جزئیات جدیدی درباره صنعت میلیارد دلاری برداشت اجباری اعضای بدن انسان در چین که موجب مرگ حدود یک میلیون نفر از «اهداکنندگان» غیرداوطلب شده است، در حال فاش شدن است.
اجلاس جهانی مبارزه و جلوگیری از برداشت اجباری اعضای بدن، که از۱۷ تا ۲۶ سپتامبر برگزار شد، دانشگاهیان، وکلا و سیاستمدارانی را از سراسر جهان گرد هم آورد تا درباره شواهد سهگمین سوء استفاده حزب کمونیست چین از پیوند اعضا، که اغلب علیه زندانیان عقیدتی انجام میشود، گفتگو کنند.
به گفته شرکتکنندگان این اجلاس، حزب کمونیست چین تنها عامل این جنایت نیست. سکوت سیاسی، دانشگاهی و رسانهای در غرب به دلایل تجاری خود به منزله مشارکت است. به اعتقاد شرکتکنندگان این اجلاس، هدف حزب کمونیست چین از نادیده گرفتن هنجارهای بینالمللی رضایت، افزایش حداکثری سود حاصل از این صنعت است که باید با اعتراضات قاطعانهتر و قانونگذاری علیه این تجاوز متوقف شود؛ با استفاده از راههایی مانند اعمال تحریمهای فردی علیه آن دسته از اعضای حزب کمونیست چین که بیشترین مسئولیت را دارند و همچنین پایان آموزش جراحان پیوند چینی در سطح بینالملل.
نسلکشی پزشکی
به گفته برگزارکنندگان اجلاس جهانی مبارزه و جلوگیری از برداشت اجباری اعضای بدن، بر اساس برخی برآوردها، بیش از یک میلیون نفر قربانی برداشت اجباری اعضای بدن شدهاند که میتوان آن را «نسلکشی پزشکی» تلقی کرد. این کشتارها با تعریف کنوانسیون نسلکشی سازمان ملل از نسل کشی مطابقت دارد که نه تنها نابودی نژادها، بلکه نابودی ادیان را نیز شامل میشود، در صورتی که در سطح دولتی قصد انجام این کار وجود داشته باشد.
به گفته دیوید ماتاس، وکیل بینالمللی حقوق بشر از کانادا، «نسلکشی زندانیان عقیدتی برای اعضای بدن آنها حزب [کمونیست چین] را به دو هدف میرساند. این کشتارها کسانی را که از نظر این حزب دشمنان سیاسی تلقی میشوند، حذف میکند.»
کارلوس ایگلسیاس جیمنز، وکیل بینالمللی حقوق بشر از اسپانیا، موافقت کرد.
او گفت:«هدف حزب کمونیست چین این است که مردم، از جمله زندانیان عقیدتی، را به دلیل اعتقادات معنویشان نابود کرده و جسمشان را ازبین ببرد؛ افرادی از قبیل مسیحیان، تبتیها، بوداییها و به ویژه میلیونها تمرینکننده فالون گونگ. هدف اول حذف و نابودی آنهاست و این امر قاعدتاً بر جنایات نسلکشی دلالت دارد.»
فالون گونگ یا همان فالون دافا، روشی معنوی شامل تمرینات مدیتیشن، و آموزههای مبتنی بر اصول حقیقت، نیکخواهی و بردباری است که بیش از ۲۲ سال است توسط حزب کمونیست چین تحت آزار و شکنجه بیرحمانه قرارگرفته است.
به گفته ترزا چو، وکیل گروه وکلای فالون گونگ در تایوان، «برداشت اجباری اعضای بدن صرفاً برای نسلکشی تمرینکنندگان فالون گونگ و اقلیتهای قومی مانند اویغورها مورد استفاده قرار نمیگیرد، بلکه در منافع عظیم اقتصادی ناشی از پیوند اعضا، فروش فراملی اعضا، گردشگری پیوند عضو و دلالی اعضای بدن نیز نقش دارد.»
برداشت اجباری اعضای بدن در چین دلیل مالی دارد، چرا که احتمالاً میلیاردها دلار درآمد برای بیمارستانهای چین و صدها میلیون دلار مالیات برای استفاده پکن به ارمغان آورده است.
