به دنبال مرگ ناگهانی یک سیاستمدار اصلاحطلب محبوب به نام هو یاوبانگ، حدود ۲۰۰ هزار دانشجو روز ۲۲ آوریل ۱۹۸۹ در میدان تیانآنمن پکن جمع شدند. آنها منتظر شدند که پیکر این سیاستمدار به آن مکان برسد تا آن را تشییع کنند، اما این اتفاق نیافتاد.
در نتیجه دانشجویان، در حالی که خشمگین بودند، برای چند هفته در میدان تیانآنمن ماندند، با این هدف که رویایشان در جهت رهایی کشورشان از استبداد کمونیستی و رسیدن به دموکراسی محقق شود.
این تظاهرات صلحآمیز و بدون خشونت آنان، میتوانست به درخششی از امید بیانجامد،… تا اینکه ارتش وارد عمل شد.
از روز ۲۰ ماه می، حکومت نظامی برقرار بود، اما چه شد که روز چهارم ژوئن ارتش دست به قتلعام دانشجویان زد؟
۱- قتل عام گسترده توسط رژیم چین
به گفته یک منبع از درون دولت چین که نامش فاش نشده است، حداقل ۱۰۴۵۴ نفر توسط رژیم کمونیستی چین در میدان تیانآنمن قتلعام شدند. این رقم به مراتب بیشتر از تعداد تلفات «رسمی» است که ۲۰۰ نفر ذکر شده است.
در بخشی از سند محرمانهای، که توسط آلن دونالد، سفیر انگلیس در چین در سال ۱۹۸۹ به دست آمد، گفته شده است که «روز ۴ ژوئن ۱۹۸۹، دانشجویان توسط تانکها قتلعام شدند، و اجسادشان توسط خودروهای زرهی، له شد، و توسط بولدوزر جمعآوری شد.»
هنوز تأیید نشده است که چه تعداد دیگر، در جریان اعتراضات غیرمسلحانه دانشجویان و پس از آن قتل عام شدند.
۲- صادر کننده دستور قتلعام هنوز زنده است
ارتش چین، برای اینکه دانشجویان را در برابر تانکها تسلیم کند و با وارد آوردن بیشترین آسیب آنها را به قتل برساند، از گلولههایی استفاده کرد که سر آنها پس از شلیک و هنگام اصابت به هدف، چند شعبه میشود و به شکل وحشتناکی باعث دریده شدن گوشت و پوست و استخوان میشود. استفاده از این گلولهها که «دام-دام» نام دارند، توسط کنوانسیون ژنو ممنوع اعلام شده است.
سؤال باقیمانده این است که چه کسی دستور چنین قتل عام وحشیانهای در خصوص مردم غیرنظامی، غیر مسلح، و آزادی خواهی را صادر کرد؟
رهبر حزب کمونیست در زمان کشتار دانشجویان، دنگ شیائوپینگ بود، که وی تحت تأثیر پیشنهاد جیانگ زِمین، برای سرکوب دانشجویان ارتش را به میدان آورد. دنگ، در روزهای پیش از قتلعام، جیانگ زمین را از رئیس حزب در شانگهای به دبیرکل حزب کمونیست چین ارتقا درجه داد، و به او این اختیار را داد تا هر آنچه که مایل است انجام دهد.
در واقع، جیانگ زمین، مغز متفکر قتل عام بود و دستور داد ارتش در تاریخ ۴ ژوئن استراتژی خونین خود را پیاده کنند. به این شکل «دروازه صلح آسمانی» (میدان تیانآنمن)، به طور ناگهانی به جهنمی روی زمین تبدیل شد.
۳- سوءاستفاده بی رحمانه از قدرت
قتل عام میدان تیانآنمن، تازه شروع سوء استفاده ظالمانه از قدرت توسط جیانگ زِمین بود. وی به ارتکاب فجیعترین جنایاتی که حتی تصورش ممکن نیست ادامه داد. در پی قتلعام خونین دانشجویان، جیانگ وارث مقام دنگ شیائوپینگ شد، و اینگونه در سال ۱۹۹۳ به رهبری حزب رسید.
جیانگ ، یک مارکسیست، و جاسوس دفتر شعبه شرق دور کاگب (سرویس اطلاعاتی و امنیتی شوروی سابق) بود، که از طریق رهبری کشتار دانشجویان چهره واقعیاش شروع به نمایان شدن کرد، و در ادامه حتی به رهبری جنایات خونینتری ادامه داد.
در سال ۱۹۹۹، جیانگ در پی تلاش برای «ریشه کن کردن» فالون گونگ، که یک تمرین معنوی و محبوب در میان مردم چین بود برآمد. پس از آنکه تعداد تمرین کنندگان این روش معنوی و صلحآمیز افزایش یافت و طبق آمار رسمی به حدود ۱۰۰ میلیون نفر رسید، از تعداد اعضای حزب کمونیست در آن زمان فراتر رفت.
تحت رهبری جیانگ، یک مبارزه تبلیغاتی از طریق پخش اطلاعات غلط علیه فالونگونگ و در نتیجه مسموم کردن ذهن مردم علیه این تمرین معنوی شکل گرفت. از جمله حیله بدنام کردن فالون گونگ از طریق ایجاد یک «خودسوزی» ساختگی در میدان تیانآنمن، و نسبت دادن آن به تمرین کنندگان فالون گونگ، که به این شکل، جیانگ زمین با موفقیت مردم چین را فریب داد، و این اقدام راه را برای گام بعدی جیانگزمین هموار کرد: «متحول کردن» اجباری، یا «نابود کردن» تمرینکنندگانی که از ادامه تمرینات خود دست نمیکشند.
