Search
Asset 2

چرا به‌ندرت خبری در رابطه با نقض حقوق بشر در چینِ کمونیست می‌شنوید؟

حقوق بشر سؤال اینجاست که چرا اکثر رسانه‌های جریان اصلی آمریکا و جهان، به‌ندرت خبری درباره قتل عام دانشجویان در میدان تیان‌آن‌من در سال ۱۹۸۹ و
مأموران حزب کمونیست چین در حال دستگیر کردن یک تمرین کننده روش معنوی فالون گونگ در میدان تیان‌آن‌من پکن در اکتبر ۲۰۰۰ (AP Photo/Chien-min Chung)

رسانه‌های خبری به دلیل تأثیرگذاری‌شان، غالباً به عنوان رکن چهارم شناخته می‌شوند. یک نمونه رسوایی واترگیت است که از سال ۱۹۷۲ تا ۱۹۷۴ برای ریچارد نیکسون رئیس جمهور ایالات متحده اتفاق افتاد. تحقیقات مستقل توسط دو روزنامه‌نگار نشان داد که چه اتفاقی افتاده است و نیکسون را مجبور به استعفا کرد. این رویداد به عنوان شاهدی برای آزادی مطبوعات و استقلال سیستم قضایی، نمونه خوبی برای جامعه مدرن به‌جای گذاشت. اما در دهه ۱۹۹۰ اوضاع به شدت تغییر کرد.

سؤال اینجاست که چرا اکثر رسانه‌های جریان اصلی آمریکا و جهان، به‌ندرت خبری درباره قتل عام دانشجویان در میدان تیان‌آن‌من در سال ۱۹۸۹ و آزار و شکنجه تمرین‌کنندگان فالون گونگ، ساکنان تبت، مسیحیان و ایغورها به‌دست حزب کمونیست چین منتشر کرده‌اند؟

فالون دافا یا فالون گونگ یک تمرین معنوی و مدیتیشن باستانی مبتنی بر اصول حقیقت، نیک‌خواهی و بردباری است که بیش از ۲۱ سال است توسط رژیم کمونیستی چین تحت آزار و شکنجه بی‌رحمانه قرار دارد.

بیشتر بخوانید: بیست‌ویک سال ایستادگی فالون‌گونگ در برابر آزار و شکنجه: عهد و پیمان به وجدان انسانی

علی‌رغم سوابق بد حقوق بشر در حزب کمونیست چین، بانک‌ها و شرکت‌های ایالات متحده برای کسب سود در چین سرمایه‌گذاری کردند. جی‌پی مورگان چیس، «دوست قدیمی» حزب کمونیست چین، شش سال قبل از برقراری روابط رسمی دیپلماتیک بین دو کشور، اولین بانک آمریکایی بود که در سال ۱۹۷۳ به عنوان نماینده بانک چین در ایالات متحده فعالیت می‌کرد.

«بانک‌های بزرگ وال استریت و سایر شرکت‌های بزرگی که فقط اسم‌شان آمریکایی است، علاقه بیشتری به کسب درآمد تجاری هرچه بیشتر با یک دشمن مهلک داشتند بجای اینکه اینکه به قوانین و معیارهای آمریکا و حفظ ارزش‌های آمریکایی پایبند باشند.» کورتیس الیس، رئیس سیاستگذاری از سیاست‌های آمریکا اول توضیح داد: «من مطمئن هستم که اگر اطراف خود را کندوکاو و به اطراف نگاه کنید، درمی‌یابید که جی‌پی مورگان تنها مؤسسه‌ای نبوده که این کار را انجام داده است.»

