلمین اجلاس میراث جهانی یونسکو که در استامبول برگزار شد یازده قنات ایرانی ثبت جهانی یونسکو شد. اکثریت کشورهای عضو از پرونده قنات‌های ایران و ثبت آن در فهرست یونسکو حمایت کردند و به اهمیت تاریخی قنات‌های ایران، سیستم پیچیده و مدرن به کار رفته در آنها و سودمندی آنها برای محیط زیست اذعان کردند.
احمد جلالی نماینده ایران در یونسکو، ثبت جهانی این قنات‌ها را یک لحظه تاریخی دانسته و معتقد است که در حال حاضر برای ایرانی‌هایی که زیر زمین چنین قنات‌هایی را حفر کرده بودند، اکنون آنها به یک سایت قدیمی جهانی تبدیل شده‌اند.
این یازده قنات با قدمت بیش از هزار سال در شش استان شامل خراسان رضوی، خراسان جنوبی، یزد، کرمان، مرکزی و اصفهان قرار دارد وهر کدام به لحاظ قدمت، نوع معماری، عمق و طول منحصر به فرد هستند.
این قنات‌ها ویژگی‌های منحصر به فردی دارند. از جمله آنکه عمیق ترین آنها که قنات قصبه گناباد است دارای مادر چاهی به عمق ۳۵۰ متر است. طولاترین قنات، قنات زارچ یزد با طول ١٠٠ کیلومتر، پرآب ترین قنات اکبرآباد فسا در استان فارس وعجیب ترین قنات ایران، قنات دوطبقه مون اردستان است که حدود ٨٠٠ سال پیش احداث شده است.
