نوشته آستین بای
در ماه جولای، مقامات ارشد دولتهای تایوان و آمریکا هشدار دادند که حکومت کمونیستی چین به طور خشونت آمیزی استقلال تایوان را مورد تهدید قرار داده است. مارک اسپر وزیر دفاع آمریکا مدعی شد که پکن تهدید خود را وارد «مرحله جدیدی» کرده است.
عملیات «موشک باران» چین در سالهای ۱۹۹۵ و۱۹۹۶ که گاهی سومین بحران تنگه تایوان نامیده میشود، میزان خشونت تهدیدهای تهاجمی علیه تایوان را افزایش داد. به مدت نه ماه، پکن موشکهای با برد کوتاه و متوسط را به اقیانوس اطراف منطقه پرتاب کرد. اگرچه خدمه کمونیست این موشک با احتیاط از برخورد مستقیم به هدف خودداری کردند، اما قطعات بزرگ آن به جزیره برخورد کردند.
پرتاب موشک دارای چندین هدف بود: (۱) ترساندن تایوانیها برای پذیرفتن استیلای سیاسی پکن، (۲) نشان دادن قدرت نظامی روزافزون دولت مرکزی و (۳) بررسی اراده سیاسی آمریکا برای دفاع از جزیره.
رفتار عجیب پکن در سال ۲۰۲۰ نیز همان اهداف قبلی را دنبال میکند.
در مارس ۱۹۹۶، دو گروه رزمی ناوبر آمریکا وارد منطقه شدند. پکن بدون سر و صدا عقب نشینی کرد.
هرچند که ارتش چین در سال ۲۰۲۰ بسیار برتر از نسخه ۱۹۹۶ خود است. آمریکا نیز ممکن است قاطعیت نظامی گذشته را نداشته باشد. علاوه بر این، تهدیدات دیپلماتیک و نظامی سال ۲۰۲۰ به دنبال الحاق ظالمانه هنگ کنگ به پکن است.
اخطارهای رسمی اخیرا باعث شده مقالات بسیاری نوشته شوند که جنگ ایالات متحده و چین را ناشی از حمله پکن به تایوان میدانند. برخی از آنها واقعا ترسناک هستند. برای مثال، آخرین شماره مجله شرح مذاکرات موسسه نیروی دریایی ایالات متحده، یک سناریو جنگ تایوان را برای ژانویه ۲۰۲۱ پیش بینی کرده است.
نویسندگان اینطور نوشتهاند که پکن در عرض سه روز تایوان را شکست میدهد. نام این مقاله را «جنگی که هرگز رخ نداده» گذاشتهاند، اما این بدین معنا نیست که جنگ صورت نمیگیرد. در این داستان، در پی رقابت انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۲۰ آمریکا و ادامه همهگیری ویروس کرونا، چین دست به حمله به تایوان میزند. چین کمونیست «بدون درگیری برنده میشود»، حداقل بدون درگیری با آمریکا.
فکر میکنم که پیروزی سریع بر تایوان بسیار غیر محتمل است، حتی اگر تایوان موقتا تنها باشد. در آخرین کتاب من به نام «کوکتل از جهنم» سناریوی جنگ تنگه تایوان آمده است که در آن چین با هزاران موشک و سلاح هوشمند تایوان را مورد حمله قرار میدهد، سپس با استفاده از کشتی هوارو، هلیکوپتر و چترنجات برای وارد کردن نیروهای پیاده نظام، یک حمله زمینی و دریایی را آغاز میکند. نتیجه احتمالی چیست؟ جنگی بزرگ با ایالات متحده. اگرچه جنگ در تایوانی که تا اندازهای اشغال شده است، ممکن است طولانی و تلخ باشد.
من سناریوهای جنگی بسیار دیگری نیز طرح کردهام که فکر میکنم حداقل دو تای آنها از تعرض به تایوان محتملتر باشند.
یکی از آنها «دیدن درگیری در دریای چین جنوبی» است. یک جنگ دریایی «باعث یک جنگ کوتاه اما مرگبار بین ایالات متحده و چین در دریای چین جنوبی با اتحاد احتمالی فیلیپین و ویتنام با آمریکا. نمونهای از شروع درگیری: کشتیهای چینی و فیلیپینی به سمت هم شلیک میکنند، نیروی دریای آمریکا سعی در مداخله دارد، و یک موشک چینی به ناو جنگی آمریکا اصابت میکند.»
درست است که این فقط گمانه زنی بود ولی این هم واقعیت تحریک آمیز: در ۲۱ آگوست فیلیپین، چین را به ضبط غیرقانونی وسایل و کشتیهای ماهیگیری در منطقه مورد مناقشه سد ساحلی اسکاربرو در دریای چین جنوبی متهم کرد. در ماه آوریل، ویتنام ادعا کرد کشتی گاردساحلی چین یک قایق ماهیگیری ویتنامی را غرق کرد.
وقایع فعلی آنچه را که من «سناریوی چین در مقابل هند» میخوانم را به طور ناخوشایندی محتمل میکند. در اینجا خلاصهای از جنگ چین و هند ، دور دوم، یا جنگ بر سر جنوب تبت ارائه شده: «چین حمله محدودی را با هدف جلو بردن مرز تا ۲۵ الی ۳۰ مایلی جنوب در بخشهای شرقی و غربی آغاز میکند. چین احتمالا به منظور جلوگیری از افزایش و گسترش جنگ به جنگ هستهای، اعلام آتش بس میکند و پیشنهاد مذاکره برای تعیین سرحد مرزی دائمی میدهد.»
به نظرتون خیال پردازی است؟ امسال، سربازان هندی و چینی در امتداد خط کنترل واقعی که از هیمالیا عبور میکند، با هم درگیر شدهاند. رویارویی در منطقه لاداخ هند و در گردنه کوه ناکولا در سیکیم بسیار خطرناک بود. آتش بس جنگ چین و هند در سال ۱۹۶۲ باعث ایجاد نوعی ثبات شد، اما آتش بس یک عهدنامه صلح مصوب نیست.
اما سناریوی جنگ داخلی که واقعا پکن را نگران میکند چگونه است؛ انقلاب بعدی چین. چین به نقطهای میرسد (شاید در سال ۲۰۳۵؟) که به دلایل مختلفی کنترل استبدادیاش دیگر اثر نمیکند: از جمله کند شدن اقتصاد، ناآرامیهای قومی، از دست رفتن مشارکت شهروندان، انزجار کامل از فساد و آن موقع است که زمان انتقام از واقعه میدان تیانانمن فرا میرسد.
آستین بای سرهنگ بازنشسته ارتش آمریکا، نویسنده، ستون نویس سندیکایی و مدرس استراتژی و نظریه استراتژیک در دانشگاه تگزاس آستین است. آخرین کتاب او «کوکتل از جهنم: ۵ جنگ شکل دهنده قرن بیست و یکم» است.
مطالب دیگر:
درک ماهیت حزب کمونیست چین – تأمل درباره وقایع جنگ داخلی چین
تصمیمات دانشمندان چینی در لحظات بحرانی در تاریخ و سرنوشت‌شان
برنامه کنترل سلامتی وی‌چت به چه صورت به نظارت استبدادی در چین کمک کرده است