یک سال پس از برقراری روابط دیپلماتیک، ایالات متحده به چین وضعیت محبوب‌ترین کشور (ام‌اف‌ان) را اعطا کرد. وضعیت ام‌اف‌ان که به صورت سالانه تجدید می‌شود، به وضعیت حقوق بشر در چین وابسته بود. ثابت شد که این کار مؤثر است، زیرا چین هر سال برخی مخالفان بازداشت شده را قبل از تجدید این وضعیت آزاد می‌کند. این ارتباط بین حقوق بشر و اقتصاد به ایالات متحده کمک کرد تا همچنین از ارزشهای غربی در برابر کمونیسم دفاع کند.

با این وجود، دولت ایالات متحده به طور کلی سیاست مماشاتی در قبال حزب کمونیست چین داشت، زیرا امیدوار بود که پیشرفت چین منجر به دموکراسی شود. به همین دلیل است که قتل عام دانشجویان در میدان تیان‌آن‌من در سال ۱۹۸۹، سرکوب در تبت و آزار و شکنجه فالون گونگ از سال ۱۹۹۹ تا حد زیادی نادیده گرفته شد.

جیانگ زمین رهبر سابق حزب کمونیست چین، برای منحرف کردن توجه جامعه غربی به مسائل حقوق بشر در چین، قصد داشت وارد سازمان تجارت جهانی شود و روابط چین با جهان آزاد را بهبود بخشد. مایکل پیلزبری، مدیر مرکز استراتژی چین در مؤسسه هادسون، در کتاب ماراتن صد ساله: استراتژی مخفی چین برای جایگزینی آمریکا به عنوان ابرقدرت جهانی، چگونگی تأثیر حزب کمونیست چین بر مقامات آمریکایی را از طریق یک رویکرد چندجانبه توصیف کرد.

به گفته خانم لی (نام مستعار)، «چین از سال ۱۹۹۵ تا ۲۰۰۰ ادعاهای نادرستی کرده بود تا کنگره را متقاعد کند که به چین روابط تجاری عادی دائمی بدهد و مسیر ورودش به سازمان تجارت جهانی را هموار سازد. خانم لی آشکار کرد که استراتژی رهبران چین این بود که با کمک به موافقان رأی دادن و سرکوب اطلاعات مربوط به استراتژی اقتصادی سوداگرایانه‌شان، هیچ شانسی برای انجام نشدن این امر باقی نگذارند. در این کتاب نوشته شده است: «آنها یک برنامه تبلیغاتی و جاسوسی را شروع کردند که پیچیده‌تر از آن بود که کسی در جامعه اطلاعاتی ایالات متحده به آن مشکوک شود.»

در پایان، رئیس جمهور وقت بیل کلینتون شرطی که کنگره برای ورود چین به سازمان تجارت جهانی پیشنهاد کرده بود، یعنی آزادی ۲۰۰۰ تا ۳۰۰۰ زندانی عقیدتی بازداشت شده، را ازبین برد. (بیشتر زندانیان عقیدتی در آن زمان تمرین کنندگان روش معنوی فالون گونگ بودند.) سرانجام، کلینتون در اکتبر ۲۰۰۰ قانونی را امضا کرد که به چین روابط تجاری عادی دائمی (پی‌ان‌تی‌آر) اعطا می‌کند و اجازه می‌دهد چین در دسامبر ۲۰۰۱ در سازمان تجارت جهانی پذیرفته شود.

از تصور غلط تا اطلاعات غلط

بخشی از این قضیه، ناشی از قضاوت نادرست درباره حزب کمونیست چین از همان ابتدا بود. بیل کلینتون، رئیس جمهور وقت آمریکا، در مارس۲۰۰۰ در واشنگتن با سخنرانی در حضور نخبگان ابراز امیدواری کرد که آزادی در چین افزایش خواهد یافت زیرا «آزادی از طریق تلفن همراه و مودم کابلی گسترش خواهد یافت.» وی اظهار داشت: «اکنون شکی وجود ندارد که چین تلاش کرده است تا اینترنت را محدود کند»، موفق باشید! این شبیه تلاش برای کوبیدن میخ به دیوار است.» با این وجود، طی چند سال، فایروال بزرگ حزب کمونیست چین به پیشرفته‌ترین سیستم کنترل و نظارت وب تبدیل شد.

