نوشته مینگ هویی
ماریون اسمیت، مدیر اجرایی بنیاد یادبود قربانیان کمونیسم، در ۸نوامبر۲۰۱۹ دریواِساِی تودی نوشت: «۳۰ سال پس از فروپاشی دیوار برلین، آمریکاییها خطرات کمونیسم را درک نمیکنند. وقتی پس از یک تراژدی بزرگاز ما خواسته میشود که هرگز فراموشش نکنیم، دلیلی برایش وجود دارد. بشریت تمایل دارد دوباره و دوباره همان اشتباهات را تکرار کند.»
زمانی که اسمیت این را مینوشت، افراد زیادی به هشدارش توجه نکردند. چند هفته بعد، یک ویروس کرونای وحشی در شهر مرکزی چین ووهان، شروع به رشد کرد. اگرچه پزشکان این ویروس را تشخیص دادند و گزارش کردند، اما حزب کمونیست چین (حکچ) در ابتدا وجود این ویروس را پنهان کرد، نهایتاً باعث شد آن به سایر نقاط جهان گسترش یابد.
از ۶آوریل۲۰۲۰، ایالات متحده بیش از ۳۶۰هزار مورد عفونت را گزارش کرده است، بیش از هر کشور دیگری در جهان (اگرچه تعداد موارد آلودگی در چین بهطور گسترده کمتر از واقعیت گزارش شده است). شهر نیویورک، بهعنوان چراغ رهنمای دنیای آزاد، بیش از هر شهر یا ایالت دیگری در ایالات متحده آمریکا موارد تأییدشده دارد.
در این گزارش تأملی میکنیم بر روابط ایالات متحده و چین طی این سالها، که احتمالاً ترقی چین و نفوذش را در ایالات متحده امکانپذیر ساخته است. نفوذ حکچ در جهان که مدام درحال گسترش است، صدور نادیده گرفتن زندگی انسان را تسهیل کرده است. مخفیکاری حزب درخصوص شیوع ویروس کرونا، یک اپیدمی را به یک پاندمی جهانی تبدیل کرده است.
در این بحران بیسابقه نهتنها مردم چین، که مردم بسیاری از کشورهای دیگر، از جمله ایالات متحده نیز قربانی مخفیکاری حکچ شدهاند. درحالی که سوگوار جانباختگان در طول این پاندمی هستیم و برای ایمنی و سلامتی همه مردم دیگر دعا میکنیم، امیدواریم که این گزارش آسیبهای حکچ را آشکار و مردم را تشویق کند تا روابط خود را با چین قطع کنند.
این گزارش به ۶ بخش به شرح زیر تقسیم میشود:
بخش ۱: افزایش قدرت حزب کمونیست چین از طریق حمایت ایالات متحدهبخش ۲: گسترش نفوذ حزب کمونیست چین در منهتنبخش ۳: تبلیغات شبانهروزی حزب کمونیست چین در تایمز اسکوئربخش ۴: نفوذ شدید حزب کمونیست چین در سازمان ملل و سازمانهای غیردولتیبخش ۵: کمپین تلقین حزب کمونیست چین در دانشگاههای آمریکابخش ۶: نفوذ حزب کمونیست چین در جوامع ایالات متحده
ادامه قسمت ۱قسمت ۱
بخش ۳: تبلیغات شبانهروزی حزب کمونیست چین در تایمز اسکوئر
در ۱۹مه۲۰۱۱، سخنگوی حکچ، شینهوآ، دفتر مرکزی آمریکای شمالی خود را با اجارهنامهای ۲۰ساله به ساختمان برتلزمان (۱۵۴۰ برادوی) منتقل کرد. سخنگوی دیگر چین، پیپلز دیلی آنلاین، در ۱۳ژوئیه سال ۲۰۱۱ مستأجر ساختمان امپایر استیت شد.
