علی‌رغم این‌که بسیاری از رسانه‌ها بی‌خطر و موثر بودن بودن واکسن کووید۱۹ را تبلیغ می‌کنند، بسیاری از کارکنان کادر درمان حاضر به استفاده از این واکسن‌ها نیستند و کسانی که در ملا عام از نگرانی‌های خود می‌گویند، توسط شرکت‌های بیگ تک سانسور شده یا از پلتفرم‌هایشان رانده می‌شوند.
برخی از پرستاران و پزشکان حتی به قیمت از دست دادن شغل‌شان حاضر به پیروی از دستور واکسیناسیون اجباری نیستند.
اپک تایمز برای فهمیدن علت ماجرا با برخی از این متخصصان کادر درمانی تماس گرفته است.
«رضایت کاملاً آگاهانه غیر ممکن است»
امیلی نیکسون یک پرستار رسمی است که ۱۸ سال در صنعت سلامت مشغول به کار بوده است. زمانی که کارفرمای او یعنی شرکت مِین‌هلث اعلام کرد قصد دارد واکسیناسیون را اجباری کند، او فوراً گروهی به نام اتحاد کارکنان کادر درمان علیه احکام اجباری پزشکی تشکیل داد و از آن‌ها شکایت کرد.
نیکسون گفت: «هزاران تن از کارکنان کادر درمانی یا شغل خود را از دست داده‌اند یا در آینده از دست خواهند داد. زیرساخت درمانی پیشاپیش ضعیف ایالت مِین در برابر این فقدان شدید پرسنل دوام نخواهد آورد. مراقبت‌های درمانی همین حالا نیز جیره‌بندی شده است. در این ایالت با خاموشی کامل رسانه‌ها مواجه هستیم».
نیکسون گفت: «از نظر من به عنوان یک متخصص باهوش، سالم و توانمند که به نحو احسن از خود مراقبت می‌کند، بسیار توهین‌آمیز است که از من انتظار داشته باشند به دریافت یک ماده ناشناخته با کارایی نامشخص رضایت دهم و برای مردم گرانقدری که در خدمت‌شان هستم الگویی باشم که به آن‌ها بگوید در تلاش برای نهادن چسب زخمی بر این زخم دهان گشاده در واقعیت، آنان نیز باید اختیار خود را به شرکت‌های داروسازی که مجرمانی محکوم هستند، بسپارند.
اجباری کردن یک دارو بدون قائل شدن استثناء، به خصوص در حالی که این دارو یک محصول پزشکی جدید است که همچنان در اولین سال مطالعات خود به سر می‌برد، امری خلاف وجدان است. از موارد ابتلای پس از واکسیناسیون گزارشات درستی تهیه نمی‌شود. می‌دانیم که این واکسن «تق و لق» است. بی‌خطر بودن و کارآمدی این واکسن همچنان اثبات نشده است. روش‌های درمانی جایگزین و بی‌خطر دیگری نیز وجود دارند. در غیاب داده‌های غیرمغرضانه و بلندمدت، رضایت کاملاً آگاهانه غیر ممکن است. تهدید شغل‌هایمان عملاً زورگویی است. این دستورها، حقوق خدادادی ما نسبت به سلامت بدن و استقلال فردی را سلب کرده‌اند و ما این موضوع را تحمل نخواهیم کرد».
«عوارض جانبی واقعیت دارند»
ژاکلین زوبیات که به عنوان یک پرستار متخصص در سامانه درمانی جنوب مِین کار می‌کرد، عاشق شغلش بود.
زوبیات گفت: «با وجود این‌که من را اخراج می‌کنند واکسن نزدم … حالا با داده‌هایی که داریم، می‌دانیم آمار زنده ماندن بسیار بالاست. در ۱۸ ماه گذشته فقط ۱ بیمار دارای ناراحتی تنفسی را به اورژانس فرستاده‌ام. کووید در مقایسه با سایر ویروس‌ها و بیماری‌هایی که برایشان واکسن داریم، هیچ ویژگی متمایزکننده‌ای ندارد. چرا باید برای چیزی که آمار زنده ماندن از آن ۹۹ درصد است و هیچ ویژگی متمایزکننده‌ای ندارد واکسن بزنم؟».
