گیاهی است یک ساله، به رنگ سبز درخشان که ارتفاع آن تا یک متر میرسد.
طبیعتی سرد و خشک دارد و سرشار از ویتامینهای آ، و سی است.
خواص درمانی برگ گشنیز
– مصرف برگ گشنیز صفرا، عطش و آشفتگی را تسکین میدهد. برای تسکین سرفه و تنگی نفسِ گرم وتر نیز مفید است.
– هرروز صبح یک فنجان از آب تازه آن را با شربت لیمو مخلوط کرده و ناشتا بنوشید، در درمان مرض قند یا دیابت موثر است.
– آب تازه آن را با آبغوره مخلوط و طی روز چند بار غرغره کرده و سپس آن را از دهان بیرون بریزید. به درمان دیفتری کمک میکند.
– سی گرم از آب برگ گشنیز را با شکر بخورید، اشتها آور است و از ترش شدن غذا در معده تا حدی جلوگیری میشود.
– برای کمک به درمان شباداری بچهها، هر شب موقع خواب پنج گرم برگ خشک آن را با شکر بکوبید و به آنها بدهید.
– آب برگ تازه آن وقتی بر شقیقه و پیشانی مالیده شود، مفید است؛ زیرا به تسکین درد شقیقه که ناشی از گرمی و حرارت باشد، کمک میکند.
– آب برگ تازه آن را گرفته و با سرکه مخلوط کنید، و با آن داخل بینی را بشویید. زخم داخل بینی را درمان کرده، و سردردی که ناشی از گرمی و حرارت باشد را تسکین میدهد.
– مالیدن آب آن به دندان و لثه، برای تقویت و محکم کردن لثه ها وجلوگیری ازخونریزی دندان مفید است.
– مقدار مساوی از برگ تازه گشنیز را با کاهو بکوبید و آب آن را بر پای کودک بمالید. سوزش پای اطفال، ناشی از ادرارسوختگی را برطرف می کند.
– آب گشنیز تازه را بگیرید، و سی گرم از آن را با سرکه و سماق مخلوط کرده و شب موقع خواب بخورید. آرامبخش و خوابآور است.
خواص درمانی تخم گشنیز
طبیعت آن سرد و خشک است.
– سینه را نرم و سرفه را تسکین میدهد. در درمان سرماخوردگی، تبهای نوبهای، سوءهاضمه و کرم معده، و سرخک موثر است. برای زخمهای مجاری ادراری نیز مفید است.
– بعد از هر غذا یک قاشق قهوهخوری از آن را در یک فنجان آبجوش، بهمدت ده دقیقه دم کرده و بنوشید. ادرارآور بوده و در تقویت معده موثر است. همچنین نفخ روده را برطرف کرده، و به درمان خستگی عصبی و تشنجات عصبی کمک می کند.
– آن را تَف داده، نرم بسایید و در دهان بریزید. در جلوگیری از خونریزی معده و درمان اسهال خونی موثر است.
– آن را بو داده، بعد به مقدار مساوی با تخم خُرفه نرم بکوبید و روزی سه بار، هرمرتبه یک قاشق مرباخوری از آن را بخورید. در درمان اسهال مزمن، ورم روده بزرگ یا کولیت موثر است.
– دانه گشنیز را آنقدر بسایید تا مثل غبار نرم شود، سپس روی زخم بریزید؛ به قطع خونریزی کمک کرده و زخمهای مجاری ادرار را درمان میکند.
– آن را نرم ساییده و با سرکه خمیر کرده و بر سر بمالید. سردردی که ناشی از ازدیاد حرارت باشد را تسکین میدهد.
* باید توجه داشته باشید که زیادهروی در خوردن آن باعث فراموشی، اختلال حواس و چرت زدن میشود. برای اشخاص مبتلا به تنگی نفس و آسم نیز مضر است.
اسانس گشنیز
پس از هر وعده غذایی، یک تا سه قطره از اسانس آن را روی یک حبه قند چکانده و بخورید. در برطرف کردن خستگیهای عصبی و تشنجات عصبی، زکام و اسپاسم موثر بوده، و در افزایش شیر مادران نیز مفید است.
برگرفته از کتاب گیاهان دارویی، تألیف احمد حاجی شریفی
مطالب دیگر:
افشای طرح سری رژیم چین برای نابودی اعتقادات مردم جهان، همزمان با سفر ترودو به آسیا
چرا در فصل سرماخوردگی و آنفلوانزا، به روغن آویشن نیاز دارید؟
خواص درمانی دانه و برگ درخت گینکو