جدیدترین دستور اجرایی جو بایدن همه سازمانهای دولتی فدرال را ملزم میکند که تا سال ۲۰۵۰ کربنخنثی شوند. مشکلش چیست؟ علیرغم هیاهوی همیشگی دولت وی در خصوص تغییرات اقلیمی، حتی این دستور بیسابقه نیز هیچ دستاوردی نخواهد داشت، به جز افزایش مالیات و هزینههای انرژی؛ یعنی درست همان چیزی که همگی برای کریسمس میخواستیم.
بر اساس علمی که فعالان حوزهی اقلیم دائماً خواستار وفاداری کورکورانه به آن هستند، دستور بایدن تنها نوعی فضلفروشی است. در واقع، حتی اگر به سبک قرارداد «نیودیل سبز» مصرف سوختهای فسیلی در سراسر کشور ممنوع شود، باز هم دمای جهانی تغییری نخواهد کرد. اگر آمریکا تمام سوختهای فسیلی را در این دهه حذف کند، میانگین دما در سال ۲۱۰۰ کمتر از دو دهم درجه پایینتر خواهد بود – و این هم در صورتی اتفاق میافتد که بتوان به مدلهای دادههای اقلیمیای که در طول تاریخ نادرست از آب درآمدهاند، اعتماد کرد.
هیاهوی بایدن در خصوص مسائل اقلیمی، غوغایی برای هیچ است. و این در حالی است که وضعیت بشر و سیاره ما بهتر از هر زمان دیگری است. تابآوریمان رو به بهبود است؛ در سده گذشته مرگومیر ناشی از مسائل اقلیمی ۹۸ درصد کاهش یافته است و کاهش آن به نسبت مرگومیر ناشی از بلایای طبیعی غیراقلیمی، مانند زلزله و آتشفشان، سریعتر بوده است. کشور ما در داشتن هوای پاک و فناوری کنترل آلودگی در جهان پیشرو است که به ما کمک میکند پاکتر و کارآمدتر از همیشه از منابع طبیعی خود استفاده کنیم.
هنوز هم اقداماتی باید صورت بگیرد، اما در خصوص تغییرات اقلیمی، خبرهای واقعاً خوبی شنیده میشود.
اگرچه حتی شدیدترین اقدامات اقلیمی تأثیر خاصی بر محیط زیست نمیگذارد، تصمیم خودنمایانه بایدن همچنان پیامدهای جدیای خواهد داشت و در بحبوحه تورم شدید و بحران جهانی انرژی که در آن قیمتها سر به فلک کشیدهاند، فکر میکردیم رئیس جمهور حواسش به پیامدهای مالی اقدامات خود باشد.
بایدن مدعی است که رویکرد وی، رویکرد «کل دولت»، در قبال تغییرات اقلیمی «باعث میشود مشاغل پردرآمد ایجاد شوند، صنایع رشد کنند، و رقابت در اقتصاد کشور افزایش یابد» اما شواهد حاصل از دههها سابقه سیاستهای اقلیمی در آمریکا و سراسر جهان خلاف این را نشان میدهد.
دستور بایدن برای دستیابی به انتشار صفر خالص کربن تا سال ۲۰۵۰ هزینههای سرسامآوری برای اقدامات سازمانهای فدرال خواهد داشت. نه تنها کالاها و خدمات مربوط به پروژه صفر خالص به طور قابل توجهی گرانترند، بلکه به دلیل پیچیدگی زیاد زنجیره تامین، تعیین دقیق میزان انتشار کربن نیز تقریباً غیرممکن است. آیا شرکتها باید در قبال انتشار گازهایی که مستقیماً تولید میکنند پاسخگو باشند؟ پس اشخاص ثالث و تامینکنندگان این شرکتها چه میشوند؟ آیا شرکتهایی که محصولات بهتر و ارزانتری ارائه میدهند واقعاً باید به دلیل انتشار گازهای گلخانهای که اصلاً دست آنها نیست از تدارکات دولت فدرال حذف شوند؟
علاوه بر این، استفاده بیشتر از انرژی باد و خورشید سبب افزایش قیمت برق در کل شبکه خواهد شد. به همین خاطر است که هرچه انرژیهای تجدیدپذیر بیشتری به شبکه اضافه میشود هزینهها به ناچار افزایش می یابد و قابلیت اطمینان به منابع از دست میرود. از آنجایی که این انواع انرژیْ متناوب و وابسته به آبوهوا هستند، هر روزه به برق اضطراری بیشتری نیاز دارند تا در شبهای تاریک و روزهای بدون باد، چراغها را روشن نگه دارند. این برق اضطراری طبیعتاً از سوختهای فسیلی تأمین میشود که برای ارائه جریان ثابتی از برق میتوان روی آن حساب کرد و با توجه به نیاز، میزان آن را کم و زیاد کرد.
با اینکه کمبود انرژی در سرتاسر جهان رو به کاهش است، حتی در کشورهای ثروتمندی مانند آمریکا نیز این مسئله هنوز بسیار شایع است و یک سوم خانوارها هزینههای زیادی برای انرژی مصرفی خود میپردازند (پیدیاف) و هر ماه در پرداخت قبوض آب و برق خود مشکل دارند.
بنابراین، اگر هنوز برای تأمین منابع قابل اطمینانی از برق به سوختهای فسیلی نیاز داریم، اگر پول مالیاتدهندگان بیشتری را صرف باد و خورشید میکنیم، و اگر علم نشان میدهد که مصرف سوختهای فسیلی آمریکا منجر به فاجعه اقلیمی نمیشود، این همه جنجال برای چیست؟ آیا استفاده از قدرت نفت، گاز طبیعی، و زغالسنگ پاکی که محصول آمریکا است برای تامین انرژی کشور، کاهش هزینهها و ارتقای رفاه در داخل و خارج از کشور، به نفع مردم آمریکا نیست؟
منطقی است که دولت بایدن بخواهد حواس خود را از تورم فلجکنندهای که در سراسر کشور، به ویژه در فصل کریسمس، در حال گسترش است، پرت کند و حتی ادعا کند که سیاستهای اقلیمیاش رشد اقتصادی تازهای را آغاز میکند. به هر روی، این ادعاها با واقعیت همخوانی ندارند.
وقتی مردیم و رفتیم، همهمان صفر خالص خواهیم بود؛ اما تا آن زمان، منابع انرژی مقرونبهصرفه و قابل اطمینان از سوختهای فسیلی برای پیشرفت انسان حیاتی است.
نوشته: جیسون آیزاک بیش از چهار دوره در مجلس نمایندگان تگزاس خدمت کرده بود.
نظرات بیان شده در این مقاله نظرات نویسنده است و لزوماً منعکس کننده نظرات اپکتایمز نیست.
مطالب دیگر:
کارشناسان: چین پس از المپیک زمستانی ۲۰۲۲ بزرگترین تهدید برای دموکراسیها خواهد بود
مقام ارشد سابق آمریکا: رژیم چین در حال ارتکاب به «حداقل سه نسلکشی» است
رژیم چین به اینفلوئنسرها در شبکههای اجتماعی آمریکا پول میدهد که المپیک پکن را تبلیغ کنند