از تاریخ ۱اوت۲۰۱۱، آژانس خبری شینهوا حضور ۲۴ساعته خود را در بیلبوردی به مساحت حدود ۱۸ در ۱۲ متر، مشرف به تایمز اسکوئر، حفظ کرده است. انپیآر گزارش داد: «این تابلو در بالای آگهیهای چشمکزن برای پرودنشال، کوکا کولا و سامسونگ قرار دارد و آن را به یکی از قابلرؤیتترین تابلوهای تبلیغاتی در جهان تبدیل کرده است.»
تلاشهای حکچ برای گسترش نفوذ خود در خارج از چین توجه برخی را به خود جلب کرد. روزنامه فایننشال تایمز در دسامبر سال ۲۰۱۷ مقالهای را منتشر کرد تحت عنوان «غرب درباره بازی نفوذ چین هشیار میشود: دولتها نگران تلاشهای پکن برای شکل دادن به عقاید سیستم استبدادیاش هستند.» آن در این مقاله گزارش داد که دیوید شمباگ، مدیر برنامه سیاستهای چین در دانشگاه جورج واشنگتن، تخمین میزند که چین سالانه بین ۱۰ تا ۱۲میلیارد دلار برای طیف گستردهای از تلاشهای «قدرت نرم» (از لابیهای سنتی و کمپینهای روابط عمومی گرفته تا شکلهای مخفیانه دیگری از ایجاد نفوذ) خرج میکند.
چاینا دیلی برای ضمیمهها و درج مطالبش به روزنامههای اصلی ایالات متحده پول پرداخت میکند؛ روزنامههایی از قبیل وال استریت ژورنال، نیویورک تایمز، واشنگتن پست و یواِساِی تودی. همه این مطالبِ درجشده «دیدهبان چین» نامیده میشود و محتوای تمام مطالب از چاینا دیلی است.
حکچ با استفاده از این استراتژی، خوانندگان، به ویژه رهبران جهان، سیاستگذاران، تصمیمگیرندگان، متنفذین و افرادی را که در حدود ۳۰ رسانه خبری خود منافع تجاری دارند، در سطح جهان هدف قرار داده است. گزارشگران بدون مرز (آراِساِف) اظهار داشت: «پکن با کمک آگهیهای تبلیغاتی و هدفمند، سیاست یک اسب تروا را دنبال میکند تا تبلیغات خود را وارد رسانههای خارجی کند.»
آراِساِف در گزارشی در ۲۲اکتبر۲۰۱۹ تحت عنوان «رؤیا و خواست چین برای یک نظم رسانهای نوین جهانی»، استراتژی پکن برای کنترل اطلاعات در ورای مرزهای خود را بررسی میکند. در این مقاله آمده است: «این پروژه محبوبیتش کمتر از طرح ابتکاری یک کمربند و یک جاده، اما به همان اندازه بلندپروازانه است و تهدیدی برای آزادی مطبوعات در سراسر جهان محسوب میشود.»
مقاله آراِساِف اشاره کرد که طیف استراتژیهای پکن از مدرنسازی پخش تلویزیون بینالمللی چین، خرید مقادیر زیادی از تبلیغات در رسانههای بینالمللی و نفوذ به رسانههای خارجی تا استفاده از باجخواهی، ارعاب و آزار و اذیت در مقیاسی گسترده را شامل میشود.
کریستوف دلویره، دبیرکل آراِساِف، میگوید: «با روحیه رژیم پکن، روزنامهنگاران قرار نیست ضد قدرت باشند و باید در خدمت تبلیغات کشورها باشند. اگر دموکراسیها مقاومت نکنند، پکن دیدگاه و تبلیغاتش را تحمیل میکند که تهدیدی برای روزنامهنگاری و دموکراسی است.»
در طول یک دهه گذشته، چین پول بسیار زیادی سرمایهگذاری کرده است تا بتواند رسانههایش را توسعه دهد و مخاطبان بینالمللی را به خود جذب کند. این شامل سیجیتیاِن دولتی است که برنامههای تلویزیونی را در ۱۴۰ کشور جهان پخش میکند و رادیو بینالمللی چین که به ۶۵ زبان پخش میشود.
