logo_eet

آلمان: جلسه در مورد تصویب قانون مسئولیت‌پذیری جهانی حقوق‌بشر مگنیتسکی

(Andreas Rentz/Getty Images)
وزارت خارجه آلمان
(Andreas Rentz/Getty Images) وزارت خارجه آلمان

جلسه عمومی رسیدگی به تصویب نسخه‌ای از قانون مسئولیت‌پذیری جهانی حقوق‌بشر مگنیتسکی توسط پارلمان آلمان در برلین در ۱۴سپتامبر۲۰۲۰ برگزار شد.

در اکتبر۲۰۱۹، رالف گرونائو، مهندس آلمانی، دادخواستی آنلاین را آغاز کرد و از دولت آلمان خواست که یک قانون مسئولیت‌پذیری جهانی حقوق بشر را تصویب کند و ناقضان حقوق بشر را تحریم کند. این دادخواست بیش از ۸۰هزار امضاء به‌دست آورد و از حداقل امضای مورد نیاز برای رسیدگی، یعنی ۵۰هزار نیز عبور کرد. بدین ترتیب کمیته دادخواست پارلمان (یا کمیته دادخواست رایشتاگ)، جلسه عمومی رسیدگی به قانون مسئولیت‌پذیری را ترتیب داد و جلسه رسیدگی را به‌طور مستقیم از طریق وب‌سایت خود پخش کرد.

تمرین‌کنندگان فالون گونگ برای نشان دادن حمایت از تصویب این قانون، که به دولت آلمان اجازه می‌دهد متخلفان خارجی حقوق بشر را تحریم کند، دارایی آنها را در آلمان مسدود کرده و سفر آنها را محدود کند، در خارج از ساختمان پارلمان جمع شدند. ایالات متحده اولین کشوری بود که قانون مسئولیت‌پذیری مگنیتسکی را در سال ۲۰۱۲ تصویب کرد. ایالات متحده از این قانون برای تحریم حدود ۷۰ مقام از بیش از ده کشور استفاده کرده است.

فالون دافا که به فالون گونگ نیز معروف است، یک تمرین معنوی و مدیتیشن باستانی براساس اصول حقیقت، نیک‌خواهی، بردباری است که از سال ۱۹۹۹ تاکنون توسط حزب کمونیست چین تحت آزار و شکنجه قرار گرفته است.

تمرین‌کنندگان فالون گونگ امیدوارند که آلمان و سایر کشورهای اروپایی، قانونی مانند قانون مسئولیت‌پذیری را تصویب کنند و از ارائه مکان‌های امن و بازارهای مالی به مقامات حزب کمونیست چین جلوگیری کنند چراکه این مقامات در طی ۲۱ سال آزار و شکنجه  فالون گونگ در برداشت اجباری اعضای بدن مشارکت کرده‌‌اند.

تمرین‌کنندگان فالون گونگ در ۱۴سپتامبر۲۰۲۰ برای نشان دادن حمایت از قانون مسئولیت‌پذیری جهانی حقوق‌بشر مگنیتسکی، در خارج از پارلمان آلمان تجمع کردند. این قانون به آلمان این امکان را می‌دهد که مقامات حزب کمونیست چین را که در آزار و شکنجه فالون گونگ مشارکت کرده‌اند، تحریم کند.
رئیس کمیته حقوق بشر مجلس: ترویج قانون مسئولیت‌پذیری حقوق بشر در سطح اروپا

گید جنسن، عضو بوندستاگ، که یکی از اعضای حزب آزاد دموکرات و رئیس کمیته حقوق بشر و کمک‌های بشردوستانه بوندستاگ است، در جلسه رسیدگی سخنرانی کرد. او گفت که کمیته او یک هفته قبل درخواستی را به بوندستاگ ارسال کرده است تا قانون مسئولیت‌پذیری مشابهی را وضع کند. این قانون فساد و ناقضان حقوق بشر را مورد هدف قرار خواهد داد و مجازات‌ها شامل ممنوعیت ویزا و مسدود کردن دارایی‌ها در آلمان است.

