چگونه میتوان کتیبهای باستانی را که سوخته، بیش از حد شکننده است و حتی نمیتوان آنرا لمس کرد خواند؟ طومار اینگدی مربوط به پرستشگاهیست که ۶۰۰ سال بعد از میلاد مسیح نابود شد.
این طومار شبیه تکهای از زغال سنگ است و هرگز نمی توان آن را باز کرد. با این حال محققان می دانند که محتوای آن شامل بخشی از ابتدای کتاب لاویان است. کتاب لاویان سومین کتاب عهد عتیق است.
محققان کتیبه را با تکنیکی بنام میکروسیتیاسکن میخوانند یا بهتر بگوییم اسکن میکنند. این روش همانند سیتی اسکن پزشکی است اما قویتر.
محققان شکل جسم را بازسازی و بافت آنرا براساس اشعه ایکس بر روی فلز حاوی جوهر مشخص میکنند. بدون اینکه طومار را لمس کنند، با استفاده از سیستمهای دیجیتالی میخوانند.
تکنیک اشعه ایکس در کتیبه پاپیروس که از شهر هرکولانیوم در رم به دست آمد نیز بهکار گرفته شد. خواندن این کتیبه بسیار سخت است چرا که کربن موجود در جوهر کتیبه مانع انعکاس اشعه ایکس میشد.
دانشمندان پرتو اشعه ایکس را از یک شتاب دهنده ذرات در اروپا که قدرت بالایی دارد گرفتهاند. اشعه ایکس حتی میتواند کتیبههایی که از جنس نقره یا نوشتههای خطی هستند را بخواند.
صفحات محکم بسته بندی شده از کتابهای باستانی که باز کردن آنها مشکل است را به راحتی میتوان از این طریق نگاه کرد. دانمشدان در حال توسعه دوربینهای تراهرتز هستند که میتوانند نور بین فرکانس میکرو و مادون قرمز را بگیرند. این دوربینها به اندازهای قوی هستند که میتوانند شروع و پایان یک صفحه را نشان دهند و میتوانند هر کلمه را بخوانند.