رئیس‌جمهور موقت ونزوئلا، خوآن گوایدو، به همراه حدود ۸۰ قانون گذار و یک کاروان مردمی، روز ۲۱ فوریه به این امید که بتوانند کمک‌های انسان‌دوستانه را برای مردم فقیر ونزوئلا دریافت کنند، با طی مسیری حدود ۹۰۰ کیلومتری به سمت به مرزهای کلمبیا حرکت کردند.
این در حالی است که مادورو، دیکتاتور ونزوئلا، با توسل به زور و نیروی نظامی اقدام به بستن تمام مرزهای هوایی، زمینی و دریایی در این منطقه کرده است تا مانع از رسیدن صدها تُن کمکی شود که برای مردم ونزوئلا ارسال شده است.
گوایدو، که توسط بیش از ۵۰ کشور به عنوان رئیس جمهور قانونی ونزوئلا شناخته شده، اعلام کرده است که قصد دارد روز ۲۳ فوریه کمک‌های بشردوستانه را برای کمک به شرایط کمبود شدید و گسترده غذا و داروی مردم وارد کشور کند.
ارتش ونزوئلا، که همچنان به دیکتاتور برکنار شده خدمت می‌کند، به دستور مادورو با قرار دادن کانتینرهای بزرگ، پل‌های متصل کننده کلمبیا و ونزوئلا را مسدود کرده است. مرز زمینی با کشور برزیل و نیز مرزهای دریایی با جزایر کارائیب، کاراسائو و بونیر نیز به دستور مادورو مسدود شده است.
مادورو، انکار می‌کند که در ونزوئلا دچار بحران است. وی همراه با دیکتاتور پیشین ونزوئلا، هوگو چاوز، مسئول سیاست‌هایی سوسیالیستی و کمونیستی هستند که منجر به فقر شدید یک ملت ثروتمند از درآمدهای نفتی شده است. وی در نطقی تلویزیونی در ۲۱ فوریه، برنامه‌های گوایدو برای دریافت کمک‌های بشردوستانه به این کشور را یک نمایش برای تضعیف دولتش دانسته است.
هنوز مشخص نیست که برنامه گوآیدو برای دریافت کمک‌ها از مرز چیست. برخی چهره‌های اپوزیسیون پیشنهاد داده‌اند برای اینکار زنجیره انسانی تشکیل شود و کمک‌ها به صورت دست به دست از کشتی یا کامیون‌ها به داخل وارد شود.
خوان گوایدو، رئیس پارلمان ونزوئلا، روز ۲۳ ژانویه، خود را به عنوان رئیس جمهوری موقت این کشور معرفی کرد و حضور نیکلاس مادورو، سیاستمدار مورد حمایت حزب کمونیست ونزوئلا در قدرت را نامشروع دانست. متعاقب آن بیش از ۵۰ کشور در سراسر دنیا از جمله همسایگان ونزوئلا، آمریکا، کانادا، کشورهای اروپایی و… گوآیدو را به عنوان رهبر قانونی ونزوئلا به رسمیت شناختند.
مادورو، که از سال ۲۰۱۳ مقام ریاست جمهوری ونزوئلا را در دست دارد، گفته می‌شود از راه‌های غیر قانونی در دور دوم ریاست جمهوری ابقا شده است. با این حال از حمایت نیروهای مسلح این کشور برخوردار است.
در شرایط فعلی، نیروهای نظامی ونزوئلا در موقعیت یک انتخاب قرار گرفته‌اند. انتخاب بین اطاعت از دستورات دیکتاتور مادورو، یا اعلام وفاداری به رئیس جمهور موقت، گوایدو که مورد حمایت مردم ونزوئلا است.
اقتصاد کشور ثروتمند و غنی از نفت ونزوئلا توسط سیاست‌های کمونیستی و سوسیالیستی مادورو، و نیز هوگو چاوز فلج شده است. حدود ۹۰ درصد جمعیت ونزوئلا زیر خط فقر زندگی میکنند و بیش از نیمی از خانواده‌ها قادر به تامین غذا و نیازهای اولیه خود نیستند. بیش از ۳ میلیون نفر تاکنون از کشور فرار کرده‌اند و سازمان ملل متحد برآورد می کند که تا پایان سال ۲۰۱۹، بیش از ۵ میلیون و ۳۰۰ هزار مهاجر از ونزوئلا فرار کنند.
ترامپ روز ۱۸ فوریه طی یک سخنرانی، انتقال قدرت در ونزوئلا را نشانگر شروع پاک‌سازی سراسر آمریکای جنوبی از کمونیسم و مصایب و فقر و استبدادی دانست که در نتیجه نظام‌های کمونیستی ایجاد می‌شود.
ترامپ مادورو را عروسک رژیم کمونیستی کوبا دانست و ابراز امیدواری کرد که سقوط مادورو به سقوط رژیم‌های کمونیستی در کوبا و نیکاراگوئه بیانجامد. نتایج یک نظرسنجی در ونزوئلا نشان می‌دهد که اکثریت مردم، این سخنان ترامپ را تأیید کرده‌اند.
رئیس جمهور آمریکا در نطق خود در میان هزاران ونزوئلایی ساکن آمریکا، با ذکر این نکته که کمونیسم و سوسیالیسم کشور بزرگ ونزوئلا را نابود کرده است، گفت «سوسیالیسم وعده رفاه می‌دهد، اما بساط فقر را می‌گستراند. وحدت را وعده می‌دهد، اما نفرت و تفرقه را عرضه می‌کند. وعده آینده بهتر می‌دهد، اما همیشه به تاریک‌ترین بخش‌های تاریخ باز می‌گردد. این ایدئولوژی همیشه به استبداد می‌رسد.»
مطالب دیگر:
رئیس جمهور جدید برزیل مبارزه با کمونیسم را از آموزش و پرورش شروع کرد
شبح کمونیسم در حال حکمرانی بر جهان ما، فصل ۵ : نفوذ به غرب (قسمت اول)