مارگارت بوسه، عضو بوندستاگ، عضو حزب سبز، و سخنگوی امور حقوق بشر، از گرونائو برای مطرح کردن این دادخواست که منجر به جلسات رسیدگی عمومی شد، قدردانی کرد. او پیشنهاد داد که آلمان در دو مسیر قانون‌گذاری، یعنی با قوانین آلمان و قانون‌گذاری در سطح اتحادیه اروپا کار کند.

قبل از جلسه دادرسی، جنسن و باوز هر دو به تجمع مسالمت‌آمیز در بیرون از کاخ صدراعظم آلمان پیوستند. در این اعتراض از آنگلا مرکل، صدراعظم خواسته شد تا در مورد مسائل حقوق بشر با شی جین‌پینگ، رهبر حزب کمونیست چین گفتگو کند. جنسن گفت اروپا در اقتصاد جهانی از اهمیت زیادی برخوردار است و «ما باید پیامدهای مثبت و منفی هر تصمیمی را به‌دقت بررسی کنیم.»

وزارت امور خارجه: تحریم‌ها در سطح اتحادیه اروپا

پترا زیگموند، مدیر کل آسیا و اقیانوسیه در وزارت امور خارجه آلمان گفت که درباره نقض حقوق بشر در چین، از جمله اردوگاه‌های کار اجباری در استان شین جیانگ و قانون امنیت ملی در هنگ‌کنگ، بین اعضای اتحادیه اروپا اختلاف نظر وجود ندارد.

برخی از کشورها در اروپا برخی از تحریم‌ها را در سطح ملی تصویب و اجرا کرده‌اند و اکنون اتحادیه اروپا به‌ توافق در سطح اتحادیه اروپا اصرار دارد.

زیگموند گفت: «ما اطمینان داریم که وقتی آلمان به‌عنوان رئیس دوره‌ای اتحادیه فعالیت کند یا مدت کوتاهی پس از آن، اتحادیه اروپا می‌تواند تحریم‌های واحدی را درباره موارد نقض حقوق بشر چین تصویب کند.»

کارشناسان شواهد برداشت اجباری اعضای بدن در چین را توضیح می‌دهند

رالف گرونائو، که شروع‌کننده این دادخواست بود، در جلسه رسیدگی سخنرانی کرد و به سؤالات اعضای بوندستاگ که در آن حضور داشتند پاسخ داد. او گفت که قانون مسئولیت‌پذیری حقوق بشر، مقامات دولتی را که به شدت حقوق بشر را نقض کرده‌اند، هدف قرار خواهد داد. این قانون هیچ تأثیری بر روی زندگی شهروندان عادی چین نخواهد داشت، اما مغزهای متفکر حزب کمونیست چین را تحت تأثیر قرار خواهد داد.

در این جلسه لی هویگ متخصص پزشکی از دانشگاه ماینتس سخنرانی کرد. او درباره نقشی که وانگ لیجون، رئیس سابق اداره امنیت عمومی چونگ‌چینگ در برداشت اعضای بدن ایفا کرده است، توضیح داد. لی شرح داد که وانگ اعتراف کرده است که یک مرکز پیوند عضو با مدیریت اداره امنیت عمومی چونگ چینگ بیش از ۲۰۰۰ عمل پیوند در طی دو سال انجام داده است. این عمل‌های جراحی پیوند در چنین مقیاسی گسترده‌ای، سؤالات جدی را درباره منبع این اندام ایجاد کرد.

بیشتر بخوانید: رأی دادگاهی در لندن: جنایت چین علیه بشریت / برداشت اجباری اعضای بدن زندانیان

نوشته: مینگهویی

مطالب دیگر:

دو فرمانروای چینی که الگویی برای نسل‌­های آینده شدند

تسخیر کامبوج توسط چین به بهانه‌ مشارکت اقتصادی

شبح کمونیسم در حال حکمرانی بر جهان ما- فصل ۱۸، قسمت اول: جاه‌طلبی‌های جهانی حزب کمونیست چین

اخبار مرتبط