رستوران‌‏هایم تخریب شدند؛ اما آشپزی را با قلبم برای کمک به مردم ادامه می‌‏دهم

میلیون‌‌‌‏ها نفر پس از جنگ داخلی در سوریه مجبور به ترک خانه و کسب و کارشان شده‌‌‌‏اند. «عماد الارناب»، سر آشپز و صاحب رستوران خوش نامی در دمشق زندگی می کرد ولی مجبور به ترک سوریه شد.

با آنکه دو رستورانش در جنگ نابود شده است، او همچنان به آشپزی ادامه می‌‌‌‏دهد و الهام بخش دیگران است.

عماد صاحب سه رستوران در دمشق بود. مادرش از سن نه سالگی به او آشپزی آموخت. از شریکش آموخت که چگونه یک رستوران را اداره کند و کم کم سه رستورانش را راه اندازی کرد.

عماد می‌‌‌‏گوید: «کسب و کارم بین سال‌‌‌‏های ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۹ عالی بود.»

طی جنگ دو رستورانش کاملا تخریب شدند و سه دخترش نیز یکسال برای اجتناب از خطر به مدرسه نرفتند. وقتی که دیگر به نظر می‌‌‏آمد جنگ پایان ناپذیر است، مجبور به ترک سوریه شد.

عماد که ۴۱ سال دارد می‌‌‏گوید: «من نسبت به همسایگانم خوش شانس‌‌‏تر بودم. زیرا الان خانواده‌‌‏ام در جای امنی زندگی می‌‌‏کنند.»

ابتدا باید جایی امن برای خانواده‌‌‏اش پیدا می‌‌‏کرد؛ اما در آن زمان، سفر با خانواده خیلی خطر ناک بود. در نهایت در سال ۲۰۱۵ سوریه را ترک کرد.

سفر طولانی به نظر می‌‌‏رسید. اولین توقف لبنان بود و بعد به ترکیه، یونان، مقدونیه، سربستان، مجارستان، اطریش، آلمان و فرانسه رفت تا اینکه به مقصد نهایی یعنی انگلستان برسد.

۶۴ روز منتظر ماند. روی پله‌‌‏های کلیسا می‌‌‏خوابید و برای پناهجویان دیگر غذا می‌‌‏پخت تا اینکه پشت یک کامیون به مقصد انگلستان پنهان شد.

عماد می‌‌‏گوید: «احساس شرم می‌‌‏کردم. من آدم کار‌‌‏های غیر قانونی و خطرناک نبودم؛ اما دیگر کلافه شده بودم.»

یکسال بعد همسر و دخترانش توانستند سوریه را ترک کنند و سال ۲۰۱۶ اعضای خانواده گرد هم آمدند.

ابتدا با کار فروشندگی ماشین آغاز کرد و بعد توانست به کار مورد علاقه‌‌‏اش باز گردد.

سال گذشته او و یک مهاجر دیگر به کمک موسسات خیریه توانستند در چندین رستوران موقت در لندن غذا‌‌‏های سوری سرو کنند.

اولین رستوران موقت را در سال ۲۰۱۷ به راه انداختند که رستوران خانگی بود.

از آن زمان عماد توانسته است رستوران خانگی موقت خود را با نام آشپزخانه سوری عماد راه اندازی کند. از طریق رستورانش برای نیازمندان در سوریه پول جمع آوری می‌‌‏کند. مثلا برای بیمارستان امید در سوریه چند برنامه خیریه برگزار کرده است.

با آنکه رستوران عماد در انگلستان کوچک است، اما احساس سربلندی را به عماد برگردانده و راهی برای کمک مردم انگلستان به مردم سوریه باز کرده است.

عماد معتقد است: «به من احساس غرور می‌‌‏دهد … حق انتخابی در کار نیست؛ بلکه وظیفه‌‌‏ام را انجام می‌‌‏دهم.»

آرزوی عماد این است که دوباره بتواند رستورانی دائمی داشته باشد. به نظر می‌‌‌‏رسد با قلب راسخ و بخشنده‌‌‌‏ای که دارد دستیابی به آرزویش خیلی دور از انتظار نباشد.

مطالب دیگر:

داستان مهاجرت من در کودکی در فرار از کمونیسم

خواهرانی که سال‌‏ها در جستجوی مادر‌‏شان بودند، عکس کودکی‌‏شان را در فیس‌‏بوک پیدا کردند

انعام ۶۰ هزار دلاری، اشتباه مادر بزرگ کانادایی