دستور بایدن برای پیوستن سریع و مجدد آمریکا به شورای حقوق بشر سازمان ملل، با انتقادات متعدد و پاسخهای متفاوتی از سوی نمایندگان روبرو شده است.
دولت ترامپ در ژوئن ۲۰۱۸ از شورای ۴۷ عضوی حقوق بشر خارج شد و خاطرنشان کرد که دلیل این تصمیم این است که برخی از بدترین رژیمهای ناقض حقوق بشر نظیر چین، کوبا و ونزوئلا از اعضای این شورا هستند.
وزیر سابق امور خارجه آمریکا در آن زمان این شورا را به «ریاکاری بیشرمانه» متهم کرد و گفت در این نهاد بدترین نمایندگان حقوق بشر دنیا عضویت دارند. وی گفت این شورا بسیاری از بدترین نقضهای حقوق بشر در جهان را نادیده گرفته و برخی از جدیترین مجرمان جهان در این شورا نشستهاند.
در ۸ فوریه امسال، وزیر امور خارجه ایالات متحده آنتونی بلینکن با انتقاد از تصمیم سال ۲۰۱۸، گفت که این کنارهگیری از شورای حقوق بشر هیچ کاری برای ایجاد تغییری معنیدار انجام نداده است و به جای آن خلا در رهبری ایالات متحده ایجاد کرده است.
بلینکن با تأیید اینکه شورا یک «بدن معیوب» است که نیاز به اصلاح دارد، گفت که جو بایدن به وزارت امور خارجه دستور داد دولت «به عنوان ناظر» بلافاصله و با جدیت به شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد دوباره بپیوندد.
یک ناظر در شورا میتواند پیش نویس قطعنامهها را ارائه کند اما حق رأی ندارد.
سناتور مارکو روبیو، که در کمیته روابط خارجی سنا و کمیسیون اجرایی کنگره در امور چین عضویت دارد، از بایدن انتقاد کرد و گفت که «نباید هیچ اعتبار قابل قبولی به شورا داد. این شورا مکانی برای گردهم آمدن رژیمهای استبدادی و کسب وجهه بینالمللی برای ادامه سواستفادههای وحشتناک خود است.»
روبیو به نقض حقوق بشری اشاره کرد که هم اکنون توسط چهار عضو فعلی یعنی چین، کوبا، روسیه و ونزوئلا اتفاق میافتد. حزب کمونیست چین بیش از یک میلیون اقلیت قومی مسلمان از جمله اویغورها، قزاقها و قرقیزها را در اردوگاههای داخلی در منطقه غربی شین جیانگ چین بازداشت کرده است.
در ژانویه، وزیر خارجه سابق، مایک پمپئو آزار و شکنجه حزب کمونیست چین علیه این اقلیتها را به عنوان نسل کشی و جنایات علیه بشریت دانست.
روبیو پیشنهاد کرد که دولت بایدن تمرکز خود را معطوف به همکاری با متحدان دمکراتیک برای تحت فشار قرار دادن مسئولین این اعمال، و اجرای عدالت در خصوص این رژیم های وحشی و پیشبرد حمایت از حقوق بشر کند.
طبق بیانیه سناتور ریک اسکات تصمیم دولت بایدن «یک اشتباه غم انگیز» است.
وی گفت «دولت بایدن باید کاملاً روشن کند که ایالات متحده طرفدار حقوق بشر است و تعامل با سازمانی که چشم خود را بر روی نسل کشی می بندد ندارد.»
دبیرکل سازمان ملل متحد، آنتونیو گوترش، از تصمیم ایالات متحده برای تعامل مجدد استقبال کرد، و طبق بیانیهای که سخنگوی وی صادر کرد، این شورا را «مجمع پیشرو جهان برای رسیدگی به طیف گستردهای از چالشهای حقوق بشری» خواند.
چندین دموکرات نیز با استفاده از توئیتر از تصمیم دولت بایدن حمایت کردند، از جمله نماینده باربارا لی گفت که این اقدام «توانمندسازی مستضعفان و برقراری مجدد اعتبار آمریکا در جهان» است.
هفته گذشته، نماینده آمریکا چیپ روی از تگزاس و ۴۴ نماینده جمهوریخواه دیگر مجلس نمایندگان با ارسال نامهای به بایدن، از وی خواستند که به شورایی که از سال ۲۰۰۶ تا ۲۰۱۹ هیچ قطعنامهای را در محکومیت کشورهایی نظیر از چین، روسیه، کوبا و پاکستان صادر نکرده است، نپیوندد.
آنها افزودند «ما اعتقاد داریم اقدام رئیس جمهور سابق، ترامپ در خروج از شورای حقوق بشر درست بوده است. مشارکت ایالات متحده در این نهاد منجر به اصلاحات معنیدار نشده است.
نیکی هیلی، سفیر پیشین ایالات متحده در سازمان ملل نیز، در ماه ژانویه با ارسال توییتی از بایدن خواست که دیگر به عضویت این شورا در نیاید و از تصمیم مجدد برای پیوستن ابراز ناامیدی کرد.
هیلی در توییتر خود نوشت «از دیدن مشروعیت دادن بایدن به سازمانی که به مضحکه طرفداران حقوق بشر در سراسر جهان تبدیل شده است، ناراحت است.»
هیلل نویر، مدیر اجرایی یک گروه ناظر سازمان ملل مستقر در ژنو نیز از دولت بایدن خواست تا از تکرار اقدامات دولت اوباما جلوگیری کند. وی از بایدن خواستار اصلاحات جدی مانند برچیدن مستبدان از شورا مانند رژیم مادورو ونزوئلا شد.
وی در آوریل سال گذشته در واکنش به عضویت چین در پانل شورای حقوق بشر سازمان ملل گفت «اجازه دادن به رژیم سرکوبگر و غیر انسانی چین در انتخاب بازرسان جهانی آزادی بیان، بازداشت و ربودن خودسرانه، مانند این است که یک فرد آتشافروز را به ریاست آتشنشانی یک شهر منصوب کرد.»
وی افزود «ایالات متحده باید از اعطای وام به شورایی که مستبدان و سایر کشورهای غیر دموکراتیک ۶۰ درصد از اعضای آن را تشکیل می دهند، اجتناب کند.»
مطالب دیگر:
کارشکنی وزیر سابق دادگستری درخصوص دستورات ترامپ و خوشخدمتی او برای فرمانهای بایدن
ساکن ووهان: سال گذشته، در طول اوج پاندمی روزانه حداقل ۵،۰۰۰ نفر میمُردند
شبح کمونیسم در حال حکمرانی بر جهان ما: فصل ۱۶ قسمت دوم: کمونیسم پنهان در جنبش زیست محیطی