نویسنده: جان مک گلیون
اگرچه بسیاری از بزرگترین کسبوکارهای جهان در چین مستقر هستند، اما ظاهراً جریان موج در حال تغییر است و تعداد بیشتری از این کسبوکارها به دنبال جای دیگری هستند. شاید، فقط شاید، هند یک جایگزین پایدار، جذاب و بسیار سودآور برای چین ارائه میدهد. در این صورت، هند، که انتظار می رود تا سال ۲۰۲۷ از چین به عنوان پرجمعیت ترین کشور جهان پیشی بگیرد، میتواند به قدرت اقتصادی و صنعتی جدید آسیا تبدیل شود. این در حالی است برای مدت طولانی، چین، و به طور خاص، حزب کمونیست چین صدای غالب آسیا بوده است.
جو بایدن، رئیس جمهور ایالات متحده نیز در ماه می، چارچوب اقتصادی هند و اقیانوس آرام برای شکوفایی موسوم به IPEF را راهاندازی کرد و گفته شد «این پیمان به دنبال تقویت مشارکت اقتصادی بین کشورهای شرکت کننده با هدف افزایش انعطافپذیری، پایداری، فراگیری، رشد اقتصادی، انصاف و رقابت در منطقه هند و اقیانوسیه است.»
کشورهای شرکت کننده در این چارچوب عبارتند از کره جنوبی، استرالیا، برونئی، اندونزی، ژاپن، مالزی، نیوزیلند، فیلیپین، سنگاپور، تایلند، ویتنام، و شاید مهمترین آنها هند است که سریعترین رشد اقتصادی بزرگ جهان را دارد.
جینا ریموندو، وزیر بازرگانی ایالات متحده، اندکی پس از راه اندازی این طرح اظهار کرد «از آنجایی که کسب و کارها به طور فزایندهای به دنبال جایگزینهایی برای چین هستند، کشورهای موجود در چارچوب هند و اقیانوس آرام، شرکای قابل اعتمادتری برای کسب و کارهای آمریکایی خواهند بود.»
به نظر میرسد حق با وی است.
طبق مقالهای که اخیراً در اکونومیست منتشر شد، به نظر میرسد چین رویکرد عملگرایانه خود را برای مدیریت اقتصاد از دست میدهد. به طوری که رویههای سخت حزب کمونیست چین در تعقیبهای ایدئولوژیک، چه آگاهانه و چه غیر آگاهانه، «واقعیتهای اقتصادی و ژئوپلیتیکی» دنیای مدرن را نادیده میگیرد.
وقتی نوبت به تجارت در چین میرسد، تعداد فزایندهای از شرکتها، بهویژه شرکتهای آمریکایی، متوجه شدهاند که خطرات آن بسیار بیشتر از مزایای آن است. برای فعالیت در چین، یک شرکت باید به طور کامل به حزب کمونیست چین تسلیم شود و هر خواستهای از آنان را برآورده کند. یعنی انطباقی کلیدی و غیر قابل مذاکره با حزب داشته باشد.
از آنجایی که حزب کمونیست به تشدید کردن سیاست «صفر کووید» خود ادامه میدهد و اساساً میلیونها نفر را در شهرهای بزرگی مانند پکن و شانگهای در حبس خانگی قرار داده است، شرکتهایی که گزینه خروج از کشور را روی میز خود دارند از آن استفاده میکنند که شامل شرکتهای بزرگی مانند اپل و اربیانبی نیز میشوند.
ساعاتی پس از راهاندازی چارچوب بینالمللی جدید، اربیانبی شرکتی که دفتر مرکزی آن در سانفرانسیسکو قرار دارد، اعلام کرد که طی چند ماه آینده همه فهرستهای چینی را از پلتفرم محبوب خود حذف خواهد کرد. این خبر که رسانه سیانبیسی برای اولین بار گزارش داد، همزمان با ادامه سرمایهگذاری اربیانبی در بازار هند منتشر شد.