رسانه‌های خبری نیز نقشی اساسی در این روند داشتند. پیلزبری در کتاب خود نوشت: «از دهه ۱۹۶۰، سیاست‌گذاران ایالات متحده به این باور رسیده‌اند که چین یک کشور عقب‌مانده است، از نظر نظامی فعال نیست و مطمئناً بر ایالات متحده به عنوان یک تهدید نظامی تمرکز نمی‌کند. این پیامی بود که رهبران پکن برای تأثیر بسیار زیاد به غربی‌ها منتقل کردند. در سال ۱۹۹۹، پاتریک تایلر، رئیس دفتر پکن در نیویورک تایمز، موارد زیر را گزارش داد: “امروزه مدارک نشان می‌دهد درحالی‌که چین در تلاش برای تسلط بر فناوری‌های پیشرفته در آزمایشگاه‌های خود است، این کشور از تخصص کمی برخوردار است و منابع کمی برای ساخت پایگاه صنعتی لازم برای تبدیل به یک قدرت مدرن نظامی دارد.”»

در همان سال پس از انتشار کتابی در چین با عنوان «جنگ بی حدوحصر» این روایت‌ها تبدیل به تبلیغات محض شد. در این کتاب آمده است: «نویسندگان به‌جای اقدام نظامی مستقیم، روش‌های غیرنظامی را برای شکست کشور قوی‌تری مانند ایالات متحده پیشنهاد کردند، مانند روش‌های قانونی (یعنی استفاده از قوانین بین‌المللی، ارگان‌ها و دادگاه‌ها برای محدود کردن آزادی حرکت و گزینه‌های سیاسی آمریکا)، جنگ اقتصادی، جنگ بیولوژیکی و شیمیایی، حملات سایبری و حتی تروریسم. این باعث تعجب بیشتری شد زیرا توسط دو سرهنگ ارتش آزادی‌بخش خلق نوشته شده بود، کیائو لیانگ و وانگ شیانگسوی. … هنگامی که خبر این مطالعات به غرب راه یافت، پکن به سرعت همه نسخه‌های این کتاب را از کتاب‌فروشی‌های خود جمع‌آوری کرد.»

با رشد چین کمونیست به قدرتی جهانی، نفوذش نیز شروع به تسلط بر صنعت اخبار کرد. ایان جانسون از وال استریت ژورنال در سال ۲۰۰۱ به خاطر گزارش بین المللی‌اش دربارۀ آزار و اذیت فالون گونگ برنده جایزه پولیتزر شد. پل ای استایگر، مدیر عامل مجله نوشت: «این نمونه فوق‌العاده‌ای از شجاعت و اراده برای تهیۀ یک گزارش با متنی بسیار حساس و قدرتمند در برابر فشارهای شدید پلیس علیه گزارشگری بود.»

با این حال، تقریباً ۲۰ سال گذشته است و از آن زمان تاکنون هنوز به دلیل نفوذ حزب کمونیست، به‌سختی گزارشی در این رابطه در رسانه‌های خبری جریان اصلی ظاهر شده است.

نوشته: مینگهویی

نظرات بیان‌شده در این مقاله، نظرات این نویسنده بوده و لزوما منعکس کننده نظرات اپک تایمز نیست.

قانون‌گذاران ویسکانسین به دادخواست منع صدور گواهینامه انتخاب رئیس جمهور آمریکا پیوستند

هشدار ترامپ درباره سانسور در شبکه‌های اجتماعی: «کمونیسم این‌گونه شروع می‌شود» 

پژوهش: نوع جدید ویروس کرونا در انگلستان، بیش از ۵۰ درصد سریع‌‌تر پخش می‌‌شود

اخبار بیشتر

عضویت در خبرنامه اپک تایمز فارسی