در گزارش آراِساِف آمده است: «این رژیم موفق شده است دهها هزار خبرنگار در کشورهای درحال توسعه را متقاعد کند تا طی سفری که هزینههایش بهطور کامل پرداخته شده به پکن بروند تا “ذهن منتقدشان” را در ازای پوشش خبری مطلوب، آموزش دهند.»
در مقاله آراِساِف آمده است که در عین حال «پکن درحال صادر کردن سانسور و ابزارهای نظارتی خود، از جمله موتور جستجوی بایدو و نرمافزار پیامرسانی فوری ویچت است.» این مقاله اشاره کرد که «پکن خواستار ارعاب و خشونت برای ساکت کردن مخالفان، حتی در ملتهای دموکراتیک است» تا با روایت رسمی خود همراستا باشد.
در ۱۸فوریه۲۰۲۰ وزارت امور خارجه آمریکا پنج رسانه چینی را بهعنوان «مبلغین خارجی» مشخص کرد، زیرا آنها بهعنوان تبلیغات تحت حمایت دولت به چین کمونیست خدمت میکنند. آنها عبارتند از: آژانس خبری شینهوا، شبکه تلویزیون جهانی چین (سیجیتیاِن)، رادیو بینالمللی چین، شرکت توزیع روزانه چین و های تیان دِوِلوپمنت یواِساِی (توزیعکننده پیپلز دیلی).
بخش ۴: نفوذ شدید حزب کمونیست چین در سازمان ملل و سازمانهای غیردولتی
چین در طول پاندمی ویروس کرونا، تأثیر عظیمی بر سازمان بهداشت جهانی داشته است.
فارِین پالیسی در ۲آوریل۲۰۲۰ در مقالهای تحت عنوان «چگونه سازمان بهداشت جهانی شریک جرم ویروس کرونای چین میشود» گزارش داد: «سازمان بهداشت جهانی بدون اندیشیدن، اطلاعات مقامات چینی را تکرار کرد و هشدارهای پزشکان تایوانی- غیرحاضر در این سازمان که یک هیئت ملل متحد است- را نادیده گرفت و حاضر به اعلام “وضعیت اضطراری بهداشت عمومی” نبود، درحالی که پس از جلسه ۲۲ژانویه انکار میکرد که نیازی به انجام چنین کاری باشد.»
برای مردم مشخص شده بود که حکچ از همان زمان آغاز شیوع این بیماری در ووهان در اواخر سال گذشته، تمام مدت درحال دروغ گفتن بوده است، اما دبیرکل سازمان بهداشت جهانی، تدورس ادهانوم، به جای اقدامات بیطرفانه و عینی، همچنان به تمجید از پکن بهخاطر “شفافیت” آن ادامه داد.
تعداد روزافزونی از صداها در ایالات متحده و سایر کشورها خواستار استعفای قبریسوس از سازمان بهداشت جهانی هستند.
سازمان ملل نیز مانند سازمان بهداشت جهانی، تحت فشار حکچ قوانین خود را تغییر داده است.
مقاله فاکس نیوز در تاریخ ۱۴دسامبر سال ۲۰۱۹ گزارش داد که اِما رِیلی، کارمند سازمان ملل، در ۲۱اکتبر سال ۲۰۱۹ نامهای را به دیپلماتهای آمریکایی و اعضای کنگره ارسال کرد و اظهار داشت: «دفتر کمیساریای عالی حقوق بشر (اُاِچسیاِچآر) ظاهراً همچنان به فراهم کردن اطلاعات پیشرفته برای چین ادامه میدهد؛ اطلاعاتی درخصوص اینکه آیا مدافعان معروف حقوق بشر قصد شرکت در جلساتی را دارند» که در ژنو برگزار میشود یا خیر. برخی از این مدافعان شامل مخالفان تبتی و اویغوری هستند که از شهروندان ایالات متحده یا ساکنان دائمی آنجا هستند.
