دینش دسوزا، فیلمساز، معتقد است شواهدی که در مستند جدیدش، «۲۰۰۰ قاچاقبر»، ارائه داده است، قاچاق گسترده و غیرقانونی آرا در در انتخابات ۲۰۲۰ را ثابت میکند.
دسوزا به اپکتایمز گفت: «مستند «۲۰۰۰ قاچاقبر» با استفاده از دو روش تحقیقاتی محکم و مستقل، موضوع را از هاله ابهام خارج میکند. شواهد آنقدر قانعکننده و قاطع هستند که چیزی برای بحث باقی نمیگذارند.»
این فیلم در دوم و چهارم می در ۳۰۰ سالن سینما در آمریکا به نمایش درمیآید.
دسوزا، که یکی از همکاران اپکتایمز است، میگوید یک گروه تحقیقاتی با استفاده از ردیابی تلفنهای همراه و فیلمهای ویدئویی اثبات کرده که واسطههای غیرمجاز به نام «قاچاقبر» هزاران برگه رأی غیرحضوری را در ازای پول از رأیدهندگان جمع کردهاند و در صندوق انداختهاند که در تمام ۵۰ ایالت غیرقانونی است.
تلفنهای همراه یک سیگنال یا «پینگ» منحصربهفرد و قابل شناسایی از خود صادر میکنند. این مستند ادعا میکند که محققان تریلیونها پینگ را تجزیه و تحلیل کردهاند تا حرکات هزاران قاچاقبر را در هفتههای قبل از انتخابات ریاستجمهوری ۲۰۲۰ بررسی کنند.
دسوزا میگوید: «چه کسی فکرش را میکرد که محققان بتوانند به گذشته نگاه کنند و چنین چیزهایی را کشف کنند؟»
دسوزا میگوید، علاوه بر آن، این محققین میلیونها دقیقه از فیلمهای نظارت تصویری را غربال کردند و توانستند تعداد زیادی قاچاقبر را شناسایی کنند که صندوقهای رأی غیرحضوری را پر میکردند. او میگوید که این ویدئوها قاچاقبرها را نشان میدهد که از خود عکس میگیرند تا مدرکی مبنی بر ارائه خدمات به کارفرمایان خود داشته باشند تا بتوانند دستمزدشان را بگیرند.
او میگوید: «همه صندوقها تحت نظارت تصویری نبودند، اما [صندوقهای تحت نظارت] به اندازهای بودند که شواهد غیرقابل انکاری را از نهادهای دولتی در اختیارمان قرار دهند. «۲۰۰۰ قاچاقبر» بسیاری از این فیلمهای دیدهنشده را در بر دارد که نشان میدهند قاچاقبرهای دستکشبهدست از شهرستانی به شهرستان دیگر حرکت میکنند تا آرای غیرحضوری را در صندوقها بیندازند، اغلب در تاریکی شب.»
بیشتر فیلم روی ایالت جورجیا متمرکز است که طبق آمار سازمان ترو د ووت که وظیفه انجام تحقیقات را بر عهده داشت، ۲۴۲ قاچاقبر متروی شهر آتلانتا در این ایالت در طی انتخابات اواخر سال ۲۰۲۰، ۵۶۶۸ توقف در اطراف صندوقهای جمعآوری آرای غیرحضوری داشتند.
به گفته این گروه، فعالیتهای غیرقانونی مشابهی در آریزونا، ویسکانسین، پنسیلوانیا، تگزاس و میشیگان مشاهده شد. این سازمان تخمین میزند که حداقل ۴.۸ میلیون رأی در سطح ملی قاچاق شده باشد. سازمان حقوق بشری فرستفریدمز تأمین مالی این تحقیقات را بر عهده داشت.
دسوزا میگوید در طی تاریخ ایالاتمتحده، هر دو طرف از تقلب انتخاباتی بهره گرفتهاند، بنابراین «نمیتوان آن را غیرعادی تلقی کرد.» دموکراتها سابقه خاصی در تقلب انتخاباتی در مناطق شهری دارند.
«همهگیری کووید۱۹ فرصتی را برای تقلب در مقیاسی ایجاد کرد که قبلاً قابل تصور نبود. سیل برگههای رأی و صندوقهای غیرحضوری فرصت بسیار بزرگتری را به وجود آورد.»
دسوزا میگوید نگران فشار دموکراتها برای متمرکزکردن شیوه برگزاری انتخابات در سطح ایالتی و ملی است.
او میگوید: «تنها چیزی که بایدن، پلوسی و دموکراتها را از اجرای برنامههای خود باز میدارد، مخالفت یکپارچه جمهوریخواهان است. در سرتاسر آمریکا، دموکراتها در تلاش هستند تا از شر تدابیر امنیتی انتخاباتی ایالتها خلاص شوند. میخواهند تقلب را قانونی کنند.»
دسوزا تزریق پولهای خصوصی برای کمک به پرداخت هزینههای انتخابات را «بسیار نگرانکننده» میداند.
این پول عمدتاً از سازمانهای غیرانتفاعی به دست میآید که میلیاردرهایی مانند زاکربرگ ادارهشان میکنند. ظاهراً از نظر سیاسی بیطرف هستند اما در واقعیت اینچنین نیستند.
«این سازمانهای غیرانتفاعی محلیها را تحت فشار قرار دادند تا برای دریافت میلیونها دلار کمک مالی، بپذیرند که چیزهایی مانند صندوقهای رأی غیرحضوری داشته باشند.»
دسوزا میگوید این سازمانهای غیرانتفاعی در نوامبر ۲۰۲۰، هزینههای برنامهها و تبلیغاتی را پرداخت کردند که فعالانه «افراد خاصی را تشویق میکردند بیرون بیایند و رأی بدهند.»
بر اساس گزارش مرکز فناوری و زندگی مدنی که زاکربرگ تأمین مالی آن را بر عهده دارد، این پول برای کمک به شهرداریها برای مقابله با چالشهای بهداشت عمومی ناشی از این همهگیری اختصاص داده شده است.
دسوزا به اپک تایمز گفت: «در فیلم «۲۰۰۰ قاچاقبر»، امروز داریم بزرگترین تابوی سیاست آمریکا را میشکنیم و میگوییم دموکراتها و چپها با تقلب قاعدهمند و سازماندهیشده، نتیجه انتخابات ۲۰۲۰ را به سرقت بردند.»
دسوزا با توجه به قدرت فرهنگ توقیف میگوید مراقبت زیادی برای اکران این فیلم روی آنچه که او آن را «سکوهای غیرقابل توقیف» میخواند، انجام شده است.
او میگوید: «باورش سخت است که در آمریکا به این نقطه رسیدهایم، اما افسوس که این اتفاق افتاده است.»
«زمانی که نویسنده یا عضو یک اتاق فکر بودم، خیلی اذیت نشدم. زمانی تبدیل به یک هدف سیاسی شدم که کم کم مخاطبان وسیعتری پیدا کردم.»
هنگامی که از دسوزا پرسیده شد چرا تمایل دارد خود را در معرض توقیف قرار دهد، گفت: «من از سیستمی دفاع میکنم که این امکان را برای مهاجری از هند، پسری در پایینترین سطح، فراهم کرد؛ سیستمی که چنین پیشرفت اقتصادی و اجتماعی را ممکن میکند.»
دسوزا مستندهای مختلفی تولید کرده است که سه تای آنها جزو ۱۰ فیلم مستند سیاسی پردرآمد تمام دوران قرار دارند.
مطالب دیگر:
هزاران کارمند تسلای شانگهای و کارخانههای تامین اپل به کووید۱۹ مبتلا شدهاند