روش های افزایش خودکارمدی در نوجوانان

اعتیاد به سیگار، مواد مخدر و الکل، با چگونگی ادراک فرد از خود رابطه دارد. معلوم شده است که افراد مبتلا به مواد مخدر و الکل و دخانیات، اعتماد به نفس پایین‌تری نسبت به افراد غیر معتاد دارند، در رفتارهای خود، تکانشی عمل می‌کنند و به هنگام روبرو شدن با مشکلات، به جای روبرو شدن با آنها و برخورد ریشه‌ای، از آنها اجتناب می‌کنند، چرا که توانایی‌های خود را دست کم می‌گیرند و خود را از پیش شکست خورده می‌دانند. می‌توان گفت که این افراد، ادراک خودکارآمدی پایینی دارند. حال سوال این است که چگونه می توان ادراک خودکارآمدی را در نوجوانان افزایش داد؟ در اینجا به برخی از راه کارهای موثر اشاره می نماییم.

فراهم کردن زمینه تجربیات موفقیت آمیز

 به واسطه شناختی که از توانمندی های فرزندتان دارید، او را در معرض انجام فعالیت هایی قرار دهید که می دانید از عهده آن بر می آید. لذا از تکالیف آسان تر شروع کنید و کم کم به سمت تکالیف دشوار حرکت کنید. موفقیت در تکالیف، عزت نفس نوجوان شما را افزایش می دهد و بر اعتماد به نفس او برای انجام تکالیف بعدی اثر مثبت می گذارد.

ترغیب و تشویق کلامی

 غافل نباشید که نوجوان شما هنوز هم به تایید و تشویق شما نیاز دارد. او دوست دارد موجودی باشد که شما به او افتخار می کنید، بنا براین سعی کنید با تشویق های کلامی، نوجوان خود را در مسیر پیشرفت قرار دهید.

نوجوانتان را در معرض الگوهای کارآمد قرار دهید

 قبل از انجام هر کاری، علاوه بر جسارت انجام آن کار، دانستن چگونگی انجام آن کار نیز اهمیت دارد. با ارائه ی الگوهای کارآمدی که کار مورد نظر را به درستی انجام می دهند، زمینه یادگیری را برای فرزندتان فراهم کنید. الگو می تواند شخصی خاص باشد یا در صورت در دسترس نبودن از فیلم ها و تکنولوژی آموزشی استفاده کنید.

کمال گرایی خود را کنار بگذارید

 بسیاری از والدین فکر می کنند شرط درست انجام دادن یک کار، کامل و بدون نقص انجام دادن آن است و در نتیجه با مشاهده کوچکترین نقصی فرزند خود را سرزنش نموده و از تلاش مجدد دلسرد می سازند. به خاطر داشته باشید که هیچ انسانی کامل نیست و هیچ کاری نیز بدون نقص نیست مخصوصا اگر در شروع کار باشد. اگر فرزند شما حتی پنجاه درصد از تکالیفش را درست انجام می دهد، سزاوار تایید تشویق و توجه شماست .

مشارکت با همسالان

نوجوانتان را ترغیب کنید با هم سن و سال هایش که در این فعالیت خاص دچار مشکل بوده اند و بر آن غلبه کرده اند، تشکیل گروه بدهد و از آن ها بخواهد به او کمک کنند.

تعامل با مدرسه

بر فعالیت های تحصیلی فرزندتان نظارت داشته باشید. به مدرسه سر بزنید و با معلم ها صحبت کنید تا در جریان پیشرفت او قرار بگیرید، همچنین می توانید در این زمینه با مشاوران مدرسه نیز مشورت کنید.

دکتر فرحناز کیان ارثی؛ مشاور و روانشناس خانواده