گرانت نیوشام، محقق و نویسنده
یکی از دوستانم که در مسائل دفاعی حوزه هند و اقیانوس آرام تحقیق میکند، سوالی را از من پرسید که بسیاری از افراد در مورد آن فکر میکنند.
پس از سفر اخیر نانسی پلوسی، رئیس مجلس نمایندگان آمریکا به تایوان، چین مجموعهای از اقدامات تهاجمی را با هدف قرار دادن تایوان آغاز کرد که بیسابقهترین مانور نظامی این کشور به حساب میآمد. پرسش این بود «در آستانه بیستمین کنگره حزب کمونیست چین که تا پایان سال برگزار میشود، آیا چین فشارش را بر تایوان افزایش خواهد داد یا برعکس کاهش میدهد؟ و یا حالت فعلی را حفظ میکند؟»
پاسخ من این بود «چین دارای یک جدول زمانی برای تصرف تایوان است. در صورت امکان سریعتر یا کندتر حرکت خواهد کرد. خط زمانی “پایان” چه زمانی است؟ تا سال ۲۰۳۰، شاید هم زودتر.» پکن ترجیح می دهد تایوان را بدون جنگ و در حالت ایده آل بدون درگیری با آمریکاییها به دست آورد.
بیستمین کنگره آتی حزب تا حدودی رفتار رژیم چین در قبال تایوان را شکل میدهد، اما من فکر میکنم این متغیر کمتر اهمیت دارد. شی جین پینگ دشمنان زیادی دارد، اما کنترل او بر اوضاع به اندازه کافی قوی به نظر میرسد.
به نظر میرسد تصمیمگیری چین بیشتر تحت تأثیر وضعیت امور در سمت ایالات متحده است. به طور خاص، هرچه ایالات متحده (و دولت بایدن) ضعیف، حواس پرت و سردرگم به نظر برسند، کمونیستهای چینی فشار بیشتری بر تایوان وارد خواهند کرد که این شامل محکم کردن حلقه نظامی نیز میشود.
و همچنین سؤال بسیار مهمی در خصوص «اراده» وجود دارد. اینکه آیا در حالی که چین اقدامات فزاینده خود را علیه تایوان انجام میدهد، دولت بایدن صلابت، استحکام و تندخویی لازم برای واکنش موثر را دارد یا خیر. حداقل از دیدگاه من، واکنش دولت بایدن به تحرکات اخیر چین برای محاصره و حمله به تایوان ضعیف بوده است.
واکنش دولت بایدن تا حد زیادی منفعلانه بوده است، با این امید که چین از این کار عقب نشینی کند و بسیاری از بخشهای نخبگان، مفسران، بازرگانان و طبقات رسمی ایالات متحده از آمریکا خواستند که مسائل را تشدید نکند.
واشنگتن حتی یک آزمایش موشکی برنامه ریزی شده در اقیانوس آرام را «به تعویق انداخت» و آن را گامی «مسئولانه» برای تشدید نشدن بیشتر مسائل ارزیابی کرد. اما پکن آن را یک نقطه ضعف میدانست.
برخی از آمریکاییهای دارای نفوذ فکر میکنند که ایالات متحده مقصر است یا کسانی که حاضرند هر چیزی را که برای آرام کردن چین لازم است بپذیرند و «گروههای صلح» و عوامل نفوذی، از جمله چینیهای پر نفوذ در ایالات متحده که در کنار چین ایستادهاند.
روسای حکچ ممکن است فکر کنند که احتمالاً زمان استفاده از نیروی بیشتر علیه تایوان فرا رسیده باشد و ممکن است هرگز فرصت بهتری وجود نداشته باشد.
چیز دیگری که به دوستم توصیه کردم این بود که به «فریب» چین توجه ویژهای داشته باشد. میتوانید شرط ببندید که هر چیزی که در پیش است دقیقاً آنطور که پیشبینی میشود و یا جامعه اطلاعاتی میگوید اتفاق نخواهد افتاد. آنها بیشتر از چهار دهه است که در مورد چین اشتباه میکنند.
اگرچه به نظر میرسد چینیها در مورد تایوان از خود آرامش نشان میدهند، و پیشنهاد ملاقات با جو بایدن را میدهند، اما واقعیت این است که حزب کمونیست چین به همان شکلی در مورد تایوان عمل میکند و آن را تعقیب میکند که مار پیتون طعمهاش را خفه میکند، یعنی هرگز فشار را کاهش نمی دهد. ممکن است کمی بایستد و منتظر بماند تا طعمه کمی حرکت کند یا نفس بکشد، اما پس از آن حلقهاش را بیشتر سفت میکند و در نقطهای اجتناب ناپذیر، فشار نهایی فرا میرسد و قربانی بیچاره تمام میکند. مار پیتون هرگز انگیزه خود را از دست نمیدهد.
نوشته: گرانت نیوشام، محقق و نویسنده
نظرات بیان شده در این مقاله نظرات نویسنده است و لزوماً منعکس کننده نظرات اپک تایمز است.
مطالب دیگر:
مقاله جدید ساینس نشان میدهد که تزریق واکسن به انتشار اومیکرون دامن میزند
هیئت تحریریه اپک تایمز: حمله به ترامپ و فرسایش سیستم قضایی آمریکا
دیدگاه: گروهی از هکرها بهدنبال اطلاعات دیانای امریکاییها هستند
