کریس استیگال، مجری رادیویی ساکن فیلادلفیا، به اپک تایمز گفت که نظریه انتقادی نژاد نه تنها در مدارس و ارتش، بلکه در جاهای دیگر – حتی در کلیساها- نیز نمود دارد. او بر این باور است که نظریه انتقادی نژاد، نسخه نژادی مارکسیسم است.
استیگال، هر روز، دو برنامه رادیویی مختلف دارد. او همچنین پادکست‌های روزانه‌اش را ضبط می‌کند. در وبسایت استیگال آمده است که «مجله تاکرز» او را به عنوان «یکی از ۱۰۰ مجری برتر رادیویی ایالات متحده» معرفی کرده است.
طی هفته اخیر، او چندین برنامه با موضوع «نظریه انتقادی نژاد» برگزار کرد. استیگال به اپک تایمز گفت با بازگشت مجدد او به کلیسا و همزمان با شروع رفت‌وآمد فرزندانش به مدرسه، متوجه شده است که گویا پدیده‌ای رادیکال، گریبان‌گیر بنیان‌های مختلف کشور شده است.
«من دوباره به کلیسا برگشتم و بلافاصله با پندی روبه‌رو شدم که نشأت‌گرفته از نظریه انتقادی نژاد بود. فرزندانم هم با واژه‌هایی مثل تفاوت و فراگیری روبه‌رو شدند که جزء کلید واژه‌های این نظریه هستند.
به ادعای سایت criticalrace.org «نظریه انتقادی نژاد، نوعی جنبش دانشگاهی است که قصد دارد نژادپرستی، نژاد و قدرت را به هم پیوند دهد. نظریه‌پردازان نظریه انتقادی نژاد این استدلال را دارند که زندگی اجتماعی، ساختارهای سیاسی و سیستم‌های اقتصادی ایالات متحده بر اساس نژاد شکل گرفته‌اند که – از نظر آنها – نوعی ساختار اجتماعی به شمار می‌رود.
استیگال توضیح می‌دهد: «نظریه انتقادی نژاد به سفیدپوستان می‌آموزد که هر قدر هم عذرخواهی کنند، باز هم مقصر هستند. و این قضیه حاوی پیامی به مراتب بدتر برای رنگین‌پوستان است: آنها همیشه در محرومیت به سر خواهند برد و هیچ کاری هم برای رفع این مشکل نمی‌توانند انجام دهند.»
به عقیده استیگال، نظریه انتقادی نژاد «تحریکی هدفمند برای دوقطبی کردن ایالات متحده است.» او معتقد است این موضوع کاملاً مغایر با اصول آمریکا است.
به دلیل آموزش نظریه انتقادی نژاد در مدارس، استیگال تصمیم گرفت که فرزند آخرش را از مدرسه دولتی بیرون بیاورد. او گفت که فرزند کوچکش تحت تأثیر است و او به عنوان یک پدر، نمی‌خواهد که پاره تنش به این ایدئولوژی خطرناک مسموم شود.
این مجری رادیویی به عینه شاهد این بود که به خاطر سفیدپوست بودن فرزند ارشدش، انگ «نژادپرست بودن» به او زده می‌شود. بیشترین نگرانی استیگال این است که اگر بچه‌ها مرتباً «بشنوند که آدم بدی هستند، چقدر طول خواهد کشید تا واقعا انسان‌هایی متخاصم، زننده و ترسناکی شوند؟»
استیگال به خوبی می‌داند مارکسیسم، مردم را بر اساس وضعیت اقتصادی‌شان دسته‌بندی می‌کند: افراد ثروتمند، ستمگر هستند و مردم معمولی مورد ستم قرار می‌گیرند. به همین ترتیب، نظریه انتقادی نژاد نسخه نژادی مارکسیسم است. او در ادامه اذعان داشت: «این نظریه نوعی ساختارشکنی است. تکرار شدن داستان ظالم و مظلوم دقیقاً مشابه مارکسیسم است. نظریه انتقادی نژادی نسخه تغییریافته ایدئولوژی مارکسیسم است.
«آژیر خطر به صدا درآمده است.»
استیگال به خانم چینی حاضر در جلسه اخیر هیئت امنای مدارس منطقه شهرستان لادن اشاره کرد که «شهادت زیبایی» علیه نظریه انتقادی نژاد به مسئولان ذی‌ربط ارائه کرد. استیگال گفت که او به آن مهاجرهای چینی بیش از هر دانشگاهی در این زمینه اعتماد دارد زیرا آنها واقعاً تحت چنین سرکوبی زندگی می‌کردند. بنابراین ، آنها آن را بهتر از دیگران درک می‌کنند. آنها کسانی هستند که بلندترین فریاد را می‌کشند و بیشترین زنگ را به صدا در می‌آورند زیرا آنها آن را دیده‌اند و به بقیه ما هشدار می دهند. اجازه ندهید اینجا اتفاق بیفتد.»
هیئت امنای مدارس منطقه شهرستان لادن که استیگال به آن اشاره داشت، در تاریخ ۸ ژوئن برگزار شد. آن خانم چینی هم شی وان نام داشت که جمله‌ای ماندگار به هیئت امنای مدارس گفت: «نظریه انتقادی نژاد، نسخه آمریکایی انقلاب فرهنگی چین کمونیست است.» وان همچنین به این نکته تأکید کرد که نظریه انتقادی نژاد ریشه در «مارکسیسم فرهنگی» دارد و «نباید جایی در مدارس‌مان داشته باشد.»
استیگال همچنین بیان کرد که ممنوعیت نظریه انتقادی نژاد در مدارس شرطی لازم است، اما کافی نیست. آمریکایی‌ها باید دوباره با قاطعیت اعلام کنند که محتوای آموزشی تدریس‌شده در مدارس باید مؤید عظمت این کشور باشد و باید اقدامات پیشگیرانه تدارک دیده شوند. «ما اکنون اصرار خواهیم داشت که مدارس دولتی ما برنامه درسی ۱۷۷۶ را آموزش دهند و نه برنامه درسی ۱۶۱۹.
او هشدار می‌دهد که این نظریه صرفاً در نظام آموزشی‌مان رسوخ نکرده است. وقتی استیگال متوجه شد که نظریه انتقادی نژاد به فرهنگ کلیساها هم نفوذ پیدا کرده است، قلبش شکست. استیگال از بقیه می‌خواهد که حواس‌شان باشد: «پلیس، ارتش، شورای شهر، کلیساها و مدارس… همه باید مراقب باشند آلوده این نظریه نشوند.»
استیگال تنها نیست. والدین و حتی اعضای هیئت امنای مدارس نیز مخالفت خود را با آموزش نظریه انتقادی نژاد ابراز کرده‌اند. یکی از والدین محصل مدرسه «ایست پن» به نامهای مورین و کریستوفر بروفی، دعوی قضایی خود علیه مدرسه ایست پن را به دادگاه تحویل دادند. در این شکایت آمده است که در اوایل سال جاری، بروفی‌ها درخواست کردند که فرزندانشان محتوای مربوط به «نژادپرستی نظام‌مند، شکنندگی سفیدپوستان، مذهب، برتری سفیدپوستان، جان سیاهپوستان مهم است و خشونت پلیس» را آموزش نبینند. اما این درخواست توسط سرپرست عالی ناظر بر مدارس رد شد.
کاترین اسمیت، وکیل خانواده بروفی، در نامهای به اپک تایمز گفت که چون کودکان خردسال درگیر این پرونده هستند، هیچ اظهار عمومی مطرح نخواهد شد.
نمونه‌ای دیگر جلسه هیئت امنای مدرس شهرستان سودرتون ایالت پنسیلوانیا در تاریخ ۱۷ ژوئن بود. رئیس هیئت امنای یکی از مدارس به نام کن کیث اعلام کرد: «ما در سودرتون با آموزه‌های مارکسیسم یا کمونیسم مخالف هستیم. نظریه انتقادی نژاد، نمونه بارزی از این ایدئولوژی‌ها است که اجازه نخواهیم داد در مدارس‌مان تدریس شوند.» سخنرانی او با تشویقی به مدت ۳۰ ثانیه قطع شد.
به علاوه، نمایندگان ایالت پنسیلوانیا، راس دایاموند و باربارا گلیم، اخیراً لایحه ۱۵۳۲ را به مجلس نمایندگان ارائه کردند که همان قانون برابری نژادی و سراسری آموزش است. هدف از این لایحه، ممنوعیت تدریس ایدئولوژی انتقادی نژاد در سراسر کشور است. همزمان با رسانه‌ای شدن این لایحه، حداقل ۲۸ حامی به خود جذب کرد.
مطالب دیگر:
ترامپ در گردهمایی فلوریدا: اگر انتخابات را باخته بودیم شاهد چنین جمعیت عظیمی در اینجا نبودیم
دولت بایدن کمپینی را برای سهولت در روند شهروند شدن میلیون‌ها مهاجر ایجاد می‌کند
محققان بیشتری ارتباط بین واکسن‌های کووید۱۹ mRNA و موارد نادر التهاب قلب را تأیید می‌کنند