زوبیات گفت: «کارکنان کادر درمانی واکسن نمی‌زنند چون می‌دانند عوارض جانبی‌اش واقعیت دارند. در بخش مراقبت‌های فوری میوکاردیت (التهاب عضله قلب)، سلولیت (نوعی عفونت و التهاب پوستی)، علائم عصبی غیرعادی و عوارض جانبی متعدد دیگری را شاهد بوده‌ام. کسانی را دیده‌ام که بعد از دریافت واکسن به شدت مریض شده‌اند و بعداً نتیجه تست‌شان مثبت درآمده است. طبق آخرین تحقیقات و مشاهداتم در کلینیک خودم، آمار ابتلا به کووید در افراد واکسینه‌شده بسیار بالاست. یک واکسن باید اثرگذار باشد اما این واکسن‌ها اثرگذار نیستند. این واکسن‌ها باید به مدت چند سال در موجوداتی غیر از انسان آزمایش شوند تا بتوانیم بگوییم «بی‌خطر و موثر» هستند. بیش از ۱۵،۰۰۰ نفر بر اثر واکسن فوت شده‌اند و رسانه‌ها از آن هیچی نمی‌گویند. من این خطر را به جان نمی‌خرم».
«داده‌ها خودشان گویای حقیقت هستند»
جسیکا موشر به مدت بیش از ۱۰ سال پرستار رسمی بوده است. او مادر چهار فرزند و بازنشسته نیروی دریایی ایالات متحده است و به خاطر این‌که حاضر به دریافت واکسن نشده شغلش را از دست داده است.
او سرپرست پرستاری، مدیر بخش مراقبت از بیماران و رئیس برنامه پرستاری بیمارستان ردینگتون-فِیرویوو جنرال بود.
موشر گفت: «مراقبت از سلامتی‌ام و پایبندی به اعتقادات مذهبی‌ام را همیشه به کار ترجیح خواهم داد. متون مقدس وعده می‌دهند «تا زمانی که جهان باقی است، کشت و زرع همچنان برقرار خواهد بود»؛ در این سمت از آسمان، فرصت‌های شغلی بسیار است اما فقط یک بار زندگی می‌کنیم».
او گفت: «من فوق لیسانس پرستاری دارم و در مقام پروفسور تحقیقات پرستاری و فعالیت‌های مبتنی بر شواهد و مدرک مشغول به کار هستم. در گردآوری و تحلیل داده و نتیجه‌گیری تخصص دارم. من پیش از کووید-۱۹ برای تصمیم‌گیری درباره سلامتم به رسانه‌ها، دولت یا بیگ تک متکی نبودم و قصد ندارم روشم را تغییر دهم. در رابطه با مضراتی که این واکسن‌های آزمایشی ایجاد کرده‌اند و کمبود تحقیقات انجام‌شده، داده‌ها خودشان گویای حقیقت هستند
آن‌چه خودم به عنوان یک پرستار شاهد بوده‌ام و تجربیاتی که مردم پس از واکسیناسیون بیان کرده‌اند این قضیه را کاملاً روشن می‌کند. این ویروس، درست مانند سرماخوردگی و آنفولانزا، هیچ درمانی ندارد. اما آمار زنده ماندن از آن تقریباً ۱۰۰ درصد است. آن‌هایی که سنگ واکسن را به سینه می‌زنند دنبال پول هستند. من از علم پیروی می‌کنم. کارکنان کادر درمانی که نمی‌خواهند از کار مورد علاقه خود یا حقوق ثابت بگذرند و زندگی را برای خود سخت کنند. تعداد کسانی که حاضرند اخراج را به جان بخرند باید به خودی خود یک زنگ خطر باشد».
«هیچ یک از ما این موج‌ها را ندیده‌ایم»
پرستار رسمی هِدِر سَدلِر که عاشق پرستاری است، گفت سلامت خود و خانواده‌اش برای او خیلی مهمتر از حقوق است.
سدلر گفت: «این یک واکسن جدید است (البته اگر بشود اسمش را واکسن گذاشت)، فناوری آن تاکنون هرگز به طور موفقیت‌آمیز اعمال نشده است، و هیچ داده‌ای در رابطه با عوارض بلندمدت آن وجود ندارد و نباید این عوارض را با «عوارض جانبی» که عامه مردم مدام از آن می‌گویند، اشتباه گرفت. من همیشه تصمیمات مربوط به سلامتم را با سنجیدن نسبت خطرات به مزایا بررسی می‌کنم. طبق آن‌چه از کووید-۱۹ می‌دانم (و کلی درباره‌اش تحقیق کرده‌ام)، من در هیچ یک از دسته‌های پرخطر در معرض بیماری شدید / مرگ یعنی دسته افراد بالای ۶۵ سال، افراد چاق، افراد دارای بیماری قلبی، دیابت، بیماری‌های ریوی مزمن یا ضعف ایمنی قرار ندارم. برای من و خانواده‌ام خطر عوارض جانبی یا عوارض بلندمدت استفاده از یک ماده کاملاً ناشناخته، بسیار بیشتر است».
