پس از آن که کارشناسان در جلسه استماع کمیته فرعی در ۲۹ نوامبر شواهدی ارائه دادند که تأیید کرد رژیم کمونیستی چین در مقیاس وسیعی اعضای بدن زندانیان عقیدتی را برداشت کرده است، برخی از اعضای پارلمان اروپا خواستار اقدام برای مبارزه با برداشت اعضای بدن هستند.
سر جفری نیس کیو سی، که در سال ۲۰۱۹، ریاست دادگاه چین – محکمهای متشکل از هیئت مستقلی که این موضوع را بررسی کرد- را برعهده داشت به کمیته فرعی حقوق بشر پارلمان اروپا در ۲۹ نوامبر گفت: «ما بدون تردید منطقی به این نتیجه رسیدیم که برداشت اجباری اعضای بدن ثابت شده است…این به معنای بردن مردم، فالون گونگ، کشتن آنها، پاره کردن تمام بدن آنها برای فروش [اعضای بدنشان] در بازار تجاری است.»
بیشتر بخوانید: یک دادگاه مستقل: چین هنوز در حال کشتن انسانها برای برداشت اجباری اعضای بدن است
دادگاه چین در گزارش سال ۲۰۱۹ خود به این نتیجه رسید که برداشت اجباری اعضای بدن با مجوز حکومت چین سالها «در مقیاس قابل توجهی» انجام شده است. این گزارش بیان کرد که «مطمئنا» اندامها از تمرینکنندگان زندانی فالون گونگ تهیه میشوند و آنها «احتمالاً منبع اصلی هستند».
فالون گونگ که با نام فالون دافا نیز شناخته میشود، یک تمرین معنوی با تمرینهای مدیتیشن و آموزههای اخلاقی است. در ژوئیه ۱۹۹۹، رژیم چین یک کمپین سراسری را برای دستگیری تمرینکنندگان آن و انداختن آنها به زندان ها، اردوگاههای کار، مراکز شستشوی مغزی و بخشهای روانی به راه انداخت تا آنها را وادار به دست کشیدن از ایمان خود کنند.
در سال ۲۰۰۶، اولین بار ادعاهایی مبنی بر برداشت اجباری اعضای بدن از تمرینکنندگان فالون گونگ در بازداشت مطرح شد.
رژیم چین ازاعضای بدن برداشت شده در صنعت پیوند عضو خود سود زیادی به دست میآورد. بر اساس برآوردها، نیس گفت که جسد هر قربانی در صورت استثمار کامل میتواند تا حدود نیم میلیون دلار درآمد داشته باشد.
در اوایل ماه جاری، مقامات چینی لیست قیمت اعضای مختلف بدن برای پیوند عضو را منتشر کردند مانند ۱۵۶۰۰ دلار برای قلب؛ که با انتقاد کارشناسان سلامت مواجه شد و آنها گفتند که رژیم کمونیستی در تلاش است تا سوء استفاده از پیوند خود را ماست مالی کند.
مارتین الیوت، پروفسور جراحی قلب کودکان در دانشگاه کالج لندن، که در هیئت دادگاه حضور داشت، انواع مختلفی از شواهدی را که دادگاه برای رسیدن به نتیجه بر آن تکیه کرده بود، به قانونگذاران اتحادیه اروپا ارائه کرد. بهعنوان مثال، او گفت که «تعداد اهداکنندگان ثبت نام شده همیشه بهطور قابل توجهی کمتر از «جراحیهی پیوند انجام شده» در چین بوده است، به این معنی که «تعدادی از اهداکنندگان مخفی وجود دارند.»
الیوت گفت: «عملهای پیوند در آن زمان بین ۶۰۰۰۰ تا ۹۰۰۰۰ در سال انجام میشد.»
اوگفت زندانیان عقیدتی تحت آزمایشات پزشکی قرار می گیرند و به این اقدام وحشتناک نیز اشاره کرد.
او گفت: «ما شواهد بیشتری شنیدیم مبنی بر اینکه این زندانیان به دلایل نامشخص تحت آزمایش خون [و] معاینه سونوگرافی از اندام هایشان قرار گرفتهاند.»
او گفت که اگر کسی بخواهد «مطمئن شود که زندانیان سالم یا خوب بودهاند یا اندامهای آنها در وضعیت خوبی است» از این آزمایشها استفاده میشود.
پروفسور الیوت گفت، اما با توجه به اینکه بسیاری از بازداشتشدگان در این مراکز تحت شکنجه قرار گرفتهاند، «تصورش دشوار است» که این آزمایشها هدف دیگری جز آزمایش سلامت اعضای بدن داشته باشد.
برای سالها، چین یک مقصد برتر برای گردشگری پیوند بوده است، زیرا بیمارستانهای چین مدت زمان انتظار را به چند روز ارائه میدهند. در مقابل، در کشورهای غربی، زمان انتظار معمول برای پیوند عضو، ماهها است، اگر نه سالها. الیوت استدلال میکند که چنین زمانهای کوتاهی در چین «تنها میتواند با مجموعهای پنهان از اهداکنندگان توضیح داده شود».
اخیراً چندین قانونگذار ایالتی ایالات متحده قطعنامههایی را تصویب کردهاند که در آن به شهروندان آمریکایی درخصوص سفر به چین برای دریافت عضو پیوندی هشدار داده شده است. یک قطعنامه ایالت تگزاس که در ماه ژوئن به تصویب رسید، گفت که سفر به کشور چین برای این منظور به منزله «مشارکت ناخواسته در قتل» است.
ایزابل سانتوس، سیاستمدار پرتغالی و عضو کمیته فرعی اتحادیه اروپا، از طریق یک مترجم گفت که رقم پیوند عضو سالانه ارائه شده توسط الیوت «واقعاً مقیاس صنعتی» برداشت عضو در چین را نشان میدهد.
سانتوس گفت: «این واقعاً به ما نشان میدهد که چقدر ضروری است که در مورد اقدام مشترک فکر کنیم. این فقط نمیتواند اقدام اتحادیه اروپا باشد. باید همه سازمانهای بینالمللی اقدام مشترکی برای مبارزه با این معضل انجام دهند.»
«ما همچنین باید کسانی را که از این اقدام سود میبرند یا از آن استفاده میکنند، مجرم تلقی کنیم. به نظر میرسد این تنها راهی است که میتوانیم با این نوع جنایت مبارزه کنیم.»
ماریا ثریا رودریگز راموس، سیاستمدار اسپانیایی و یکی از اعضای کمیته فرعی، از طریق یک مترجم گفت که برداشت اعضای بدن در چین واقعا «قتل در مقیاس صنعتی» است. او همچنین این سوال را مطرح کرد که آیا اتحادیه اروپا باید حمایت قانونی را تقویت کند تا اطمینان حاصل شود که «هیچ یک از آن اندامها به کشورهای عضو ما نمیرسند».
دومینیک پورتر، رئیس بخش چین، ماکائو، تایوان و مغولستان از بازوی دیپلماتیک اتحادیه اروپا، به کمیته فرعی گفت که وزارت خارجه «مکرراً نگرانیهای خود را در این مورد» ابراز کرده است.
مطالب دیگر:
گزارش حقوق بشر: تمرینکنندگان فالون گونگ هنوز بهدلیل ایمانشان در چین تحت آزار و شکنجه قرار دارند
وحشتناکتر از هولوکاست در حال وقوع است / نوشتهای از دیوید تیجونز
