با توجه به گزارش‌های رسیده در خصوص اِعمال شکنجه‌های روانی روی کانادایی‌های بازداشت شده در چین، اپک تایمز طی این گزارش نگاهی دارد به استفاده رژیم کمونیستی چین از انواع روش‌های آزار و شکنجه در بازداشتگاه‌های این کشور.
تقریبا سه سال قبل از آنکه دو کانادایی به نام‌های «مایکل کاوریگ» و «مایکل اسپوف»، توسط مقامات چینی بازداشت شوند، یک فعال سوئدی به نام «پیتر دیلین» در چین، شرایط مشقت‌بار مشابهی را تجربه کرده بود.
پیتر دیلین یکی از موسسان سازمان مردم‌نهاد «چاینا اکشن» است. این سازمان در راستای حمایت از وکلا و فعالین حقوق بشر چینی تلاش می‌کند. وی در ماه ژانویه ۲۰۱۶ در پکن بازداشت شد و به مدت ۲۳ روز در حبس و تحت بازجویی شدید قرار گرفت.
پیتر دیلین می‌گوید که مایکل کاوریگ، که همانند او در پکن دستگیر شده است، بر اساس تجربه شخصی، به احتمال زیاد در همان محلی نگهداری می‌شود که او نیز حبس شده بود. یعنی یک زندان مخفی چهار طبقه، در بخش جنوبی پکن. اما احتمال میرود که مایکل اسپوف، که در شمال شرق چین بازداشت شده است، در یک مرکز دیگری نگهداری می‌شود.
بازداشت هر دوی کاوریگ و اسپوف پس از آن صورت گرفت که خانم منگ، مدیر مالی شرکت هوآوی، در کانادا به جرم نقض تحریم‌های آمریکا بازداشت شد.
آقای پیتر دیلین به اپک تایمز گفت «احتمالاً کاوریگ با همان بازجوهایی روبرو شده است که در مورد من نیز گمارده شده بودند. چرا که فرستادن خارجی‌ها به آن بازداشتگاه معمولاً رایج نیست.»
آقای دیلین، معتقد است که شبانه روز مایکل کاوریگ در بازداشتگاه به این شکل می‌گذرد که مأموران هر روز به مدت چندین ساعت بازجویی به شیوه «پلیس خوب – پلیس بد» را برای وی ترتیب می‌دهند. جلسات بازجویی به شکلی تنظیم می‌شود که شب‌ها تا دیر وقت ادامه یابد. به این شکل آنها مطمئن می‌شوند که فرد بازداشت شده «خواب مناسب و کافی را از دست می‌دهد.»
شیوه «پلیس خوب – پلیس بد» در بازجویی، یک تاکتیک روانی مورد استفاده در بازجویی‌ها است که از طریق یک تیم شامل دو بازجو انجام می‌گیرد، به طوری که دو بازجو در ظاهر رویکردهای متضادی نسبت به موضوع بازجویی دارند.
پیتر دیلین می‌افزاید «هنگامی که وی تحت بازجویی نیست، در سلولش توسط دو نگهبان دائماً تحت نظر است. آنها کوچک‌ترین حرکات وی مانند اینکه در تحت خواب پهلو به پلو شود را ثبت می‌کنند.»
به گفته وی، «احتمالاً روی پنجره‌ها پرده‌های ضخیمی کشیده شده و همیشه لامپ‌ها روشن است. با این هدف که فرد بازداشتی از ساعت و زمان واقعی روز بی‌خبر بماند. نگهبانان دائماً در حال نظاره وی هستند. حتی در مواقعی که او اجازه پیدا می‌کند حمام برود یا دوش بگیرد.»
مایکل کاوریگ و مایکل اسپوف دسترسی محدودی به مقامات کنسولی کانادا دارند و از داشتن وکلای قانونی محروم شده‌اند.
سعید فریدا، رئیس کانادایی سازمان دیدبان حقوق بشر می‌گوید «روشن نگه داشتن چراغ‌ها در طول شب و روز در داخل سلول‌های زندان، یک شکل از شکنجه است که باعث محروم کردن فرد از خواب طبیعی می‌شود.»
پیتر دیلین سوئدی در مورد خودش می‌گوید «علاوه بر این که از خواب محروم بودم، به اعدام هم تهدید می‌شدم.»
وی می‌افزاید «با وجود شنجه‌های ذهنی ذکر شده، این دو فرد کانادایی، در زندان‌های چین، شرایط به مراتب بهتری نسبت به خود چینی‌ها دارند.»
به گفته پاتریک پوون، محقق چینی سازمان عفو بین‌الملل در هنگ کنگ، افرادی که در چین بازداشت شده‌اند اغلب در معرض انواع شکنجه‌ها و بدرفتاری قرار می‌گیرند.
این محقق می‌افزاید «عفو بین‌الملل گزارشاتی را دریافت کرده حاکی از آن که افراد بازداشت شده در چین ساعت‌ها مورد ضرب و شتم قرار می‌گیرند یا برای زمان‌هایی طولانی در حالتی دردناک روی «نیمکت ببر» قرار می‌گیرند.»
وی می‌گوید «بستن فرد در چنین موقعیتی روی نیمکت ببر، می‌تواند منجر به انواع آسیب‌های دردناک در وی شود.»
پون در انتها می‌افزاید «گروه‌های مختلفی توسط رژیم چین مورد آزار و شکنجه قرار می‌گیرند، از جمله تمرین‌کنندگان روش معنوی فالون دافا، اقلیت مسلمان اویغور، اهالی تبت و دیگر افراد. در این موارد رژیم از روش‌های مختلفی برای فشار و آزار و اذیت استفاده می کند. یک نمونه از این فشارها فرستادن افراد به اردوگاه‌های بازآموزی است. جایی که بیشتر شبیه “مراکز شستشوی مغزی” است و در آنجا زندانیان عقیدتی در معرض انواع سوءرفتارها قرار می‌گیرند.»
