گل گاو زبان، گیاهی است علفی و یکساله که ارتفاع ساقه آن تا۶۰ سانتیمتر می‌رسد. ساقه آن شیاردار و خاردار است. برگ‌های این گیاه ساده و پوشیده از تارهای خشن است. گل‌های آن به رنگ آبی، سفید و بنفش است.
گل گاوزبان احتمالاَ از شمال آفریقا به نواحی دیگر راه یافته و امروزه در منطقه مدیترانه، نواحی شمال آفریقا و قسمتهایی از خاور میانه می‌روید.
گل، برگ و سرشاخه‌های گلدار آن به مصرف داروئی می‌رسد.
ترکیبات شیمیایی
گل گاوزبان و برگ‌های آن دارای لعاب فراوانی است. این گیاه دارای نیترات، پتاسیم، رزین‌ها، مالات کلسیم، منگنز، منیزیوم، اسید فسفریک و آلانتوئین است.
خواص درمانی
گاوزبان از نظر طب قدیم ایران سرد است.
- گل گاوزبان و برگ‌های آن تصفیه کننده خون است.
- آرام کننده اعصاب است.
- عرق آور است.
- ادرار آور است.
- کلیه‌ها را تقویت می‌کند.
- سرماخوردگی را برطرف می‌کند.
- برای از بین بردن سرفه از دم کرده گل گاوزبان استفاده کنید.
- در دمان برونشیت مؤثر است.
- خانمهای شیرده برای افزایش شیرشان میتوانند از دم‌کرده گل گاوزبان استفاده کنند.
- کسانی که از کورتون استفاده کرده‌اند، برای برطرف کردن ضعف غدد فوق کلیوی خود در اثر استفاده از این دارو، باید چای گل گاوزبان بنوشند.
- التهاب و ورم کلیه را برطرف می‌کند.
- در درمان بیماری سرخک و مخملک مفید است.
- برگ‌های گاوزبان را له کنید و برای درمان سوختگی آبسه روی آن بگذارید.
- ضماد برگ‌های گل گاوزبان برای رفع ورم مؤثر است.
- برای برطرف کردن درد روماتیسم، ضماد برگ‌های گاوزبان را روی مفصل‌ها بگذارید.
- برای تصفیه خون و تمیز کردن خون از مواد سمی، گل گاوزبان و گل قاصدک را با هم مخلوط کنید و از دم کرده آنها به مقدار سه فنجان در روز بنوشید.
- برگ‌های گاوزبان را بپزید و مانند اسفناج از آن استفاده کنید.
- برگ‌های گاوزبان دارای مقدار زیادی ویتامینC می‌باشد و در بعضی از کشور‌ها آن را داخل سالاد می‌ریزند.
مضرات گل گاوزبان
گل گاوزبان به علت داشتن آلکالوئید برای زنان حامله و کودکان مضر است.
برگرفته از کتاب یکصد گیاه معجزه گر ( تالیف دکتر سهراب خوش بین)
اپکتایمز در ۳۵ کشور و به ۲۱ زبان منتشر می‌شود.
