تنها با اعمال بخش اندکی از تعرفهها برای واردات از چین از طرف ایالات متحده آمریکا، چین تاثیر آن را بر اقتصاد کشورش احساس کرده است؛ چرا که مانع دسترسی چینیها به بزرگترین مصرف کنندگان خارج از کشور شده است.
سهام چین شروع به کاهش کرده است و جنگ تجاری مداوم منجر به برانگیختن احساسات ناخوشایند در میان سرمایه گذاران میشود. گرچه پکن تعرفه های متقابل را اعمال میکند، بازارهای ایالات متحده با ثبات و حتی رشد مواجه شدهاند.
دولت ترامپ تعرفه ۲۵ درصدی را به ارزش ۳۴ میلیارد دلار کالاهای چینی اعمال کرده است که در روزهای آینده به ۵۰ میلیارد دلار افزایش خواهد یافت. چین با تعرفههای مشابه خود در صادرات آمریکا پاسخ داده است.
ایالات متحده اعلام کرده است که تعرفه ۱۰ درصدی بیشتر از ۲۰۰ میلیارد دلار از واردات چین در راه است که در چند ماه آینده به اجرا در میآید.
کل صادرات چین در سال ۲۰۱۷ حدود ۲ تریلیون دلار، که یک پنجم آن به مقصد ایالات متحده بوده است. تولید ناخالص ملی چین در سال ۲۰۱۷، ۱۲ تریلیون دلار بود که کل صادرات به ایالات متحده سه و نیم درصد از تولید ناخالص داخلی چین را تشکیل میدهد.
در طرف مقابل، صادرات ایالات متحده به چین در سال ۲۰۱۷، تنها ۱۳۰ میلیارد دلار بود که با تولید ناخالص داخلی این کشور نزدیک به ۲۰ تریلیون دلار، صادرات به چین تنها حدود ۷ دهم درصد از تولید ناخالص داخلی ایالات متحده را تشکیل میدهد.
«فرانک شیه»، استاد دانشکده مدیریت اقتصادی دانشگاه کارولینای جنوبی معتقد است که «تکیه به صادرات برای ایالات متحده مهم نیست؛ اما برای چین اهمیت بسیار زیادی دارد. … اگر چین تجارت خود را با ایالات متحده از دست بدهد، اقتصادش دوام نخواهد آورد.»
واشنگتن می گوید که چین به شیوههای ناعادلانه کسری تجاری کلان و سرقت حق مالکیت فکر را به اجرا میگذارد. دولت ترامپ نیز در واکنش به این امر، تعرفهها و محدودیتهای سرمایه گذاری را وضع کرده است.
سقوط اژدهای سرخ
ذخایر ارز خارجی چین امسال بیش از ۳ تریلیون دلار است. این ذخایر از زمان پیوستن این کشور به سازمان تجارت جهانی به طور پیوسته افزایش یافته است. دلیل آن حفظ مازاد عظیم تجارت چین با شرکای تجاری خود است؛ با وجود اینکه این شرکا از اینکه پکن طبق قوانین بازی نمیکند، شکایت میکنند.
شیه میگوید که این ذخایر برای بهبود زندگی مردم چین یا کمک به افراد محتاج نیست؛ در عوض، این پول به نفع سران حزب کمونیست چین استفاده میشود.
«در سال ۱۹۸۹، پس از کشتار میدان تیان آن من، رژیم کمونیست تقریبا سقوط کرد. آنها فکر کردند که کنترل چین را از دست خواهند داد … آنها آماده رفتن بودند. در آن زمان ۶۰ میلیارد دلار را به حساب های بانکی سوئیس منتقل کردند.»
«این همه پولی بود که آن زمان داشتند که البته اکنون خیلی بیشتراز آن دارند. از آن به عنوان پشتوانه برای سران حزب کمونیست استفاده میکنند … این پول نه تنها برای تامین سبک زندگی لوکس سران است، بلکه سرمایهای است برای سرکوب مخالفان و گروههایی که مورد هدف حزب در داخل قرار گرفتهاند و همچنین برای کنترل مردم و دولتهای خارج از چین.»
نمونههایی از جمله پرداخت پول به کشورهای کوچک آفریقایی برای خرید حمایت در شورای حقوق بشر، خرید حمایت از کشورها که علیه ایالات متحده عمل کنند؛ و تأسیس موسسات کنفوسیوس در دانشگاههای سراسر جهان که سلاح سیاسی رژیم به منظور گسترش قدرت نرم یا حتی برای جاسوسی است.
بیشتر بخوانید: موسسات کنفوسیوس : قدرت نرم چین در نفوذ به کشورهای دیگر
شیه معتقد است، «پول اساس بقای رژیم کمونیستی چین است … به همین دلیل تعرفههای ایالات متحده برای حکومت کمونیستی چین زیانآور است … آنها نمیتوانند قدرت خود را بدون حمایت مالی حفظ کنند. آنها نمیتوانند سرکوب، آزار و اذیت و قدرت خود را ادامه دهند.»
دیدگاه بیان شده در این مقاله نظرات نویسنده است و لزوما منعکس کننده دیدگاه اپک تایمز نیست.
مطالب دیگر:
نقاشی ترامپ درآمد : عبور از باتلاق
کمونیسم ۱۰۰ میلیون نفر را در قرن بیستم کشته است؛ به قربانیان کمونیسم توهین نکنید
وقتی کنفسیوس به ملاقات لائوذی رفت