آزار و شکنجه
براساس گزارشی از دیدبان حقوق بشر، رژیم چین از هر آنچه که در دست دارد «برای ساکت کردن همه کسانی که خارج از دایره حامیان کر و کور حزب کمونیست چین هستند» استفاده می‌کند.
جوئل چیپکار، سخنگوی مرکز اطلاعات فالون دافا در تورنتو، می‌گوید که طبق گزارشات متعدد، آن دسته از تمرین‌کنندگان فالون دافا که در چین بازداشت شده‌اند، توسط مأموران رژیم چین انواع شکنجه‌ها را متحمل شده‌اند. شکنجه‌هایی نظیر به زور خوراندن داروهای روانی، سوءاستفاده جنسی و تجاوز به عنف، گرسنگی دادن، برهنه کردن فرد و قرار دادن او در هوای سرد، شکنجه از طریق وارد کردن شوک الکتریکی به وسیله باتون‌های برقی، بستن فرد در حالتی دردناک، تنها مواردی از این دست است. به گفته وی در موارد بسیاری زندانیان در نتیجه این شکنجه‌ها کشته شده‌اند.
فالون دافا، که به نام فالون گونگ نیز شناخته می‌شود، یک تمرین مدیتیشن و مراقبه است که بر اساس اصول حقیقت، نیکخواهی و بردباری است. طبق آمار دولت چین، پس از آن که این روش در سال ۱۹۹۲ عمومی شد، بین ۷۰ تا ۱۰۰ میلیون نفر از مردم چین به تمرین آن گرایش پیدا کردند. اما گرایش این تعداد چشمگیر از جمعیت چین به تمرین فالون‌گونگ باعث نگرانی و حسادت رهبر وقت حزب کمونیست چین، جیانگ زِمین شد. در نتیجه وی آزار و شکنجه‌ای وسیع و سراسری را علیه تمرین کنندگان این روش به راه انداخت.
چیپکار می‌گوید تمرین کنندگان فالون دافا به این دلیل مورد آزار و اذیت قرار گرفته‌اند که می‌خواهند به ایمان و اعتقاد خود پایبند و از آزادی عقیده بهره‌مند باشند. از آنجا که پایه و اساس حزب کمونیست چین، الحاد و ضدیت با خداپرستی است، این حزب می‌خواهد آنها را مجبور کند «دست از ایمان خود بکشند.»
وی می‌افزاید «آزار و شکنجه فالون گونگ بسیار جنون‌آمیز است. از تمرین کنندگان فالون گونگ پس از اینکه بازداشت می‌شوند، خواسته می‌شود برای آزاد شدن یک برگه کاغذ را امضاء کنند که در آن قید شده است که از این پس دیگر تمرین فالون گونگ را انجام ندهند و از اعتقادشان دست بکشند. فقط در این صورت می‌توانند آزاد شوند و به خانه برگردند.»
لوئیزا گِرِو، یکی از مسئولان پروژه حقوق بشر مسلمانان اویغور، تعدادی از روش‌های آزار و اذیت اقلیت مسلمان اویغور بازداشت شده را فهرست کرده است. از جمله ضرب و شتم آنان. در بسیاری از موارد، آنان بر اثر ضرب و شتم کشته شده‌اند.
وی می‌افزاید «این مهم است که آزار و شکنجه‌های روانی که توسط رژیم کمونیست چین به اقلیت مسلمان اویغور تحمیل می‌شود را شناسایی کنیم.» وی می‌گوید نوعی شکنجه که موجب “آسیب معنوی” می‌شود این است که برای مثال مسلمانان اویغور را مجبور به خوردن گوشت خوک می‌کنند.
به عقیده این فعال حقوق بشر «آدم ربایی دولتی چین، به شکلی که کودکان را به دور از والدین‌شان نگه می‌دارد نیز شکلی از آزار و شکنجه است که روی کودکان و والدین انجام می‌شود.»
طبق گزارش وزارت امور خارجه ایالات متحده در سال ۲۰۱۷ ، در قوانین تصویب شده در چین قید شده است که آزار و شکنجه فیزیکی و بدرفتاری با بازداشت شدگان در این کشور ممنوع است. اما گزارشات متعدد از داخل چین نشان می‌دهد که تعداد بی‌شماری از مردم چین مورد پس از بازداشت شدن مورد آزار و شکنجه قرار گرفته‌اند.
این گزارش تصریح می‌کند که در خصوص اقلیت مسلمان اویغور، آزار و شکنجه‌های سازمان یافته و رفتارهای تحقیر کننده توسط مأموران حزب کمونیست چین و نظام قضایی این کشور گزارش شده است.
این گزارش می‌افزاید «بیشترین گزارش‌های واصله در خصوص آزار و شکنجه گروه‌های مختلف در چین، مربوط به آزار و سرکوب تمرین‌کنندگان روش معنوی فالون گونگ بوده است.»
یک گزارش از عفو بین‌الملل تحت عنوان «ظاهراً بدون پایان: شکنجه و اعتراف گیری اجباری در چین»، اشاره می‌کند که استفاده از شکنجه در چین همچنان ادامه دارد. این گزارش می‌افزاید، آزار و شکنجه و سایر رفتارها و مجازات‌های غیرانسانی برای نقض آزادی انسان‌ها توسط حکومت در چین مدت‌ها است که رایج و شایع است.
مطالب دیگر:
ترامپ : غروب کمونیسم فرا رسیده است
دانشمندان : گرمایش زمین و تغییر اقلیم به هیچ وجه مبنای علمی ندارد