سیاست نسلکشی جیانگزمین، که باعث قتلهای سازمانیافته تعداد بسیار زیاد و نامشخصی از مردم چین شد، همچنان ادامه یافت که برداشت اعضای بدن زندانیان عقیدتی، از جمله تمرینکنندگان فالون گونگ، که منجر به مرگ قربانی میشود بخشی از آن است.
تاکنون بیش از ۲۰۹ هزار پرونده قضایی علیه جیانگ زمین در نقاط مختلف دنیا تشکیل شده است که وی را به مورد دادخواستترین دیکتاتور تاریخ تبدیل کرده است.
۴- اطلاعاتی هولناک از کشتار میدان تیانآنمن
پس از کشتار چهارم ژوئن، گزارشگر روزنامه بلکلاک، پیامهای تکاندهندهای را روی تلکس خبری از طریق سفارت کانادا در چین، از آنچه در تیانآنمن روی داد دریافت کرد.
«پیرزنی که برای شفاعت دانشجویان، در مقابل سربازان زانو زد، توسط سربازان کشته شد.»
«پسری جوان در حالی که زن و کودک ۲ سالهاش را در بغل گرفته بود، زیر چرخهای یک تانک میرود.»
«تانک دور میزند و آنها را له میکند.»
«سربازان تا زمان خاتمه مهمات مسلسلها، شلیک را ادامه میدادند.»
تعداد گلولههای شلیک شده به غیرنظامیان در تیانآنمن باورکردنی نبود. «گلولهها به خانههای مجاور میدان کمانه میکرد و بسیاری از ساکنین خانهها کشته شدند.»
خبرنگار روزنامه بلکلاک، گفت که «سفارت (کانادا)، این قتلها را وحشیانه توصیف کرده است.»
همچنین بر روی این تلکس خبری آمده است که «اکنون آنها وارد دورهای از سرکوب شرورانه میشوند که طی آن محکومیتها و ترس از آزار و شکنجه، باعث وحشت مردم می شود.»
دیپلماتهای کانادایی همچنین افزودند که در پی این قتلعام حدود ۱۰۰۰ تن کشته شدهاند، اما رقم دقیقی تعیین نشده است.
«احتمالاً تصور میشد که قتل عام چند صد نفر یا چند هزار نفر، جمعیت را متقاعد میکند که دیگر اعتراضات خود را دنبال نکنند، و به نظر میرسد که این جواب میدهد.»
پیامهای مخابره شده توسط تلکس خبری مخفی انگلیس، که توسط وب سایت خبری HK01، به دست آمده و منتشر شده است، جزئیات بیشتری درباره جنایات ارتش ۲۷ام استان شانگزی، در میدان تیانآنمن را افشا میکند.
«ارتش ۲۷ام دستور داد که به هیچ کس رحم نشود و سربازان به زخمیها شلیک کنند. چهار دانشجوی دختر زخمی که برای نجات زندگی خود التماس میکردند، مورد هدف قرار گرفتند.
مادر یک دختر ۳ ساله زخمی، در حالی که به کمک دخترش میشتافت تیرباران شد، درست همانطور که شش نفر دیگر چنین شدند.»
«به هزار نفر از افراد باقی مانده در میدان گفته شد که میتوانند از طریق خیابان ژنگوی لو فرار کنند، اما در آنجا گلولهباران شدند.»
۵ – چهارم ژوئن، موضوعی بسیار تابو در چین امروز
علیرغم اینکه هر سال در شب چهارم ژوئن در هنگکنگ، مردم به یاد قربانیان میدان تیانآنمن مراسم شمعافروزی دارند، اما در داخل سرزمین اصلی چین چنین آزادی وجود ندارد و صحبت درباره قتلعام تیانآنمن، و یا حتی ذکر چهارم ژوئن یا ۴ / ۶ ، ممکن است باعث ناپدید شدن فرد شود.
در سال ۲۰۰۷، ژانگ ژونگشان، استاد دانشگاه یانتای، ویدئویی از قتلعام را که از طریق یک وبسایت خارج از کشور به دست آورده بود را در کلاس درس خود نشان داد. در نتیجه وی به سه سال زندان محکوم شد.
این استاد دانشگاه پس از آزادی در مصاحبهای با اپک تایمز گفت «من تصور میکردم که در بدترین حالت، رئیس دانشگاه در جلسهای در مقابل همکارانم از من انتقاد کند. فکر نمیکردم که رژیم کمونیستی مرا زندانی کند. حتی اگر از یک رویداد تاریخی سخن بگویم، آیا غیرقانونی است؟»
چه کسی جرات دارد درباره این موضوع در چین صحبتی کند، در حالی که از عواقب آن مطلع است؟
امسال سی و یکمین سالگرد قتلعام میدان تیانآنمن برگزار شد.
آیا رهبران فعلی چین در پی جبران مافات برمیآیند و جیانگ زمین را به خاطر جنایات متعددش محاکمه خواهند کرد؟ فقط زمان میتواند بگوید.
مطالب دیگر:
چرا باید گروه «آنتیفا»، تروریستی قلمداد شود؟