«من پرستار آنکولوژی (سرطان‌شناسی)/هماتولوژی (خون‌شناسی) هستم و به چشم خود می‌بینم که با افزایش تعداد بستری‌شدگان / بیماران ارجاعی برای اختلالات انعقادی و خونریزی مواجه هستیم. به عنوان مثال در یک هفته در بیمارستان دو بیمار داشتیم که به نوعی اختلال انعقادی نادر مبتلا بودند که در حالت طبیعی فقط در ۴ درصد از مردم روی می‌دهد. و این موضوع دو بار در یک هفته در یکی از روستاهای مرکزی ایالت مین اتفاق افتاده است. تنها وجه مشترک این دو، واکسن کووید بود که هر کدام سه روز قبل این ماجرا دریافت کرده بودند. آیا این مورد به سی‌دی‌سی (مرکز کنترل و پیشگیری بیماری) گزارش شده است؟ نمی‌دانم.»
سدلر گفت: «فقط ۴ نفر از ۲۰ الی ۲۵ نفری که شخصاً از مثبت بودن آزمایش کوویدشان خبر دارم، واکسن نزده‌اند. بله، واکسن نزده‌اند. اکثر اطرافیانم که در سه ماه گذشته جواب آزمایششان مثبت بوده است، کاملاً واکسینه شده بودند. چرا وقتی پس از دریافت واکسن هنوز هم ممکن است مبتلا شوم و ویروس را پخش کنم، خطر عوارض جانبی یا عوارض بلندمدتش را به جان بخرم؟ اصلاً منطقی نیست. این دو مثال فرضیه «بی‌خطر و موثر» بودن واکسن را به کلی رد می‌کنند».
«من همیشه با سایر کارکنان کادر درمانی ایالت مین در ارتباط هستم و هیچ یک از ما این «موج‌ها»یی را که به مردم می‌گویند در حال وقوع است، ندیده‌ایم».
«اینجا آمریکاست! من کاملاً حق دارم که درباره سلامتم آگاهانه تصمیم بگیرم. مهم نیست به شما چه گفته‌اند، رفتار من هیچ تاثیر مستقیمی بر شما ندارد».
«آزادی از همه چیز مهمتر است»
شری تورنتون عضو و رئیس هیئت مشاوره‌ای سیف (پزشکی قانونی تجاوز جنسی) ایالت مین بود و به مدت ۴۵ سال پرستار بوده است.
او قصد داشت بازنشسته شود اما می‌خواست تا پایان سال به کار خود ادامه دهد؛ اما وقتی دستور اجباری شدن واکسیناسیون را دید، تصمیم گرفت زودتر بازنشسته شود.
تورنتون گفت: «معتقدم در زندگی به سوای رستگاری، آزادی از همه چیز مهمتر است. هیچکس جز خدا حق ندارد به من بگوید چه کاری را می‌توانم یا نمی‌توانم با بدنم انجام دهم. این واکسن‌ها با بافت جنین تولید شده‌اند و من شدیداً با سقط جنین مخالفم».
او گفت: «محتوای این واکسن‌ها بی‌خطر نیستند. عوارض جانبی بسیاری هستند که از کروناویروس مضرات بیشتری دارند. این واکسن از شما در برابر سویه‌های مختلف محافظت نمی‌کند. … واکسیناسیون تمام مردم ایمنی جمعی ایجاد نخواهد کرد و تنها باعث پیدایش سویه‌های بیشتری می‌شود که افراد فاقد مصونیت طبیعی در برابر آن‌ها مغلوب خواهند شد».
سه تن دیگر از کارکنان کادر درمانی که با اجباری کردن واکسیناسیون مخالفت هستند، با اپک تایمز تماس گرفته‌اند اما نخواستند نام خود یا کارفرمایشان فاش شود.
مطالب دیگر:
رأی کمیسیون ارتباطات فدرال به پایان فعالیت چاینا تلکام در آمریکا به دلیل نگرانی‌های امنیت ملی
یکی از اساتید هاروارد معتقد است کودکان نباید واکسن کووید۱۹ دریافت کنند
