شن ژونگ‌یانگ که زمانی یک متخصص مشهور پیوند عضو در چین بود، اخیراً توسط رژیم کمونیستی چین از صحنه خارج شد و از کمیته ملی کنفرانس مشورتی سیاسی چین برداشته شد.
شن قبلاً رئیس مرکز پیوند عضو در بیمارستان مرکزی اول تیانجین و بیمارستان عمومی پلیس مسلح مؤسسه پیوند کبد بود. در وب‌سایت رسمی بیمارستان مرکزی اول تیانجین، شن به‌عنوان «یک متخصص معروف پیوند عضو» معرفی شد.
براساس وب‌سایت بیمارستان، «در سال۱۹۹۸، او اولین مؤسسه پیوند عضو را تأسیس کرد و بسیاری از کارکنان پیوند عضو را آموزش داد. او با سرپرستی یک گروه، به حدود ۷۰ بخش پزشکی در کشور کمک کرد که پیوند کبد را انجام دهند. طی ۲۰ سال او و گروهش بیش از ۱۰هزار پیوند کبد انجام دادند.»
در وب‌سایت اداره جبهه متحد کار چین، گفته می‌شود که تا سال۲۰۱۰ بیمارستان مرکزی اول تحت رهبری شن ۵هزار عمل پیوند کبد انجام داده است.
در معرفی دیگری درباره شن در صفحه بایدو بایکه یا همان فرهنگ جامع بایدو، بیان می‌شود که شن تا سال۲۰۱۴ تقریباً ۱۰هزار عمل پیوند کبد انجام داده است که یک‌چهارم کل عمل‌های پیوند کبد کشور را تشکیل می‌دهد.
مشارکت شن در چنین حجم بالایی از عمل‌های پیوند عضو، جنایتِ دولتیِ سیاهی را در چین آشکار می‌کند و آن کشتن تمرین‌کنندگان زنده فالون گونگ و سایر زندانیان عقیدتی به‌خاطر اعضای بدن‌شان است.
فالون گونگ یا همان فالون دافا، یک تمرین تزکیه و مدیتیشن باستانی برای پالایش و پرورش بدن و ذهن است که برپایه اصول «حقیقت، نیک‌خواهی، بردباری» بنا نهاده شده است و از سال ۱۹۹۹ توسط حزب کمونیست چین تحت آزار و شکنجه وحشیانه قرارگرفته است.
بیشتر بخوانید: فالون دافا، تمرینی معجزهآسا برای سلامتی جسم و ذهن
تاریخچه برداشت اعضای بدن
برخلاف بسیاری از کشورهایی که سیستم اهدای عضو تثبیت‌شده‌ای دارند، چین چنین سیستمی ندارد. مردم چین تحت تأثیر فرهنگ سنتی ترجیح می‌دهند که پس از مرگ، بدن‌شان را دست‌نخورده نگاه دارند و تعداد کمی از آنها ایده اهدای اعضای بدن را که طب غربی پیشنهاد کرده پذیرفته‌اند.
مشخص شده است که رژیم کمونیستی چین اعضای بدن زندانیان اعدامی را برای پیوندهای اعضایی که مقامات رده‌بالا نیاز داشتند استفاده می‌کرده است. اما به‌دلیل تعداد محدود زندانیان اعدامی و وضعیت سلامتی اعضای بدن آنها، این کار فقط در مقیاسی کوچک انجام می‌شد.
پس از اینکه حکومت کمونیستی چین دستور آزار و شکنجه فالون گونگ را صادر کرد، از ژوئیه۱۹۹۹ تعداد عمل‌های پیوند عضو به‌سرعت بالا رفت. در آوریل۲۰۰۶ همسر سابق جراحی که در برداشت اجباری اعضای بدن تمرین‌کنندگان زنده فالون گونگ دست داشت، برای افشای این فجایع هولناک قدم پیش گذاشت.
تحقیقات مداوم
از آن زمان، فعالان حقوق بشر درخصوص این جنایت وحشتناک برداشت اعضای بدن از اشخاص زنده تحقیق کرده‌اند.
در ژوئیه۲۰۰۶، دیوید کیلگور، وزیر سابق امور خارجه کانادا در امور آسیا اقیانوسیه و دیوید ماتاس، وکیل حقوق بشر کانادایی، گزارشی ۴۵ صفحه را ارائه دادند که این‌طور نتیجه‌گیری کرد: «… از سال ۱۹۹۹ دولت چین و سازمان‌های آن در نقاط مختلف این کشور، به‌طور مشخص بیمارستان‌ها و همچنین بازداشتگاه‌ها و “دادگاه‌های خلق”، تعداد زیاد اما نامعلومی از زندانیان عقیدتی فالون گونگ را به کام مرگ کشانده‌اند. اعضای حیاتی آنها مانند قلب، کلیه، کبد و قرنیه عملاً به‌طور همزمان برای فروش به قیمت‌های بالا، گاهی به خارجی‌هایی که معمولاً زمان طولانی برای چنین اعضای بدن اهدایی در کشور‌های زادگاه‌شان منتظر می‌مانند، برداشته شدند.»
در ژوئن۲۰۱۶ همراه با اتان گاتمن، یک نویسنده محقق آمریکایی، این سه نفر گزارش به‌روز رسانی‌شده تحقیقاتی را درخصوص برداشت اجباری اعضای بدن در چین ارائه دادند. آنها صدها بیمارستان در چین را مورد بررسی قرار دادند و دریافتند که آنها اعضای پیوندی را دو هفته بعد از «سفارش،» به بیماران‌شان پیشنهاد کردند. این تنها درصورتی امکان‌پذیر است که منبع بزرگی از تأمین اعضای بدن موجود باشد.
