(Brendan Smialowski:AFP:Getty Images)
روز جهانی پیوند عضو در حالی سپری میشود که گفته میشود هر روز افرادی در انتظار پیوند عضو فوت میکنند. اما این فقط یک روی سکه است. روی سیاه دیگر سکه دهها هزار نفری هستند که از طریق برداشت اعضای حیاتیشان با هدف تجارت سیاه اعضای بدن کشته شدهاند و همچنان این روند ادامه دارد.
چندی پیش وزیر بهداشت و درمان کشورمان در برنامه تلویزیونی «نگاه یک» به کشورهایی اشاره کرد که در زمینه پیوند عضو خوشنام نیستند و پدیده «توریسم پیوند عضو» در آن کشورها جریان دارد.
به گفته سازمان بهداشت جهانی، کشورهای چین، فیلیپین، پاکستان، مصر و کلمبیا از این نظر بدترینها هستند. در این میان اما چین وضع متفاوت و نگرانکنندهای دارد. در چین دریایی از عضو پیوندی وجود دارد. زمان انتظار برای پیوند عضو در چین تنها چند روز است و در مواردی حتی کمتر از یک روز است. درحالیکه در دیگر کشورها باید ماهها در نوبت انتظار بود. منبع این میزان عضو چه کسانی هستند؟
پشت پرده این همه عضو پیوندی ماجرای دردناک و تکاندهندهای وجود دارد که احتمالا وزیر بهداشت ما با علم به این ماجرا از خوشنام نبودن کشورهای مقصد توریسمدرمانی سخن گفته است. سود سرشار ناشی از فروش اعضای بدن باعث شده زندانیان عقیدتی و سیاسی در چین قربانی تجارت سیاه اعضای بدن شوند.
طبق مدارک و شواهد مستند زیادی که وجود دارد حزب کمونیست چین نزدیک به ۲۰ سال است که توسط بیمارستانها، زندانها و اردوگاههای کار اجباری اقدام به برداشت اندام حیاتی بدن صدها هزار انسان زنده کرده و اینگونه باعث قتل آنان شده است. مسلمانان اویغور، ساکنان تبت و زندانیان سیاسی بخشی از قربانیان هستند اما عمده قربانیان کسانی بودهاند که روش معنوی فالونگونگ را تمرین میکردهاند. هرچند حکومت چین ماجرا را تکذیب میکند اما شواهد محکمی وجود دارد که نشان میدهد برداشت سازمانیافته اعضا متوقف نشده است.
فالونگونگ که یکی از روشهای مراقبه و تزکیه چینی است از دهه ۱۹۹۰ بهدلیل فواید چشمگیر در بهبود سلامت روحی و جسمی محبوبیت پیدا کرد اما حزب کمونیست چین که نگران شد گسترش این روش معنوی باعث حذف باورها و ایدههای کمونیستی شود، از سال ۱۹۹۹ با این گروه برخورد کرد. سابقه سرکوب روشهای معنوی در چین به دوران انقلاب فرهنگی دهه ۱۹۶۰ باز میگردد. میلیونها تمرینکننده فالونگونگ، همانند اقلیت مسلمان، ساکنین تبت و مسیحیان چین، به خاطر باورهایشان با آزار حزب کمونیست روبرو شدند.
«اندامهای دولتی» کتابی است که توسط گروهی از پزشکان سرشناس حوزه پیوند در کانادا منتشر شده و مشارکت دولت چین در تجارت سیاه اندام را بررسی کرده است. دکتر آرتور کاپلان، مدیر مرکز اخلاق پزشکی دانشگاه پنسیلوانیا، در این کتاب گفته است که زندانیان چینی قربانی برداشت اعضا هستند. دو حقوقدان کانادایی نیز به نامهای «دیوید ماتاس» و «دیوید کیلگور» پس از تحقیقی گسترده، گزارشی به نام «محصول خونین» شامل ۵۲ مدرک معتبر را منتشر کردند که نشان میدهد حزب کمونیست از سال ۱۹۹۹، از طریق سرقت اعضای بدن، تعداد بسیار زیادی از تمرینکنندههای فالونگونگ را به کام مرگ فرستاده است.
آمار میگوید در چین، تعداد عملهای پیوند عضو از سال ۱۹۹۹ به شکلی غیرطبیعی افزایش داشته و تعداد مراکز پیوند نیز رشد عجیبی داشته است. یعنی درست از زمانی که بازداشت غیرقانونی تمرینکنندههای فالونگونگ آغاز شد. دولت چین چند سال پیش به استفاده از اعضای بدن اعدامیها اقرار کرد، اما با رجوع به آمار عفو بینالملل درخصوص اعدامها، دیده میشود که تعداد عمل پیوند، دهها برابر بیشتر از تعداد اعدامها بوده است. سهم اهدای داوطلبانه و بیماران مرگ مغزی هم کمتر از ۲ درصد است. منبع بزرگ برای تامین عضو چه کسانی هستند؟