در هفته‌ای که گذشته ژاپن در حالی مراسم هفتاد و دومین سالگرد بمباران اتمی توسط آمریکا را برگزار کرد که مردم بسیاری با درست کردن درناهای کاغذی کوچک، به قربانیان این فاجعه ادای احترام کردند و یاد ساداکو را گرامی داشتند.
ساداکو ساساکی دخترکی ژاپنی بود که در دوازده سالگی بر اثر بیماری سرطان ناشی از تشعشعات هسته‌ای انفجار اتمی هیروشیما جان سپرد. زمانی که در بیمارستان بستری بود؛ دوستش به او گفت، اگر هزار درنای کاغذی درست کنی سلامتی‌ات برمی‌گردد. بر اساس افسانه‌های ژاپنی، اگر کسی هزار درنای کاغذی درست کند، یکی از آرزوهایش برآورده می‌شود. ساداکو درحالی که بستری بود، شروع به ساختن درناهای کاغذی کرد، اما پس از ساخت ۶۴۴ درنا درگذشت.
در سال ۱۹۶۵ میلادی، از مجسمه ساداکو در حالیکه درنایی طلایی در دست دارد در پارک صلح هیروشما پرده‌برداری شد. ساداکو ساساکی روی درنایش می‌نوشت: من «صلح» را روی بال تو می‌نویسم تا تو به همه جهان پرواز کنی.
از آن زمان تا کنون به افتخار ساداکو، هنوز هم همه ساله دانش‌آموزان و مردم بسیاری درناهای کاغذی می‌سازند و در روز صلح (ششم ماه اوت)، روزی که بمب اتمی آمریکا بر شهر هیروشیما فرود آمد، در زیر مجسمه ساداکو می‌گذارند.
آنجلینا جولی روایتگر جنایات کمونیست‌های کامبوج
در هفتاد و دومین سالگرد حمله شینزو آبه، نخست وزیر ژاپن طی سخنانی گفت که امیدوار است کشورهای اتمی و غیر اتمی به جهانی عاری از تسلیحات اتمی به توافق برسند. وی گفت: برای اینکه ما واقعاً به دنبال یک جهان بدون سلاح هسته‌ای باشیم، نیاز به مشارکت کشورهای هسته‌ای و غیر هسته‌ای داریم.
بمباران اتمی هیروشیما و ناگازاکی دو عملیات اتمی بودند که طی جنگ جهانی دوم به دستور هری ترومن، رئیس جمهور وقت آمریکا، علیه ژاپن انجام گرفتند. در این دو عملیات، دو بمب اتمی به فاصله سه روز روی شهرهای هیروشیما و ناگازاکی انداخته شد که باعث ویرانی و کشتار گسترده شهروندان این دو شهر گردید. این بمباران تا به امروز تنها موارد استفادهٔ جنگی از سلاح هسته‌ای در جهان است.
حدود دویست و بیست هزار نفر در اثر این دو بمباران اتمی جان باختند که بیشتر آنان را شهروندان غیرنظامی تشکیل می‌دادند. بیش از صد هزار نفر بلافاصله هنگام بمباران کشته شدند و بقیه تا پایان سال ۱۹۴۵ بر اثر اثرات مخرب تشعشعات رادیواکتیو جان خود را از دست دادند. پس از این دو بمباران، دولت ژاپن در جنگ جهانی دوم تسلیم شد.
اولین بمب صبح روز دوشنبه، ساعت ۸ و ۱۵ دقیقه ششم اوت ۱۹۴۵ به وقت محلی روی شهر هیروشیما توسط یک بمب افکن آمریکایی انداخته شد. برای آنکه بمب تخریب بیشتری داشته باشد، به نحوی تنظیم شده بود که ۵۷۶ متر بالای سطح زمین منفجر شود. انرژی تولید شده توسط این بمب برابر بود با انرژی حاصل از شانزده هزار تن تی‌ان‌تی. به طوری که فعل و انفعالات اتمی در مرکز این بمب باعث گرمائی حدود چندین میلیون درجه سانتیگراد شد.
