در دهه ۱۹۶۰، سرخک در بسیاری از نقاط جهان مرگبار بود و نرخ کشندگی آن در میان کودکان به ۵۰درصد می‌رسید. دانشمندان ویروس را از بدن بیماران خارج کردند و در فیبروبلاست‌های جنین مرغ کشت دادند. این فرآیند که فرآیند تضعیف نام دارد، ویروس را کم‌خطرتر می‌کند.
گاه از ویروس‌های کم‌خطر به عنوان واکسن استفاده می‌شود که تحت عنوان واکسن‌های ضعیف‌شده شناخته می‌شوند. واکسن ضعیف‌شده سرخک پس از آزمایشات بالینی موفق در دهه ۱۹۶۰، به‌طور گسترده به کار گرفته شد. بعدها، با واکسن‌های اوریون و سرخجه ترکیب شد و تحت عنوان واکسن سه‌گانه (سرخک، اوریون و سرخجه) که بسیار متداول است، مورد استفاده قرار گرفت.
در حال حاضر، تولید واکسن‌های ضعیف‌شده در برابر بیماری‌های جدید کمتر مورد توجه قرار می‌گیرد، زیرا همیشه این خطر وجود دارد که ویروس ضعیف‌شده قدرت بیماری‌زایی خود را به‌دست آورد، هرچند این احتمال کم است. در حال حاضر، برای تولید واکسن‌های جدید بیشتر از فناوری‌های جدید مانند واکسن‌های زیرواحد، نوترکیب و ام‌آر‌ان‌آ استفاده می‌شود، زیرا این واکسن‌ها ویروس زنده عامل بیماری‌زا را ندارند.
سویه اومیکرون ویروس سارس-کووید-۲ که اولین بار در آفریقای جنوبی شناسایی شد، در سراسر جهان گسترش یافته است. در اولین روز ژانویه، بیش از ۱ میلیون مورد جدید مبتلا به این سویه در ایالات متحده شناسایی شدند. تعداد بسیار زیاد موارد ابتلا، نگران‌کننده است. با این وجود، هنوز این سویه باعث تعداد بالای بستری و مرگ‌ومیر مورد انتظار نشده است و دعا می‌کنم این نرخ پایین تا پایان این موج ادامه پیدا کند.
دلایلی برای خوش‌بینی وجود دارد. در آفریقای جنوبی، اومیکرون در اواخر نوامبر ۲۰۲۱ شناسایی شد و حدود ۲۰ دسامبر به اوج رسید و اکنون در اواخر این موج قرار دارد. تعداد موارد جدید ابتلا در این کشور از تمام موج‌های قبلی بالاتر بود اما نرخ بستری ناشی از اومیکرون کمتر بود. واقعاً جالب این‌که میزان مرگ‌ومیر بسیار پایین است، حداقل ده برابر کمتر از سویه دلتا است.
چرا به نظر می‌رسد اومیکرون علی‌رغم سرعت انتشار بالاتری که دارد، کم‌خطرتر است؟
در مطالعه‌ای که در حال حاضر تحت داوری است، محققان دانشگاه هنگ‌کنگ دریافتند اومیکرون ۷۰ برابر سریع‌تر از ویروس اصلی سارس-کووید-۲ و سویه دلتا برونش انسان را آلوده می‌کند و در داخل آن تکثیر می‌شود که می‌تواند انتشار سریع‌تر اومیکرون را توجیه کند. این مطالعه نشان می‌دهد، عفونت ریوی ناشی از اومیکرون ده برابر کمتر از ویروس اصلی سارس-کووید-۲ است که می‌تواند نشان‌دهنده شدت کمتر بیماری باشد.
بنابراین سؤال این‌جا است که آیا اومیکرون می‌تواند یک سارس-کووید-۲ «ضعیف‌شده» باشد که دانشمندان پرورشش نداده‌اند؟ خب، یک واکسن خوب باید در سطح قابل‌قبولی ایمن باشد، موجب سطح بالایی از محافظت در برابر بیماری شود و دسترسی به آن آسان باشد.
هنوز در اواسط موج اومیکرون هستیم، اما هر روز داده‌های جدیدی به‌دست می‌آیند و تا کنون همه آن‌ها نشان داده‌اند که شدت اومیکرون بسیار کمتر از دلتا است.
با این حال، هم‌چنان ممکن است در شرایط خاص کشنده باشد، بنابراین احتمالاً سازمان غذا و داروی ایالات‌متحده اومیکرون را به‌عنوان واکسن ضعیف‌شده مورد تأیید قرار نمی‌دهد زیرا هنوز هم می‌تواند خطرناک باشد. اما از آن‌جا که این واکسن طراحی‌شده نیست و طبیعت آن را به بشر تحمیل کرده است، شاید اگر دو ویژگی دیگر ضروری یک واکسن خوب را داشته باشد، بتوان آن را به عنوان یک واکسن غیرکامل در نظر گرفت. این دو ویژگی عبارت هستند از: اثربخشی و دسترسی آسان.