این شرکت طبق گفته وب سایت خود، اخیراً یک مرکز فناوری در بنگالورو ایجاد کرده است که در واقع مقابله و واکنش آسیا به سیلیکون ولی آمریکا است. این مرکز برای ایجاد مشاغل محلی و ماهر، در گام نخست برای پاسخگویی به چند صد نفر، و در ادامه حضور گستردهتر در آینده ایجاد شد.
یکی دیگر از شرکتهای بزرگ آمریکایی که تصمیم به قطع روابط با چین گرفته است، اپل است. همانطور که لایومینت گزارش داد، طبق منابع آشنا با برنامههای تولید این شرکت، مدیران اپل، هند را «چین جدید» میدانند. هند با جمعیت زیاد و هزینههای تولید پایین، به نظر میرسد جایگزینی بسیار جذاب و دوستانهتری باشد.
بر اساس این مقاله، اپل اخیراً به تعدادی از تولیدکنندگان قراردادی خود دستور داده است که بر افزایش تولید در خارج از کشور کمونیستی چین تمرکز کنند و به مواضع سرسختانه پکن در مقابله با کرونا و دیگر عوامل استناد کرده است. این یک داستان مهم به دلایل بسیاری است. اهمیت موضوع در این است که بیش از ۹۰ درصد محصولات اپل، از جمله آیفون، آیپد، رایانههای مک بوک و آیپاد در چین تولید میشوند.
به نظر می رسد اپل میخواهد روابط خود را با چین به طور کامل قطع کند. حزب کمونیست تهدیدی مستقیم برای ایالات متحده و بسیاری از متحدانش است و در تمام شرکتهای غربی، بهویژه شرکتهای آمریکایی، این طور است که به دنبال جای دیگری میگردند.
اگرچه به نظر میرسد هند کشوری است که بیش از هر کسی مایل به میزبانی چنین شرکتهایی است، اما همانطور که «بهاسوار کومار» از مدیران «استانداردهای کسب و کار» اخیرا هشدار داده است، بازار هند سخت و بدقلق است و نفوذ به بازار رقابتی شدید هند مستلزم کار جدی است.
همانطور که کومار اشاره کرد، در سال ۲۰۲۰، شرکت والمارت، که یک شرکت خرده فروشی آمریکایی است، ۵۶ نفر از مدیران خود را که در هند مستقر بودند، اخراج کرد. این اقدام «چالشهایی را که والمارت در گسترش تجارت عمدهفروشی خود در هند با آن مواجه بود، نشان داد».
شش سال قبل از تصمیم والمارت، کارفور، هشتمین زنجیره خردهفروشی بزرگ در جهان، به طور کامل از بازار هند خارج شد. زیرا به سادگی نمیتوانست در چنین محیط شلوغ و سرسختی رقابت کند. این در حالی است که کارفور که ارائه کننده مواد غذایی در هند بود یک شرکت محبوب و سودآور به حساب میآمد، اما این در مورد اربیانبی و اپل با توجه به سبک زندگی در آنجا صدق نمیکند.
در زمان نوشتن این مقاله، چند روزی در دهلی نو بودم. در اینجا فقر یک مشکل اساسی است. شکاف بین فقیر و غنی عمیق است. با این وجود، طبقه متوسط هند رو به رشد است، و تعداد آن دسته از افرادی که درآمد قابلتوجهی برای خرید لوازم جانبی گران قیمت و گردشهای آخر هفته دارند، رو به فزونی هستند.
بازار هند ممکن است بدقلق باشد، اما شرکتهایی که موفق به شکستن قفل آن باشند، پول زیادی به دست خواهند آورد. مهمتر از آن، آنها دیگر مجبور نیستند حزب کمونیست چین را قبول کنند.
نوشته جان مک گلیون، نویسنده و محقق
نظرات بیان شده در این مقاله نظرات نویسنده است و لزوماً منعکس کننده نظرات اپک تایمز نیست.
مطالب دیگر:
جلسه استماع مستقل پزشکان و اساتید در رابطه با آسیبهای ناشی از واکسن کووید۱۹
هشدار دبیرکل سازمان ملل درباره فاجعه کمبود مواد غذایی