برداشت غیر قانونی اعضای بدن چیست؟
بیش از شصت درصد ساختمان‌های هیروشیما از جمله کارخانه‌های فولادسازی و صنعتی در اثر این بمباران نابود شدند. تنها چیزی که از شهر باقی‌ماند ساختمان تالار ترویج صنعتی استانی هیروشیما بود که انفجار، بالای گنبد این بنا رخ می‌دهد و به خاطر قرار گرفتن در کانون مرکزی انفجار، کاملاً ویران نشد.
به گفته شاهدان ، پس از انفجار بمب، برقی خیره کننده جهید و ابری سیاه ناشی از سوختن و ذوب شدن آنچه که در زمین بود به آسمان بلند شد و در ارتفاع ۳۰۰ متری، قارچ سفید رنگی از این ابر برخاست که تا ارتفاع هفت کیلومتری زمین بالا رفت. این بمب در روی زمین به مساحت چهار مایل مربع همه چیز را نابود کرده بود. جمعیت شهر هیروشیما پیش از حمله اتمی ۳۴۵ هزار نفر بود.
خلبان هواپیمایی که بمب را فروافکند سرهنگ پال تیبتز بود که نام مادرش انولا گی را روی بدنه هواپیما نوشته بودند. وی که بعداً سرتیپ شد در نوامبر ۲۰۰۷ در ۹۲ سالگی درگذشت. هیچ یک از کارکنان بمب‌افکن انولا گی زنده نیستند و آخرین نفر از آنان در جولای ۲۰۱۴ در ۹۳ سالگی درگذشت.
ورود شوروی به جبهه جنگ اقیانوس آرام باعث شد که آمریکا هرچه سریعتر جنگ را به نفع خود و بدون مشارکت شوروی پایان دهد. ارتش آمریکا برای استفاده مجدد از بمب هسته‌ای نیازی به مجوز جدید نداشتند، زیرا مجوزی که رئیس جمهور آمریکا برای حمله اتمی صادر کرده بود اجازه استفاده از بمب‌های جدید را می‌داد.
هدف دوم حمله اتمی، شهر کوکورا بود. در این شهر کارخانه‌های نظامی و اسلحه‌سازی زیادی وجود داشت. وقتی هواپیمای بمب‌افکن به حدود منطقه مورد نظر رسید، وجود دود و غبار امکان پیدا کردن هدف را از میان برده بود. علاوه بر دید کم، پدافند هوایی و حضور هواپیماهای شکاری ژاپن مسئله را کمی پیچیده کرده بود. در نتیجه ناگازاکی که در مسیر بازگشت بمب‌افکن به پایگاه هوایی قرار داشت و یکی از اهداف کم‌اهمیت‌تر آمریکا در ژاپن محسوب می‌شد قربانی دوم شد و پنجشنبه ۹ اوت ۱۹۴۵ میلادی، بمب دیگری به نام «مرد چاق» بر روی شهر ناگازاکی انداخته شد.
در این بمباران نیز نزدیک به ۸۰ هزار کشته شدند و شش روز پس از آن دولت ژاپن اعلام کرد که تسلیم می‌شود و جنگ جهانی دوم در هر دو جبهه اروپا و شرق آسیا پایان یافت. این جنگ ششم ماه می ۱۹۴۵ در جبهه‌های اروپا و پس از تسلیم شدن آلمان پایان یافته بود. ویرانی هیروشیما به مراتب بیشتر از ناگازاکی بود. زیرا هیروشیما شهری مسطح بوده و تشعشعات هسته‌ای تمام شهر را درنوردید، ولی ناگازاکی میان دو دره قرار داشت و نصف شهر در یک دره و نصف دیگر در دره مجاور قرار گرفته بود.
«هیباکوشا» لقبی است که ژاپنی‌ها به بازماندگان به حملات اتمی هیروشیما و ناگازاکی داده‌اند. گرچه این افراد از جهنم بمباران اتمی زنده بیرون آمدند اما تبعات و زخم های عمیق آنرا تا پایان عمر به همراه دارند.
مطالب دیگر:
میخواهم با انتشار عکسهای فرزندم ثابت کنم که سقط جنین، قتل است