به ریلی گفته شد که این اقدام به سال ۲۰۱۳ برمیگردد و نخستین بار در سال ۲۰۱۷ گزارش شد. ریلی گفت: «سازمان ملل بجای اقدام برای جلوگیری از انتشار نامها، انرژیاش را بر این متمرکز کرد تا از من که جرئت کردم آن را گزارش دهم، انتقام بگیرد. مرا از وجهه عمومی انداختهاند، ازنظر عمومی بدنام شدهام، از وظایفم محروم شدهام و حرفهام نابود شده است.»
سازمان ملل تحت فشار حکچ درخواستهای تایوان برای شرکت در سازمان بهداشت جهانی، سازمان بینالمللی هوانوردی غیرنظامی (آیسیاِیاُ) و اینترپل را نیز رد کرد.
بخش ۵: کمپین تلقین حزب کمونیست چین در دانشگاههای ایالات متحده
حکچ به نام مبادله و همکاری فرهنگی، مؤسسات کنفوسیوس را راهاندازی کرده، وجوهی اهدا کرده و به دانشجویان چینی دستور داده است تا اطلاعات را بدزدند و آزادی بیان را در دانشگاههای ایالات متحده سرکوب کنند.
به گفته وزارت آموزش و پرورش آمریکا، دستکم ۹ دانشکده برتر آمریکا طی ۶ سال گذشته از غول فناوری چین، هوآوی، بودجه دریافت کردند، از جمله مؤسسه فناوری ماساچوست، دانشگاه پرینستون، دانشگاه کالیفرنیا در برکلی و دانشگاه کرنل.
صدای آمریکا در اکتبر ۲۰۱۹ گزارش داد که این بودجه در مجموع بالغ بر ۱۰.۵میلیون دلار بود که شامل هدایای کمتر از ۲۵۰هزار دلار نیست.
نیویورک دیلی نیوز در ۲فوریه سال ۲۰۲۰ گزارش داد: «از سال ۲۰۰۴ وزارت آموزش و پرورش چین از طریق یک آژانس موسوم به هانبان، مؤسسات کنفوسیوس را تأمین مالی و عمدتاً اداره کرده است که زبان، تاریخ و فرهنگ چینی را در کالجهای سراسر جهان، از جمله ایالات متحده آمریکا آموزش میدهند. هانبان بهطور معمول معلمان، کتابهای درسی و از همه مهمتر- بودجههای عملیاتی را ارائه میدهد که پیشنهادی وسوسهکننده برای مدیریت دانشگاههای دارای مشکل مالی است.»
در این مقاله نیویورک دیلی نیوز نوشتۀ تاد پیتینسکی از دانشگاه ایالتی نیویورک (سانی) در استونی بروک، آمده است: «آنچه در اینجا واقعاً اشتباه است این است که ما آموزش و پرورش آمریکا را به یک عملیات تبلیغی خارجی برونسپاری میکنیم. لی چانگچون، رئیس سابق تبلیغات حزب کمونیست چین، مؤسسات کنفوسیوس را “بخش مهمی از مجموعه تبلیغاتیِ خارج از کشور چین” خواند. آنها تاریخ چین را به روشی آموزش میدهند که دولت چین دوست دارد شما آن را ببینید.»
این مقاله اشاره کرد که دانشگاههایی که مؤسسات کنفوسیوس دارند، موظف هستند به قوانین چین احترام بگذارند. پیتینسکی نوشت: «وقتی مقامات هانبان به دانشگاه ایالتی نیویورک در آلبانی رفتند، بنرهای مربوط به تایوان از روی درِ دفاتر اعضای هیئت علمی برداشته شد.»
پیتینسکی گفت هیچ مشکلی در ترویج تبادل فرهنگی وجود ندارد، اما رسالت مؤسسات کنفوسیوس صادر کردن نظرات سیاسی پکن است. برخی دانشگاهها از جمله دانشگاه شیکاگو، دانشگاه ایلینوز در اربانا- شمپین، دانشگاه ایالتی پنسیلوانیا، دانشگاه مکمستر و کالج میامی- دِید که نگران از دست دادن آزادی دانشگاهی و مواجهه با سانسور هستند، مؤسسات کنفوسیوس خود را تعطیل کردهاند.
بخش ششم: نفوذ حزب کمونیست چین در جوامع ایالات متحده
رادیو ییلایز (ییله)، ایستگاه رادیویی عمومی ملی فنلاند، گزارشی تحقیقاتی را در تاریخ ۱۵مارس ۲۰۲۰ درباره نفوذ چین کمونیستی پخش کرد. در این گزارش آمده است: «ییله در فنلاند سازمانهایی را یافت که ردپای آنها در دستگاه کنترل حزب کمونیست چین قابل ردیابی است. فعالیتهای آنها ارتباطی با سیاستهای حزب فنلاند دارد. این بدان معنی است که نفوذ از سوی چین به روش مشابهی از یک کشور به کشور دیگر تکرار میشود.»
یکی از چنین سازمانهایی، انجمن فنلاند برای ترویج اتحاد مجدد و مسالمتآمیز چین (اِفآیپیپیآرسی) است که حدود ۲۰۰ شعبه در سراسر جهان دارد. همه آنها طرفداران پروپاقرص رژیم چین هستند. در این گزارش آمده است: «کارشناسان میگویند که هدف این سازمان پیشبرد منافع چین و ساکت کردن صدای انتقاد از این ابرقدرت درحال ظهور است. در حقیقت این انجمنهای وابسته به حزب کمونیست چین اغلب خود را بهعنوان سازمانهای غیردولتی عادی جا میزنند.»
هزاران کیلومتر دورتر، حکچ نیز درحال نفوذ به ایالات متحده است. برای نمونه، جوامع محله چینیها در منهتن و فلاشینگ، در نیویورک دهها سال تحت کنترل حکچ بوده است.
برای نمونه، فدراسیون جامعه شمال شرقی چین (ترجمه غیر رسمی نام چینی آن) یکی از سه سازمان سیپیپیآرسی (شورای ترویج اتحاد مجدد و مسالمتآمیز چین) است که در نیویورک تأسیس شده است. در ۱۱فوریه۲۰۰۱، سازمان پیشین آن جلسهای افتراآمیز درباره فالون گونگ برگزار کرد؛ فالون گونگ یک روش مدیتیشن معنوی است که رژیم چین از سال ۱۹۹۹ آن را تحت آزار و شکنجه قرار داده است.
لیانگ گوانجون، رئیس کمیته عمومی فدراسیون جامعه چین در آن زمان به همراه سفیران سابق چین در ایالات متحده در این نشست حضور داشتند و سخنرانی کردند. در ژوئن همان سال، لیانگ در یک جلسه رؤسای انجمنهای چینی خارج از کشور که در پکن برگزار شد، به مقامات پکن گزارش داد: «ما نخستین انجمن خارجی هستیم که به مخالفت با فالون گونگ شناخته شدهایم. این بهطور کامل میهنپرستی چینیهای خارج از کشور را نشان میدهد.»
شکایتی علیه سرکنسولگر چین در نیویورک، پنگ کیو، در تاریخ ۷اوت۲۰۰۸ به وزارت دادگستری ایالات متحده ارائه شد که ادعا میکرد او در حملات خشونتآمیز در فلاشینگ توطئهچینی کرد. در طول یک تحقیقات سازمان جهانی تحقیق درباره آزار و شکنجه فالون گونگ (WOIPFG) در ۲۳مه۲۰۰۸، صحبتهای پنگ درحالی ضبط شد که اعتراف میکرد «افرادِ گروهی را که به تمرینکنندگان فالون گونگ حمله کردند، «بهطور مخفیانه تشویق کرد.»
