
این روزها برای علاقمندان به شیرینیجات فرصت مغتنمی است تا جشن و شادی خود را با انواع شیرینیهایی که در جشنها و میهمانیهای کریسمس سرو میشود، کامل کنند و از آنها لذت ببرند.
شیرینیهای آدمکی زنجفیلی، اسپرینگرل ترد و خوشمزه و کرانچی بیسکوییت، از جمله شیرینیهای مخصوص کریسمس هستند که طرفداران بسیاری دارند.
اما مانند بسیاری از سنتهای کریسمس، سرچشمه این رسم خوشمزه هم به قرون گذشته باز میگردد، یعنی زمانی که جشنهای تغییر فصل و انقلاب زمستانی برای قرنهای متمادی در میان مردم برگزار میشد. آن زمان کریسمس هنوز مانند این دوره از زمان که یکی از مهمترین تعطیلات و جشنهای امروزه بهشمار میرود، وجود نداشت.
جشنوارههای انقلاب زمستانی برای سالیان طولانی، در سراسر جهان برگزار میشده است. از نروژ تا غرب آفریقا، از ایرلند تا سرزمین هند، مردم برای جشن گرفتن تغییر فصلها دور هم جمع میشدند.
مطلب دیگر:
کریسمس مبارک ! با سنتهای شب کریسمس آشنا شوید
دانشگاهی در چین، جشن کریسمس را ممنوع کرد
مانند هر جشن دیگری خوراکیها و غذاها عنصر اصلی این ضیافتها بودند و از همه مهمتر این که پیشاز آمدن قحطی و کمیابی زمستان، زمان خوبی برای برگزاری این جشنها بود.
انقلاب زمستانی اغلب به معنای فرا رسیدن نخستین سرمای زمستان بود، بنابراین میتوانستند گوشت حیوانات را با خیالی آسوده برای مصرف زمستان نگهداری کنند؛ همچنین نوشیدنیهای تخمیری مانند آبجو و شراب را که مواد اولیهشان را در بهار در ظرفها ریخته بودند، حالا آماده نوشیدن بود.
هر میزبان دانایی میداند که پس از صرف یک کباب دلچسب و یک نوشیدنی پرمایه، تنها چیزی که برای تکمیل ضیافت مورد نیاز است، «دسر» است.
جشن کریسمس در قرون وسطی، در اروپا، از آیینهای انقلاب زمستانی پیشی گرفت، اما سنتهای کهن آن جشنها همچنان باقی ماند. درحالی که در قرون وسطی، منوی گوشت بریان و نوشیدنی احتمالا همچون اروپاییهایی پیشاز آن دوره در جشنها به کار برده میشد، اما شیرینجات در حال گذر از تحولات و تغییرات جالبی بود.
استفاده از چاشنیها، دارچین و فلفل سیاه در شیرینیها به تازگی رایج شده بود و میوههای خشک شده جدیدی مانند لیمو، زردآلو و خرما هم کم کم به شیرینیها افزوده شدند. میتوان گفت این مواد همراه با عناصری مانند شکر، روغن حیوانی و کره، برای قنادهای قرون وسطی بسیار باارزش و گرانبها بود.
به سبب گران بودن این مواد اولیه، خانوادهها تنها در مهمترین اعیاد و جشنهایشان از عهده این برمیآمدند که این شیرینیها را تهیه کنند. این شیرینیهای کوچک بر خلاف کیک، برای تعارف کردن و هدیه دادن به دوستان و همسایگان بسیار مناسب بود. کوکیها و شیرینیهای امروزی ما در واقع به داستان این هدایای قرون وسطایی برمیگردند.
اگرچه این شیرینیها راهی دراز را از قرون وسطی طی کردهاند تا به این زمان برسند، اما با این حال برخی چیزها در آنها تغییری نکردهاند، مانند طعمشان که بسیار پر ادویه هستند.
دارچین، جوز هندی و زنجبیل، طعمهای رایج و سنتی شیرینیهای کریسمس امروزی محسوب میشوند و این طعمها دقیقا همان ادویهجات قنادی قرون وسطی هستند که در کوکیهای کریسمس قرنها پیش استفاده میشدند.
شیرینی زنجفیلی، شیرینی کلاسیک کریسمس است و در عین حال این شیرینی همانند قرون وسطی بسیار پرادویه و طعمدار است. زنجبیل، دارچین و جوز هندی استفاده شده در این شیرینی به آن طعمی تند و تیز میدهد. قنادهای قرون وسطی از شربت شکر قهوهای به عنوان شیرین کننده کوکیها استفاده میکردند و از آنجا که این ماده هم در آن دوران گران بود، قناد قدر آن را بسیار میدانست.
گذشته از طعم و مزه شیرینی زنجفیلی، این شیرینی را به شکل آدمکهایی درست میکنند که البته باید بگوییم این فرمها مربوط به قرون وسطی نیست.
درواقع نخستین کسی که این اشکال را روی شیرینیهای زنجفیلی کریسمس امتحان کرد، ملکه الیزابت اول انگلستان بود که شیرینیها را به شکل درباریان مورد توجهش درآورد.
مطالب دیگر: