Search
Asset 2

یک مطالعه از «شواهد انکارناپذیر» آسیب واکسن‌‌‌‏های mRNA به اعضا و شریان‌‌‌‏های بدن خبر می‌‌‌‏دهد

واکسن‌‌‌‏های mRNA به اعضا و شریان‌‌‌‏های بدن آسیب می‌رساند و شواهد انکار ناپذیری در این خصوص وجود دارد «تعداد قابل توجهی از موارد مرگ و
شکاف در دیواره آئورت که توسط خوشه‌هایی از لنفوسیت‌ها پوشانده شده است که منجر به پارگی آئورت می‌شود. (Michael Palmer, MD, Sucharit Bhakdi, MD)

یک مطالعه به تازگی «رابطه انکارناپذیر علت و معلولی» را بین واکسن‌‌‌‏های mRNA و آسیب به شریان‌‌‌‏ها و اعضای بدن پیدا کرده است.

این پژوهش توسط دکتر مایکل پالمر و دکتر سوکاریت باکدی – دو میکروب شناس – و بر اساس یافته‌‌‌‏های دکتر آرن بورکارت و دکتر والتر لانگ، پزشکان آسیب شناس آلمانی انجام شده است.

خلاصه یافته‌‌‌‏های آنها به شرح زیر است:

  • محتویات واکسن‌‌‌‏های mRNA در محل تزریق باقی نمانده و در عوض در تمام بدن حرکت کرده و در اعضای مختلف بدن تجمیع می‌‌‌‏شوند.
  • واکسن‌‌‌‏های کووید مبتنی بر فناوری mRNA منجر به ماندگاری طولانی مدت پروتئین‌‌‌‏های اسپایک SARS-CoV-2 در بسیاری از اعضای بدن می‌‌‌‏شوند.
  • ماندگاری پروتئین اسپایک در نتیجه تزریق واکسن mRNA منجر به تورم با ویژگی خود ایمنی خواهد شد.
  • تورم به وجود آمده در نتیجه تزریق واکسن می‌‌‌‏تواند منجر به آسیب شدید به اعضای بدن و به ویژه شریان‌‌‌‏ها شده، و نتایج مرگباری را به همراه دارد.

دکتر شری تنپنی، متخصص در زمینه آسیب واکسن‌‌‌‏ها به اپک تایمز گفت: «مواد رنگی استفاده شده در این مطالعه شواهد انکارناپذیر انتشار پروتئین اسپایک را در تمام اعضای بدن – شامل قلب، تخمدان، کبد، طحال، و تا حدی بیضه‌‌‌‏ها – نشان داد. این امر منجر به از کار افتادن چندین عضو بدن و همچنین ناباروری در زنان می‌‌‌‏شود».

تنپنی گفت: «تاکنون فرضیه‌‌‌‏های بسیاری درباره آسیب این واکسن‌‌‌‏ها وجود داشته است. اکنون باکتی و پالمر از طریق نمونه‌‌‌‏های آسیب شناسی و روش‌‌‌‏های خاص نشانه گذاری در علم شیمی ایمنی به وضوح انتشار سریع پروتئین اسپایک را در تمام اعضای مورد آزمایش در مطالعه نشان دادند».

او اضافه کرد: «هر دوی آنها [باکتی و پالمر] متخصص آسیب شناسی هستند، و نشانه گذاری صحیح بافت‌‌‌‏های بدن و بررسی نمونه‌‌‌‏های آنها زیر میکروسکوپ بخشی از شغل آنهاست».

دکتر کریستین نورثروپ، عضو سابق کالج آمریکایی زنان و زایمان به اپک تایمز گفت: «گفته‎های آن دسته از ما که درباره خطرات واکسن‌های کووید هشدار داده بودیم به طور گسترده سانسور شد و مورد تمسخر قرار گرفت».

نورثروپ ادامه داد: «آرزو می‌‌‌‏کنم که گفته‌‌‌‏های ما اشتباه بود، اما این طور نیست و اکنون شواهد انکارناپذیری را در اختیار داریم».

طبق گفته دکتر جانسی لیندزی، یک متخصص سم شناس که از ابتدا روایت‌‌‌‏ها پیرامون واکسن کووید را دنبال کرده است، مهم ترین نتیجه این مطالعه را باید «تایید شدن» یافته‌‌‌‏های پژوهش مارکوس آلدن و همکارانش دانست: این که محتویات واکسن کووید فایزر (برون تنی) می‌‌‌‏تواند در واحدهای سلولی دی‌ان‎ای (درون تنی) قابلیت بازتولید داشته باشد.