امسال نیز چنین فعالیتهایِ ضد فالون گونگی انجام شد. طی یک راهپیمایی جشن سال نو چینی در فلاشینگ در ۲۵ژانویه سال ۲۰۲۰، دهها تن از طرفداران پکن پرچمهای بزرگ چین را در طول مسیر راهپیمایی برافراشتند و در ردیف تماشاگران ایستادند. این گروه را لی هواهون، رئیس یک گروه محلی جبهه کمونیست در فلاشینگ به نام اتحاد جهانی ضدفرقهای چین، هدایت میکرد.
سال گذشته چند تن از پرچمداران به خبرنگاران اپک تایمز و تلویزیون انتیدی گفتند که لی ۳۰ تا ۲۰۰ دلار به آنها پرداخت کرده است تا پرچمها را در دست نگه دارند. در مارس سال ۲۰۱۹، یکی از خودیها به اپک تایمز چینیزبان گفت که کمیته امور سیاسی و حقوقی شهر تیانجین، یک نهاد دولتی چینی، به لی پول پرداخت کرده است. منابع دیگر نیز اظهار داشتند که لی از مقامات چینی بودجه دریافت کرده است.
* * *
کارل مارکس، بنیانگذار کمونیسم، در مانیفست حزب کمونیست نوشت: «یک شبح درحال رفتوآمد زیاد به اروپا است- شبح کمونیسم.» بیش از ۱۰۰ سال از آن زمان میگذرد و شبح کمونیسم اکنون درحال تردد زیاد در چین و باقی جهان است.
دیوید ساتر، روزنامهنگار و نویسنده آمریکایی، در مقاله خود که در سال ۲۰۱۷ دروال استریت ژورنالمنتشر شد، نوشت: «اگر فهرست مرگومیرهای ناشی از رژیمهای کمونیستی را که اتحاد جماهیر شوروی مسببشان بوده و از آنها پشتیبانی کرده است (از جمله در اروپای شرقی، چین، کوبا، کره شمالی ویتنام و کامبوج)، به این فهرست اضافه کنیم، تعداد کل قربانیان نزدیک به ۱۰۰میلیون نفر خواهد شد. این جریان، کمونیسم را به بزرگترین فاجعه تاریخ بشر تبدیل میکند.»
پاندمی ویروس کرونا آخرین فاجعهای است که کمونیسم مسببش بوده است. در چند ماه گذشته، جهان شاهد بوده است که حکچ چطور اطلاعات را سانسور میکند، موارد عفونت و مرگومیر را مخفی میکند، تقصیر را گردن سایر کشورها میاندازد و با انتشار تبلیغاتی، خود را بهعنوان ناجی در داخل و خارج از چین به تصویر میکشد.
وزیر امور خارجه آمریکا، مایک پومپئو، یک بار گفت: «مردمی که بیشتر از سایرین از اطلاعات نادرست چین- این واقعیت که در ابتدا این مسئله را پنهان کردند- آسیب دیدند، مردم ووهان و هوبی در چین هستند.»
درحالی که این اپیدمی در سراسر چین خروشید و به یک پاندمی جهانی تبدیل شد، حدود ۷۵هزار نفر جان خود را از دست دادهاند، حدود ۱ نفر از هر ۵ نفر در سراسر جهان تحت قرنطینه هستند و مشاغل بیشماری تعطیل شدهاند. کل دنیا قربانی مخفیکاری حکچ و اداره نادرست شیوع ویروس کرونا از سوی آن است.
امیدواریم که ایالات متحده و باقی جهان از چنگال حکچ رهایی یابند تا آینده بهتر و روشنتری را برای خود تضمین کنند.
مطالب دیگر:
حزب کمونیست چین در حین اپیدمی، نوجوانان را وادار میکند تا به سازمانهای جوانان این کشور ملحق شوند
کارشناسان چینی : همهگیری ویروس در چین به پایان نرسیده است
شبح کمونیسم در حال حکمرانی بر جهان ما : فصل ۱۱ : هتک حرمت هنر