همچنین تحقیقات آنها نشان داد که تعداد واقعی عمل‌های پیوند انجام شده توسط چند بیمارستان چین در هر سال از تعداد رسماً گزارش شده کل پیوندهای عضو در کشور، سالیانه بین ۱۰ تا ۱۵هزار، فراتر رفته است. بنا بر این گزارش، این تعداد بالای شوکه‌کننده از اعضای پیوند شده بین سال ۲۰۰۶ و ۲۰۱۶، عمدتاً از تمرین‌کنندگان فالون گونگ بازداشت و حبس شده به‌خاطر امتناع از رها کردن باورش بوده است.
در ۱۳ژوئن۲۰۱۶، مجلس نمایندگان ایالات متحده به‌اتفاق آراء قطعنامه ۳۴۳ را تصویب کرد که خواهان «پایان دادن فوری برداشت اعضای بدن از تمام زندانیان عقیدتی» توسط چین شد. این قطعنامه از چین خواست که به آزار و شکنجه ۱۷ساله فالون گونگ خاتمه دهد و تمام تمرین‌کنندگان فالون گونگ و سایر زندانیان عقیدتی را آزاد کند. همچنین آن درخواست کرد که حزب کمونیست چین «اجازه دهد تا یک تحقیق و بررسی معتبر، شفاف و مستقل درباره سوءاستفاده‌های مرتبط با پیوند اعضای بدن» انجام شود. آخرین و نه کم‌اهمیت‌ترین موضوع این بود که آن از وزارت کشور ایالات متحده خواست تا هر سال درخصوص اجرای شرط ممنوعیت صدور روادید به چینی‌ها و سایر ملیت‌هایی که در پیوند اجباری اعضا یا بافت‌های بدن دست داشته‌اند به کنگره گزارش دهد.
از ماتاس، کیلگور و گاتمن دعوت شد تا در جلسه استماع پارلمان اروپا در ۲۹ژوئیه۲۰۱۶ شرکت کنند. آنها گزارش به‌روزرسانی‌شده خود را درخصوص برداشت برنامه‌ریزی‌شده اعضای بدن در چین ارائه کردند و از اتحادیه اروپا خواستند که برای توقف این قساوت اقدام کند.
ماتاس بیان کرد که نتیجه نهایی که از تحقیقات به‌دست آمده این است که رژیم کمونیستی چین تمام کشور را وادار کرده است تا در این قتل‌عام گسترده شرکت کنند. او گفت که قربانیان عمدتاً تمرین‌کنندگان فالون گونگ و همچنین اویغورها، تبتی‌ها و اعضای کلیسای خانگی هستند و سرکوب این افراد توسط حزب کمونیست چین وسیله‌ای برای به‌دست آوردن اعضای بدن برای پیوند عضو بوده است.
همان‌طور که ماتاس اشاره کرد، هنگامی که جنایتی در مقیاسی وسیع اجرا می‌شود و ده‌ها هزار نفر کشته می‌شوند، تعداد مجرمان کمتر از قربانیان نخواهد بود. او چند دسته از این افراد را نام برد: کسانی که آزمایش خون و همچنین تست اعضای بدن بر تمرین‌کنندگان فالون گونگ انجام دادند، نگهبانان زندان که تمرین‌کنندگان را به زندان وارد کردند، پزشکان و پرستارانی که عمل‌های جراحی پیوند عضو را انجام دادند، نمایندگان اداره ۶۱۰ که مسئول آزار و شکنجه بودند و کسانی که نفرت علیه تمرین‌کنندگان را گسترش دادند.
یک دادگاه مستقل خلق که به نام دادگاه درباره چین نامیده شد، در داوری نهایی که در ۱۷ژوئن۲۰۱۹ در لندن ارائه داد بیان کرد که دلایل واضحی وجود دارد که برداشت اجباری اعضای بدن سال‌ها است که «در مقیاس چشمگیری» در چین روی داده است.
درحالی‌که رژیم چین از سال۲۰۱۵ ادعا کرده است که پیوندهای عضو از اهداکنندگان داوطلب تأمین شده است، نتیجه‌گیری این دادگاه این بود که این عمل هنوز درحال انجام است.
هیئت تحقیقاتی بیان کرد که مسجل است که اعضای بدن از تمرین‌کنندگان محبوس فالون گونگ تأمین می‌شود که «احتمالاً منبع اصلی» هستند.
رئیس این دادگاه سِر جفری نایس کیوسی هنگام تحویل این داوری در ۱۷ژوئن بیان کرد: «نتیجه نشان می‌دهد که تعداد بسیار زیادی از افراد براثر مرگ‌های پنهانی و توصیف‌ناپذیر درگذشته‌اند و اینکه ممکن است تعداد بیشتری به روش‌های مشابه متحمل آن شده باشند.»
این هیئت تحقیقاتی بین‌المللی پس از مورد ملاحظه قرار دادن دلایل شفاهی و کتبی مختلف مانند اقرارهای بیش از ۵۰ شاهد که طی دو جلسه استماع عمومی داده شد، به نتیجه‌گیری خود دست یافتند.
نوشته: مینگهویی
مطالب دیگر:
برای پیوند عضو به چین سفر نکنید!