عبارت «برون تنی» یا in-vitro در زبان لاتین به معنای «درون شیشه» بوده و به انجام یک فرآیند یا آزمایش درون ظرف و خارج از بدن انسان اشاره می‌‌‌‏کند. عبارت «درون تنی» یا in-vivo در زبان لاتین به معنای «درون موجود زنده» بوده و نشان دهنده انجام مطالعات بر روی اعضای زنده بدن است.

انتشار سریع واکسن در بدن انسان جزو یافته‌‌‌‏هایی است که در آزمایشات حیوانی شرکت فایزر نیز به آن اشاره شده بود.

لیندزی به اپک تایمز گفت: «سوژه این آزمایش از بین رفت، اما آزمایشات بر روی بافت آن نشان داد که ۹ ماه پس از تزریق واکسن ژنتیکی، پروتئین اسپایک همچنان به بقای خود ادامه داده است».

او توضیح داد که تنها سه دلیل احتمالی برای چنین شواهدی وجود دارد:

  • mRNA اصلاح شده به مدت ۹ ماه در بدن ماندگاری داشته و با آن سازگار شده؛
  • واکسن mRNA – مشابه آنچه در پژوهش آلدن دیده شد – با ژنوم انسان ترکیب شده؛
  • سوژه مورد آزمایش به تازگی با افرادی که واکسینه شده‌‌‌‏‎اند در تماس بوده و mRNA از این طریق منتقل شده است؛

در مطالعه پالمر و باکدی آمده است: «مطالعات تجربی محدودی که تاکنون انجام شده‎اند (۲۰۱۵، ۲۰۱۸) نشان می‎دهند که mRNA اصلاح شده باید بین چند روز تا چند هفته پس از تزریق تجزیه شود».

اما این مطالعه ادامه می‌‌‌‏دهد: «به طور واضح نتیجه مطالعات پیشین با ماندگاری طولانی مدت واکسن در تضاد بوده، و به نظر می‎رسد که محتویات ژنتیکی واکسن درون بدن انسان به حیات خود ادامه داده است».

لیندزی گفت: «شواهد وجود پروتئین اسپایک ۹ ماه پس از تزریق واکسن نشان دهنده دو احتمال است: اینکه mRNA از طریق یکپارچگی ژنتیکی منجر به انطباق پروتئین اسپایک در ژنوم سلول‌‌‌‏های مورد آزمایش شده، یا اینکه mRNA آزمایشگاهی به شکلی دستکاری شده تا ۹ ماه پس از زمان تزریق همچنان در سلول‌‌‌‏ها ماندگاری داشته باشد».

وی افزود: «ماندگاری ساختاری پروتئین اسپایک می‌‌‌‏تواند منجر به تحلیل رفتن سیستم ایمنی شده، و عدم واکنش سیستم ایمنی در برابر این پروتئین می‌‌‌‏تواند منجر به آسیب‌‌‌‏های بی‎شمار شود».

پالمر و باکدی در مطالعه خود به پژوهش بورکارت و لانگ اشاره می‌‌‌‏کنند که در آن، بسیاری از افراد مورد مطالعه طی چند ماه یا چند روز پس از تزریق واکسن کووید جان باختند».

در تمام موارد مورد مطالعه، علت مرگ این افراد «طبیعی» یا «ناشناخته» ثبت شده بود.

 برخی از اعضای خانواده جان باختگان درباره علت مرگ آنها تردید داشته و به دنبال بررسی مجدد این موارد بودند.

طبق گفته مطالعه بورکارت، «تعداد قابل توجهی از موارد مرگ و میر به دلیل تزریق واکسن بوده است».

خبرگزاری اپک تایمز به تازگی در گزارشی نشان داد که متصدیان کفن و دفن در سرتاسر کشور بافت‌‌‌‏ و لخته‌‌‌‏های لاستیک مانند بزرگ و بلندی را در جسدها پیدا کرده، و یافته‌‌‌‏های خود را به اشتراک گذاشته‌‌‌‏اند. برخی از پزشکان این موارد را با واکسن‌‌‌‏ها مرتبط می‌‌‌‏دانند.

مطالب دیگر:

مرد کانادایی به آسیب‌دیدگان واکسن کمک می‌کند، ماجراهای خود را در رسانه‌های اجتماعی به‌ اشتراک بگذارند

دیدگاه: اروپا در آستانه فروپاشی است

متخصص قلب: پروتئین‌های اسپایک تولید‌شده توسط واکسن‌های کووید۱۹ برای قلب «سمی» هستند

اخبار بیشتر

عضویت در خبرنامه اپک تایمز فارسی