Search
Asset 2

چرا در گفتگوهای انتخاباتی کانادا توجهی به مسائل امنیتی و دفاعی نمی‌شود؟

سربازان کانادایی در حال بارگیری و حمل ملزومات در کشور مالی، آگوست ۲۰۱۸ (Seyllou/AFP/Getty Images )
سربازان کانادایی در حال بارگیری و حمل ملزومات در کشور مالی، آگوست ۲۰۱۸ (Seyllou/AFP/Getty Images )

وقتی صحبت از استراتژی امنیتی و دفاعی کانادا در دنیای امروزی دائماً در حال تغییر می‌شود، تغییر در ساختار قدرت جهانی و دنیای فناوری از جمله مسائل قابل توجه است. اما در طول مبارزات انتخاباتی فعلی توجه کمی به موضوعات دفاعی می‌شود.

رابرت هوبرت، استاد دانشگاه کلگری و عضو مرکز مطالعات نظامی، امنیتی و اطلاعاتی این دانشگاه می‌گوید « ما اکنون وارد یک عرصه بین المللی شده‌ایم که بسیار خطرناک‌تر از قبل است. ما باید از نظر استراتژیک فکری به حال خود کنیم. »

وی افزود « این موضوعی است که من خیلی نگران آن هستم، به این واقعیت نگاه می‌کنم که هیچ یک از احزاب سیاسی ما حتی در مورد مسائل امنیتی بحث نمی کنند، چه رسد به این در پی تغییرات اساسی در این زمینه باشند. »

به گفته هوبرت، ظهور چین و بازگشت روسیه، تعادل قدرت را در جهان تغییر داده است، و اینگونه هنگامی که نوبت به سیاست خارجی می‌رسد، دیگر تمرکز فقط روی ایالات متحده نیست.

این استاد دانشگاه ادامه داد « آنچه امروز می‌بینیم ظهور چین به عنوان رقیبی برای ایالات متحده است، چیزی که قبلاً آن را ندیده بودیم، و هر بار که کشوری با مجموعه‌ای از ارزش‌ها و هنجارهای بسیار متفاوت، یک کشور قدرتمند دیگر را به چالش‌ می‌کشد، ما شاهد یک درگیری غیرمعمول خواهیم بود. »

هوبرت می‌افزاید، ظهور چین کمونیستی در صحنه جهانی شبیه به ماهیت اتحاد جماهیر شوروی پس از جنگ جهانی دوم است. زیرا پکن به طور پیوسته هزینه‌های دفاعی خود را افزایش می‌دهد. در دهه ۱۹۹۰، بودجه دفاعی چین از بودجه کانادا کمتر بود. اما اکنون مقام دوم پس از ایالات متحده را دارد.

وی گفت نگرانی دیگر استفاده روزافزون از جنگ ترکیبی و همچنین استفاده از روش‌های خصمانه غیر متعارف مانند جنگ سایبری و مداخله در انتخابات است.

گرچه اشاره آقای هوبرت به دخالت در انتخابات، مربوط به دخالت‌های روسیه بود، اما تلاش رژیم چین برای تأثیر بر انتخابات خارجی، حتی شدیدتر است.

ریچارد شیموکا، همکار ارشد موسسه مک دونالد – لوریه، عدم توجه به موضوعات دفاعی پیش از انتخابات، به ویژه با توجه به تغییر «ساختار ژئوپلیتیکی و ظهور چین» را زیر سؤال می برد.

شیموکا گفت: « یکی از واضح‌ترین نمونه‌ها، در حال حاضر چالش‌های مربوط به چین و کانادا در خصوص بازداشت مدیر اجرایی شرکت هوآوی یعنی منگ وانژو است، که در واقع زمینه‌ساز یک درگیری گسترده در حوزه بین‌المللی را ایجاد کرده است. »

پرونده منگ نمونه‌ای کامل از چالشی است که کانادا با آن روبرو است که می‌کوشد ضمن عمیق کردن روابط خود با چین، به هم‌پیمان نزدیک و پر سود خود، یعنی ایالات متحده وفادار بماند.

وی افزود « بعضی از افراد می‌گویند ما بین دو کشور گرفتار شده‌ایم، با این حال ما بخشی از یک اتحاد هستیم. بنابراین درک اینکه این تغییر ژئوپلیتیک چطور در حال ایفای نقش است، اهمیت دارد. »

شیموکا خاطرنشان می‌کند که موضوعی که باید مورد توجه بسیار قرار گیرد، تحولات فناوری و تأثیر آن در روابط بین الملل و موضوعات امنیتی است. بسیاری از کشورها برای پیشبرد اهداف خود در این میدان نبرد، در زمینه توسعه فناوری‌های پیشرفته در زمینه تسلیحات، سیستم‌های سایبری و حتی استفاده از علوم آمار و دیتا در حوزه نظامی، سرمایه گذاری کرده‌اند.

