اعتراضهایی در شهرها و دانشگاههای چین در آخر هفته به راه افتاد و برخی از ساکنان خواستار کنارهگیری حزب کمونیست چین (حکچ) و رهبر ارشد آن شدند که نمایش بیسابقهای از اعتراض مردمی در در دهههای اخیر بود.
پس از مرگ ۱۰ نفر و مجروح شدن ۹ نفر بر اثر آتش سوزی در ساختمان بلندی در ارومچی، خشم عمومی طغیان کرد و تظاهرات گستردهای در منطقه غرب شین جیانگ برگزار شد چرا که مردم محدودیتهای سختگیرانه کووید۱۹ را عامل کشتهشدن این افراد در حادثه آتشسوزی میدانستند چرا که بهدلیل قرنطینه ساختمان مردم نتوانستند بهموقع فرار کنند.
سپس تظاهرات گستردهای، از پکن تا شهر جنوبی نانجینگ برگزار شد. بهنظر میرسد بزرگترین اعتراض خیابانی در شانگهای، مرفهترین شهر چین بود. صدای فریاد مردم در چندین ویدیو شنیده میشد که شعار «خواهان آزادی!» سر میدادند و این ویدیوها پیش از حذف شدن بهطور گسترده در رسانههای اجتماعی پخش شد.
مردی در ویددویی شعار میداد: «شی جین پینگ استعفا بده!»
برخی فریاد میزدند: «حزب کمونیست» برخی دیگر پاسخ میدادند «کناره گیری کن!». آنها شعارها را در حالی تکرار میکردند که افرادی را میتوان دید که کاغذ سفیدی در دست دارند یا با تلفنهای خود از این صحنه فیلمبرداری میکردند.
اوا راملو، خبرنگار روزنامه هلندی ترو که در محل معترضان حضور داشت، گفت که در ده سال گزارش خود در چین «هرگز چنین چیزی ندیده است». او تخمین زد که بیش از ۱۰۰۰ معترض در تظاهرات صبح روز یکشنبه حضور داشتند.
پلیس شروع به دستگیری معترضان کرد. صدای برخی از معترضان شنیده میشد که فریاد میزدند: «از خشونت استفاده نکنید!» مردی به پلیس گفت: «شما پلیس مردم هستید، باید به مردم خدمت کنید!»
راملو گفت که از پلیس پرسیده است که آیا با معترضان موافق است؟ مأمور پلیس با سکوتی طولانی لبخند زد و گفت «ما نمیتوانیم کاری در مورد آن انجام دهیم.»
این نمایش خشم در سراسر کشور برای چندین دهه در چین دیده نشده است. حزب کمونیست چین بیرحمانه صداهای منتقد را، بهویژه در طول همهگیری، سرکوب کرده است. چندین شهروند روزنامهنگار و ساکنانی که تلاش میکردند تلفات روزهای اولیه کووید۱۹ را ثبت کنند، به زندان افتادند.
از زمان اولین گزارش شیوع کووید در ووهان، رژیم چین در تلاش برای از بین بردن هر گونه عفونت در میان جوامع، با اقدامات کنترل اجتماعی سختگیرانه با این ویروس مقابله کرده است. قرنطینههای فوری، آزمایشهای مکرر، نظارت انبوه و قرنطینه اجباری افرادی که در معرض خطر تلقی میشوند، از جمله روشهایی است که مقامات حکچ برای اجرای سیاست کووید صفر اتخاذ کردهاند.
سه سال بعد، بسیاری انتظار داشتند که رژیم کمونیستی از این رویکرد خشن که درآمد را از ساکنان قرنطینه شده محروم کرده است و به دلیل تأخیر در مراقبتهای پزشکی باعث تراژدیهای بیشماری برای بیماران غیرکووید شده است، فاصله بگیرد.
یکی از ساکنان شانگهای به نام وانگ به اپک تایمز گفت: «هیچکس حزب کمونیست چین یا شی جین پینگ را دوست ندارد.» او افزود که مردم چین از سیاستهای سختگیرانه کووید صفر «خسته» شدهاند.
این مرد بعد از ظهر یکشنبه در یک مصاحبه تلفنی گفت: «همه بخشها در رنج هستند. ما باید برای خودمان غذا تهیه کنیم، تا از خانواده خود محافظت کنیم. بدون درآمد، چگونه میتوانیم زنده بمانیم؟»