در واقع یک نسلکشی است که در مقیاس صنعتی و با مشارکت ارتش چین انجام میشود. با بررسی دقیق، شواهد برداشت اجباری اعضای بدن در چین بسیار شبیه نسل کشی به نظر میرسد، با توجه به اینکه بر افراد با باورهای خاصی متمرکز است که دولت به دنبال از بین بردن آن است.
دکتر دکلان لیونز در کالج ترینیتی در دوبلین میگوید: «برآورد میشود تجارت پیوند اعضای بدن در چین سالانه به ارزش یک میلیارد دلار انجام میشود و هر ساله ۶۰ تا ۱۰۰ هزار پیوند عضو در جمهوری خلق [چین] انجام میشود.»
مشتریان پیوند عضو در چین جهانیاند. دکتر هوانگ شی وی از تایوان میگوید: «در ۲۰ سال گذشته، بیش از ۴۰۰۰ تایوانی برای پیوند کبد یا کلیه به چین رفتهاند. علاوه بر تایوان، افرادی از کره جنوبی، ژاپن، آسیای جنوب شرقی، خاورمیانه و حتی کشورهای غربی پس از سال ۲۰۰۰ برای انجام عمل جراحی پیوند عضو به چین هجوم آوردند.»
دکتر ولدون گیلکریس، مدیر انکولوژی دانشکده پزشکی دانشگاه یوتا، میگوید: «این نوع جنایات وحشیانه و جمعی واقعاً در طول تاریخ هرگز در دست جامعه پزشکی نبوده است.»
هوانگ گفت که ارتش چین از سال ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۶ بانکهای اهدا عضو این کشور را که اطلاعات مربوط به «اهداکنندگان» اعضا را در اختیار دارند، برقرار نگه داشته است. پس از آنکه در سال ۲۰۰۶ برای اولین بار شواهدی مبنی بر این منتشر شد که تمرینکنندگان فالون گونگ مورد هدف برداشت اجباری اعضای بدن قرار گرفتهاند، حزب کمونیست چین پنهانسازی موثرتر این عملیات را آغاز کرد. در آن سال، دیوید ماتاس و دیوید کیلگور، عضو سابق مجلس کانادا، کتاب خود را با عنوان «برداشت خونین: برداشت اعضای بدن تمرینکنندگان فالون گونگ در چین» منتشر کردند.
چو داستان زنی به نام آنی را بازگو کرد که به افشای برداشت اجباری اعضای بدن در چین که تمرینکنندگان فالون گونگ را مورد هدف قرار میدهد، کمک کرد. چو گفت، آنی همسر سابق یک پزشک چینی بود که «قرنیه چشم تمرینکنندگان زنده فالون گونگ را برداشت میکرد». افشای این جنایت باعث یک جنجال جهانی شد.
به گفته هوانگ، پیوند اعضا منبع اصلی درآمد در برخی از بیمارستانهای چین است و یکی از آنها در پکن افزایش درآمد حاصل از پیوند را از ۴.۵ میلیون دلار در سال ۲۰۰۶ به ۳۰ میلیون دلار در سال ۲۰۱۰ ثبت کرده است. او گفت که پس از سال ۲۰۰۷، اویغورها و دیگر اقلیتهای قومی بهعنوان قربانیان برداشت اجباری اعضای بدن به فالون گونگ اضافه شدند.
(بخش ۲)
قسمت دوم این مجموعه مقالات را اینجا بخوانید
نوشته: اندرس کور دارای فوق لیسانس علوم سیاسی از دانشگاه ییل و دکترای دولتی از دانشگاه هاروارد است.
نظرات بیان شده در این مقاله نظرات نویسنده است و لزوماً منعکس کننده نظرات اپکتایمز نیست.
مطالب دیگر:
پزشکی هشدار داد برداشت اجباری اعضای بدن بدست رژیم چین میتواند به کشورهای دیگر نیز تسری پیدا کند
گروههای مخالف با برداشت اجباری اعضای بدن اجلاس جهانی برگزار میکنند
تگزاس برداشت اجباری اعضای بدنِ تمرینکنندگان مدیتیشن فالون گونگ بهدست رژیم چین را محکوم میکند