وی گفت، با این حال، واکنش کانادا به این تغییر فناوری سرعت نیافته است. ما واقعاً رویکردهای لازم برای مقابله با این چالش‌های جدید و جدی را ایجاد نکرده‌ایم. چابکی و چالاکی بسیار بیشتری برای درک مفهومی از جنگ‌های آینده و چگونگی تصمیم گیری در رویارویی با آن نیاز است.

به گفته شیموکا، آنچه که برای کانادا واقعاً مهم است، ایجاد استراتژی دفاعی فراگیر است، نه پرداختن به مأموریت‌ها برای « سیاست خرده فروشی » یا فقط دنبال کردن کورکورانه از آنچه متحدین می‌خواهند. مطمئناً حمایت از اتحادها مهم است، اما ما باید به طور جامع به این امر نزدیک شویم.

شیموکا به نقل قول سال ۲۰۰۳ ژنرال جاناتان ونس، رئیس ستاد دفاع استناد کرد که گفت « کانادا تأمین کننده نیرو در سطح تاکتیکی است، و نه یک کارفرمای نیرو در سطح جنگی. بنابراین موفقیت ماموریت نیروهای کانادایی در حضور تاکتیکی آنان در صحنه عملیات تعریف شده است، نه عملکرد تاکتیکی آن در دستیابی به اهداف استراتژیک کانادا.»

او گفت، یک مثال واضح درباره همراه بودن کانادا در مأموریت‌ها، بدون آنکه به فکر استراتژی باشد، مشارکت کانادا در مأموریت سالانه صلح در کشور آفریقایی مالی بود. جایی که نیروهای کانادایی به درخواست سازمان ملل به تخلیه پرسنل و تجهیزات پزشکی کمک کردند.

وی گفت: « علاقه و رویکرد و وابستگی ما به کشور مالی چیست؟ علاقه ما به کشورهای دیگر چیست؟ جوابش کاملاً مشخص نیست. »

وی گفت نمونه‌ای دیگر از چگونگی عملکرد استراتژیک کانادا، تعامل در منطقه آسیا و اقیانوسیه است. وی گفت، به نظر می‌رسد متحدین کانادا چندان علاقه‌ای نداشته باشند که پکن را تحت فشار قرار دهند که اقدام به آزادسازی کانادایی‌های بازداشت شده کند. زیرا آنها کانادا را یک عامل جدی امنیتی در منطقه نمی‌دانند.

وی گفت:  « من پیشنهاد می کنم که سعی کنیم به متحدین خود که از نظر امنیتی در منطقه، مبتکر و پیشرو هستند، کمک کنیم. »

شیموکا خاطرنشان می کند که کانادا اخیراً حضور نظامی خود در منطقه آسیا و اقیانوسیه را افزایش داده است، به عنوان مثال اقدام به ارسال کشتی‌های جنگی از طریق تنگه تایوان و شرکت در رزمایش‌های نظامی در منطقه با متحدین کرده است. ​​اما این اقدامات هیچ ارتباط قابل قبولی با رویکرد منسجم، یا یک سیاست مشخص در منطقه ندارد.

هوبرت همچنین معتقد است که کانادا باید رویکرد خود در دفاع را تغییر دهد تا مسائل امنیتی را در سطح استراتژیک حل کند، نه فقط در سطح تاکتیکی.

به عنوان مثال، در مورد چگونگی مقابله استراتژیک با تهدیدات مختلف به طور جامع‌تر فکر کند. نه اینکه صرفاً به خاطر خوشایند یک متحد دست به اقداماتی زند.

وی گفت: ما باید درباره این فکر کنیم که کانادا، در دنیایی که به طور فزاینده‌ای خطرناک‌تر می‌شود، چطور می‌تواند امن‌ و ایمن باقی بماند.

مطالب دیگر:

فصلی تاریک در تاریخ مدرن : روزی که ۳۶ نفر غیر چینی در چین دستگیر شدند

مایک پومپئو : وضعیت منطقه مسلمان نشین چین، یادآور رمان ۱۹۸۴ اورول است

تأثیر سیاست خارجی کانادا، در انتخابات پیش روی این کشور

اخبار بیشتر

عضویت در خبرنامه اپک تایمز فارسی