مشکلات اقتصادی ناشی از نظام‌های کمونیستی و سوسیالیستی در همه دنیا شناخته شده است. اما خطری که ایدئولوژی کمونیسم، نهاد خانواده را تهدید می‌کند، جدی‌تر و اساسی‌تر است.
ادوارد فِسِر، استاد فلسفه دانشگاه کالیفرنیا، ضمن بیان این نکته معتقد است که متأسفانه از زمان بحران اقتصادی سال ۲۰۰۸ گفتمان و سیاست‌های سوسیالیستی در ایالات متحده تقویت شده است.
این محقق روز ۱۱ فوریه در گردهمایی «بنیاد هریتیج»، گفت که سوسیالیسم و نهاد خانواده با یک دیگر جور در نمی‌آیند. به طوری که سوسیالیسم مایل به تضعیف نهاد سنتی خانواده است. از آنجا که پیشبرد این امر با حمایت و کمک‌های دولتی صورت می گیرد، لذا جامعه در دهه‌های اخیر بیش از پیش در مسیر سوسیالیستی قرار گرفته است.
این درحالی است که خانواده یک واحد اساسی جامعه است و همیشه به طور سنتی نقش دولت‌های غیرکمونیستی در جهت تقویت بنیان خانواده بوده است.
به گفته این استاد دانشگاه اکنون لیبرالیسم (آزادی‌خواهی)، ایده فردگرایی را جایگزین نهاد خانواده که یک واحد اساسی اجتماعی اساسی است کرده است. در لیبرالیسم امروزی، فمینیسم و انقلاب جنسی به عنوان عدالت در نظر گرفته می‌شود و عدالت را در برابری زن و مرد در مشاغل مختلف و محیط کاری بیرون از خانه می‌داند.
وی تشریح می‌کند که پیامد این نوع دیدگاه این است که دولت مجبور می‌شود قدرت بیشتری را به خود اختصاص داده و در اقتصاد خصوصی دخالت کند تا اطمینان حاصل شود که عدالت برقرار می‌شود. نتیجه این گرایش به سلطه سوسیالیسم و کمونیسم ختم می‌شود. افزون بر این، زمانی که ساختار خانواده سنتی تجزیه شود، برخی افراد، به خصوص مادران و کودکان بی‌سرپرست، بیش از پیش به حمایت دولت وابسته می‌شوند.
این استاد دانشگاه در ادامه تشریح کرد که چطور علاوه بر عوامل مادی، عوامل معنوی و اخلاقی نیز وجود دارند که در این راستا قربانی می‌شوند:
«انسان موجودی اجتماعی است و بدون خانواده کامل نیست. مردم مایل هستند که بخشی از نهادی بزرگتر از خود باشند. هنگامی که خانواده برای پاسخ‌گویی به این نیاز وجود نداشته باشد، به دنبال یک جایگزین برای آن می‌گردند. چنین چیزی می‌تواند ایده ایجاد یک جامعه سوسیالیستی جذاب را ایجاد کند. جذاب، به ویژه برای جوانان.»
«بنابراین ایده سوسیالیسم این است که تمام نیازهای انسان‌ها به وسیله دولت تأمین شود. به جای اینکه توسط والدین یا پدر برآورده شود.» در واقع به جای پدر، «دولت نان آور همه مردم می‌شود.»
به عقیده وی، «سوسیالیست‌ها برای پیاده کردن فردگرایی در جامعه تلاش زیادی می‌کنند. تلاش‌هایی نظیر ایجاد نظام مراقبت‌های سلامتی تک پرداخت‌کننده (به جای بیمه‌های خانوادگی)، وضع مالیات‌های سنگین بر ارث خانوادگی، آموزش و پرورش همگانی دولتی و…»
دونالد ترامپ که یک سیاستمدار سرسخت علیه کمونیسم و منتقد آتشین سوسیالیسم است نیز روز پنجم فوریه در یک سخنرانی گفت که فروپاشی اقتصادی ونزوئلا یکی از آخرین نمونه‌های شکست سوسیالیسم است.
رئیس جمهور آمریکا همچنین از سیاست‌ها و برنامه‌های اقتصادی ناشی از گرایش‌های سوسیالیستی و دیدگاه‌های کمونیستی چپ‌گرا در میان اعضای حزب دموکرات آمریکا، نظیر برنامه اقتصادی «نیو دیل سبز» و یا نظام سلامتی «مدیکیر برای همه» که منجر به گسترش بخش دولتی در نظام سلامتی و انرژی می‌شود انتقاد کرد.
ترامپ با یادآوری این نکته که اساس تشکیل آمریکا، آزادی و استقلال بوده است، نه سلطه‌گری و جبر حاکمیت، تأکید کرد که «آمریکا هرگز یک کشور سوسیالیست نخواهد شد».
مطالب دیگر:
ترامپ در مراسم « صبحانه دعای ملی »، از حق زندگی انسان و آزادی عقیده دفاع کرد
توسعه غیرانسانی پزشکی در چین، ایجاد عمدی اختلال ژنتیکی
رئیس انجمن رسانههای جمعی کانادا : « وجود شنیون حیاتی است »
