Search
Asset 2

چین باستان: چگونه یک امپراطور خردسال یک ژنرال قدرتمند را به زانو در‌‌‏آورد

امپراطور کانگشی. (Shen Yun Performing Arts/Facebook)
امپراطور کانگشی. (Shen Yun Performing Arts/Facebook)
امپراطور کانگشی. (Shen Yun Performing Arts/Facebook)
امپراطور کانگشی. (Shen Yun Performing Arts/Facebook)

کاملاً مشخص بود که قتل پدر «هملت»، آغاز مشکلات او خواهد شد. هملت که از روی احساسات فرمان‌‌‏روایی می‌‌‏کرد و تشنه به خون و به‌‌‏دنبال انتقام بود، نمی‌‌‏توانست به‌‌‏طور مسالمت‌‌‏آمیزی عموی خود را به‌‌‏پای میز عدالت بکشد، در‌‌‏نتیجه همه اعضای خانواده سلطنتی را از‌‌‏بین برد.

اما اگر هملت قادر بود قسمتی از رقص «شن‌‌‏یون» به‌‌‏نام «دفاع از تاج و تخت» را ببیند، شاید همه‌‌‏چیز به شکل متفاوتی رغم می‌‌‏خورد.

«دفاع‌‌‏از تاج و تخت» بیانگر داستانی از اواسط قرن ۱۷ درباره امپراطور «چینگ» بود که در بستر بیماری درگذشت و تاج و تخت را به «کانگشی»، پسر ۸ ساله‌‌‏اش سپرد. امپراطور پیش‌‌‏از مرگش، چهار مشاور مورد اعتماد خود را فراخواند و به آن‌‌‏ها دستور داد تا پسر خردسالش را تا زمانی‌‌‏که به سن بلوغ «منچوری» یعنی ۱۴ سالگی برسد و به‌‌‏طور رسمی امپراطور شود، هدایت و محافظت کنند.

اما یکی‌‌‏از مشاورانش که «آئوبای» نام داشت و ژنرال ارتش بود، بلافاصله پس‌‌‏از مرگ امپراطور تغییر موضع داد. آئوبای، به قدرت رسیدن کانگشی را نادیده گرفت و همه اشرافیان را در دربار سلطنتی تهدید و آن‌‌‏ها را مجبور کرد تا با او بیعت کنند.

کانگشی که تنها یک کودک بود، هیچ شانسی برای مقابله با آئوبای را نداشت؛ زیرا او نه‌‌‏تنها بزرگ‌‌‏ترین جنگ‌‌‏جوی منچوری و رزمی‌‌‏کار بود بلکه کنترل سیاست‌‌‏مداران و ارتش را به‌‌‏دست گرفته بود. وزیر حریص امپراطور نیز کاملاً به هر نوع توطئه‌‌‏ای که امپراطور جوان ممکن بود برای بازپس‌‌‏گیری قدرت به حق خود اعمال کند، آگاه بود.

زمانی‌‌‏که یکی‌‌‏از مشاوران وفادار کانگشی سعی داشت به مخالفت با آئوبای برخیزد و علیه او اعلام جرم کند، آئوبای او و تمام خانواده‌‌‏اش را بی‌‌‏رحمانه کشت تا با برقراری حکومت وحشت، هیچ‌‌‏کس جرأت مخالفت با او را نداشته باشد.

اما امپراطور جوان و عاقل حاضر به تسلیم در‌‌‏برابر این ظلم نشد و قوی‌‌‏ترین و باهوش‌‌‏ترین جوانان را به‌‌‏عنوان افراد گارد سلطنتی به‌‌‏خدمت گرفت. امپراطور برای آن‌‌‏که آئوبای را تحریک نکند، به آن‌‌‏ها دستور داد تا تنها بازی «بوکو» را که یک نوع کُشتی محبوب منچوری میان جوانان بود، تمرین کنند. بنابراین زمانی‌‌‏که آئوبای به دیدار کانگشی می‌‌‏رفت، حاکم جوان وانمود می‌‌‏کرد که در‌‌‏حال بازی کردن است. با گذشت زمان، آئوبای باور کرد که کانگشی تنها به بازی با دوستانش اهمیت می‌‌‏دهد و هیچ نشانه‌‌‏ای از جاه‌‌‏طلبی سیاسی در او نیست. در‌‌‏نتیجه، او با اطمینان از این‌‌‏که واقعاً آسیب‌‌‏ناپذیر است، گارد خود را پایین کشید.

کانگشی با بردباری منتظر ماند و توهین‌‌‏ها و خیانت‌‌‏های او را تحمل می‌‌‏کرد. زمانی‌‌‏که کانگشی ۱۴ ساله شد و رسماً به‌‌‏عنوان یک فرد بالغ امپراطور شد، آئوبای حتی این جسارت را کرد تا لباس طلایی مخصوص امپراطوران را به تن کند.

کانگشی احساس کرد که اکنون وقت آن رسیده تا آئوبای را به سزای عملش برساند، اما این خائن هنوز هم می‌‌‏توانست بر گارد جوان سلطنتی غلبه کند و تنها فرصت امپراطور جوان را برای پس گرفتن قدرتش از‌‌‏بین ببرد.

کانگشی، آئوبای را به جلسه‌‌‏ای برای بحث درباره برخی مسائل سیاسی دعوت کرد و بدون آن‌‌‏که نیت پنهان خود را نشان دهد، صمیمانه او را دعوت به نشستن کرد. اما صندلی ژنرال از روی قصد شکسته شده بود تا زمانی‌‌‏که ژنرال بر روی آن بنشیند، سرنگون شود. در همان زمان چای داغ نیز به او تعارف شد و آئوبای با تکان شدید صندلی روی دست خود ریخت. همانطور که آئوبای از روی صندلی می‌‌‏افتاد، دو نفر از نگهبانان جوان وانمود کردند که به او کمک می‌‌‏کنند اما در‌‌‏واقع آن‌‌‏ها از یک تکنیک کشتی بوکو استفاده کردند به این صورت که یکی از آن‌‌‏ها سر آئوبای را به سمت پایین نگه داشت و دیگری کمر او را گرفت.

در همان لحظه، همه نگهبانان جوان که به‌‌‏خاطر سال‌‌‏ها تمرین کاملاً با هم هماهنگ شده بودند، او را کاملاً محاصره و بازداشت کردند. کانگشی، ۳۰ عمل خیانت‌‌‏آمیز آئوبای را خواند و زمین‌‌‏های او را توقیف کرد و او را برای باقی عمرش به زندان انداخت.

کانگشی به‌‌‏مدت ۶۱ سال فرمان‌‌‏روایی کرد که طولانی‌‌‏ترین مدت در تاریخ «پادشاهی میانه» است. وی سلسله خود را تثبیت و شورش‌‌‏های داخلی و رقیبان خارجی را آرام کرد. همچنین هنرهای کلاسیک چینی مثل خوش‌‌‏نویسی، شعر و موسیقی را ترویج داد و پیشرفت‌‌‏هایی در زمینه جغرافیا ، علوم، ریاضیات و اخترشناسی ایجاد کرد.

سلطنت پایدار کانگشی نشانه روحیه شجاعت و اخلاق به‌‌‏همراه خرد نامحدود او بود که به این حاکم جوان اجازه می‌‌‏داد تا با صبر و حوصله و به‌‌‏صورت مسالمت‌‌‏آمیز از مخالفان خود پیشی بگیرد.

اخبار بیشتر

عضویت در خبرنامه اپک تایمز فارسی