در مورد اثربخشی، آیا ابتلا به اومیکرون می‌تواند در برابر انواع دیگر این ویروس از بدن محافظت کند؟
دانشمندان مؤسسه تحقیقات سلامت آفریقا به همراه دانشمندانی از بریتانیا، آلمان و ایالات‌متحده تحقیقی را تحت عنوان «ابتلا به اومیکرون می‌تواند ایمنی حنثی‌کننده در برابر سویه دلتا را تقویت کند» انجام داده‌اند که نشان می‌دهد ابتلا به اومیکرون می‌تواند در برابر نوع دلتا محافظت ایجاد کند.
پلاسمای بیماران علامت‌دار اومیکرون در روز ۱۴ام جمع‌آوری شد و نشان داده شد که نسبت به پلاسمای همان بیماران در روز اول، ۴.۴ برابر بیشتر توانایی خنثی‌سازی ویروس دلتا را دارد. این بدان معنی است که بیماران مبتلا به اومیکرون، چهارده روز بعد از ابتلا ایمنی بسیار بیشتری در برابر ویروس دلتا دارند.
در مورد سایر انواع کووید۱۹ یا سویه‌های در حال ظهور چهطور؟ آیا ابتلا به اومیکرون می‌تواند در برابر این سویه‌ها حفاظت ایجاد کند.
گرچه هنوز داده‌های کافی برای پاسخ قطعی نداریم، اما مطالعات امیدبخشی وجود دارند که ابتلا به اومیکرون بتواند در برابر سایر انواع شناخته‌شده فعلی و انواع احتمالی آتی ایمنی ایجاد کند.
دانشمندان دانشگاه کیپ‌تاون آفریقای جنوبی، روی بیماران مبتلا به اومیکرون آزمایش پاسخ سلول T را انجام دادند که ممکن است بتواند این اطمینان را به ما بدهد.
هنگامی‌که فرد مبتلا می‌شود، بدنش انواع مختلفی از پاسخ‌های ایمنی را ایجاد می‌کند. سلول‌های B آنتی‌بادی‌های خنثی‌کننده نسبتاً کوتاه‌مدتی تولید می‌کنند اما سلول‌های T ایمنی طولانی‌تری فراهم می‌آورند. مطالعه دانشگاه کیپ‌تاون نشان داد که هم ابتلای طبیعی به سویه‌های فعلی این ویروس مانند اومیکرون و هم واکسیناسیون می‌تواند منجر به پاسخ سلول‌های T شوند. نویسندگان به این نتیجه رسیده‌اند که با توجه به ایمنی طولانی‌مدت سلول‌های T، ابتلا به اومیکرون می‌تواند در برابر سویه‌های بسیار شدید کووید۱۹ ایمنی ایجاد کند.
مسئله دسترسی آسان چهطور؟
خب، اومیکرون این‌جا است و به سرعت در حال انتشار است. چه بخواهید چه نخواهید، احتمالاً اکثر مردم به آن مبتلا خواهند شد.
اگر اومیکرون چیزی شبیه واکسن ضعیف‌شده سرخک باشد و اثرات مشابهی داشته باشد، شاید تا قبل از پایان زمستان شاهد پایان همه‌گیری کووید۱۹ باشیم.
ممکن است این تنها خبر خوب دو سال گذشته در مورد کووید۱۹ باشد: ممکن است مادر طبیعت که گاه ماده ببری بسیار سخت‌گیر است، «واکسن ضعیف‌شده‌ای» را در اختیارمان قرار داده باشد که گرچه کامل نیست اما در برابر ویروس سارس-کووید-۲ مؤثر است: سویه اومیکرون.
نوشته: دکتر جو وانگ، دانشمند اصلی پروژه واکسن سارس سانوفی پاستور در سال ۲۰۰۳ بود. او اکنون رئیس تلویزیون سلسله تانگ جدید (کانادا)، شریک رسانه‌ای اپک تایمز است.
نظرات بیان شده در این مقاله نظرات نویسنده است و لزوماً منعکس کننده نظرات اپک‌تایمز نیست.
مطالب دیگر:
دیدگاه: سخنرانی سال نوی شی جین‌پینگ، نشان از بازگشت به دیکتاتوری مائو دارد
دستگیری معلمی که نوجوانی را بدون رضایت والدینش واکسینه کرد
کارشناس: مردم نباید بگذارند آمریکا در دام یک «دیکتاتوری علمی» بیفتد
