تحلیلگران کانادایی: حتی اگر قیمت نفت افزایش یابد، بعید است به این زودی پولی خرج پروژه‌های جدید ماسه‌های نفتی شود
احتمالا روزهای خوب گذشته که سرمایه داران پولهای خود را به پای پروژه‌های زمینهای جدید ماسه‌های نفتی میریختند به سر آمده است و پایان دوران ماسه‌های نفتی کانادا نزدیک است.
به عقیده تحلیل‌گرانی چون «جکی فورست»، مدیر کل تحقیقات انرژی در شرکت سرمایه‌گذاری ARC، پروژه‌های بلند مدت ماسه‌های نفتی، نیازمند سرمایه اولیه کلان است که برگشت سود و سرمایه طی دهها سال آرام و تدریجی صورت میگیرد. در حالیکه پروژه‌های نفتی «شیل» (سنگ نفتی) در ایالات متحده آمریکا، بازگشت فوری سرمایه دارند. بنابراین سرمایه گذاری در پروژه‌های ماسه‌های نفتی در کانادا دور از ذهن به نظر می‌رسد.
فورست گفت: «حتی اگر قیمت نفت بالا رود، به دلیل نگرانی از نوسانات قیمت، احتیاطهای زیادی پیش رو خواهیم داشت.»
فورست در ادامه گفت که در عوض بیشتر سرمایه‌گذاری‌های ماسه‌های نفتی به سمت پروژه‌های شیل آمریکا می‌روند. این سرمایه گذاریهای کوچک روبه رشد در آینده پروژ‌های بزرگ موجود و زیر ساخت‌هایشان را که برای تبدیل ماسه نفتی به نفت سنگین قابل پمپاژ استفاده می‌شوند، گسترش میدهند.
«ناتان نِمِت»، محقق گفت که تصمیم اُپِک در اواخر ماه نوامبر مبنی بر کاهش تولید نفت از ۳۳.۸ میلیون بشکه به ۳۲.۵ میلیون بشکه در روز تاثیر محسوسی بر روی این صنعت خواهد گذاشت و سود آن عاید کمپانی‌های نفتی آمریکایی می‌گردد.
کاهش تولید نفت باعث ثبات در نوسانات قیمت می‌شود و مشکل ظرفیت اضافی ذخایر نفتی که در حال رشد است را حل می‌کند. تنها موضوع این‌است که آیا سایر کشورهای عضو اپک به تعهدات خود مبنی بر کاهش تولید پایبند خواهند ماند؟
نمت گفت که اگر اینطور باشد، به ایجاد توازن بین عرضه و تقاضا کمک خواهد کرد.
با ظهور نفت شل در آمریکا پویایی در بازار نفت به طرز تاسف باری تغییر کرده است.
متیو فوس، وزارت انرژی آلبرتا
جایگاه ماسه‌های نفتی
«مارک اوبراستوتر»، مدیر ارشد پژوهش اکتشاف و تولید در وود مکنزی گفت به‌دلیل اینکه اجرای پروژه‌های ماسه‌های نفتی مستلزم زمان طولانی و صرف هزینههای بالا است، سرمایه‌گذاری‌های صورت گرفته در پروژ‌های خیلی بزرگ هنوز تاثیر گذارند … در سال‌های آینده در این بخش همچنان شاهد رشد خواهیم بود.
شرکت‌هایی مانند «کونوکو فیلیپس» و «دوون انرژی» که سهم عمده‌ای در پروژه‌های ماسه‌های نفتی و نفت شیل (سنگ نفتی) آمریکا دارند، بیشترین سرمایه و تمرکز خود را روی نفت شیل در آمریکا که پروژه‌ها ارزان‌تر، نوسان قیمت کمتر و بازگشت سرمایه سریع‌تر است، گذاشته‌اند و برنامه ریزی آینده بر این اساس خواهد بود.
تحلیلگران می‌گویند در حالی که پروژه‌های ماسه‌های نفتی قادرند در نهایت نفت را با قیمت بشکه‌ای کمتر از ۸ دلار پمپ کنند، ولی این امر سالها طول می‌کشد و سرمایه‌گذاران بسیار کمی قادر به تحمل این زمان طولانی هستند.
یکی از ویژگی‌های خاص پروژه‌های تولیدی ماسه‌های نفتی این‌است که اگر این پروژه‌ها پس از آماده شدن برای استخراج، متوقف شوند، باعث آسیب دائمی به مخازن آن می‌شود و این دلیلی است برای اینکه شرکت‌ها امیدشان را به افزایش قیمت در کوتاه مدت از دست بدهند.
خطوط لوله
با ادامه رشد تولید فعلی، کانادا برای تغذیه پالایشگاهها در برخی مناطق ایالات متحده از طریق کامیون، نیاز به گسترش خطوط لوله دارد و این امر نیازمند میلیاردها دلار سرمایه است.
انجمن کانادایی تولید کنندگان نفت می‌گوید که خطوط موجود در حال حاضر با ظرفیت ۴۰ میلیون بشکه در روز کار می‌کنند. تا سال ۲۰۱۲ نیاز به توسعه ۸۵۰ هزار بشکه بیشتر و تا سال ۲۰۳۰ نیاز به ۷۰۰ هزار بشکه دیگر در روز علاوه بر قبلی خواهند داشت.
ظرفیت اضافی را پروژه تازه تایید شده «مانتین اکسپنشن» اتاوا تامین خواهد کرد که قرار است ۵۹۰ هزار بشکه بیشتر در روز را از آلبرتا به تانکرها و خط لولههای دیگر در پایانههای خود در ونکوور برساند.
اما بیشترین تقاضا هنوز از «گلف کوست» در تگزاس است. جایی که پالایشگاهها تشنه نفت خام سنگین کانادا هستند.
این سه تحلیل‌گر معتقدند که شرکت ترنس کانادا احتمالا یکی از دو پروژه بالقوه را اجرا می‌کند و احتمالا پروژه «کیاستون ایکسال» که به آن پالایشگاهها میرود، ارجحیت دارد.
اما «متیو فوس»، اقتصاددان ارشد وزارت انرژی آلبرتا اشاره می‌کند که میلیاردها دلار سرمایه گذاری که بر روی پالایشگاههای نفت خام سنگین صورت گرفت، میتوانست برای تغییر این نوع پالایشگاهها به نوعی دیگر نفت استفاده شود.
فوس هم مانند سایرین سرمایه‌گذاری عظیمی روی پروژه‌های ماسه نفتی کانادا را مانند پیش از سال ۲۰۱۴ پیشبینی نمی‌کند.
وی اظهار کرد با ظهور نفت شل در آمریکا پویایی در بازار نفت به طرز تاسف باری تغییر کرده است.
به نظر نمی‌آید به این زودی تقاضا به نقطه قله خود برسد. به عقیده فوس خودروهای برقی، ظرفیت وسایل نقلیه خودکار و نسل بعدی باتری‌ها، در آینده تاثیری غیر قابل پیش بینی بر مصرف انرژی خواهند داشت.
فوس گفت: «هنوز ابهامات زیادی در این زمینه وجود دارد.»
